Jerzy Kiersz (24.02.1946 – 27.09.2021)

Była to niezwykła postać – jeden z pierwszych, którzy u boku Lucyny Winnickiej zakładali Akademię Życia przy ul. Gołębiowskiego 5 w Warszawie. Lucyna mówiła o nim, że jest jednym z najbardziej zasłużonych współpracowników. Prowadził wiele kursów i miał ogromną rzeszę wychowanków, którzy wiele mu zawdzięczają. W bardzo prosty, bezpośredni sposób umiał tworzyć atmosferę bezpieczeństwa i przyjaźni w prowadzonych grupach

Nazy­wa­ny pra­wą ręką Lucy­ny – czło­wiek od trud­nych spraw. Uczył nowych, nie­zna­nych w Pol­sce tech­nik New Age. Więk­szość człon­ków cen­tral­nej służ­by Aka­de­mii Życia (AŻ), pro­wa­dzą­cych zaję­cia na Gołę­biow­skie­go koń­czy­ła kur­sy u nie­go. Miał dosko­na­łą pamięć. Raz zasły­sza­ny wykład, powta­rzał bez­błęd­nie – pra­wie jak z promp­te­ra. Na naucza­nie prze­zna­czał każ­dą wol­ną chwi­lę. Pro­gram dwu­dnio­wych mara­to­nów, zamiast w punk­tach, roz­ry­so­wy­wał sobie na plan­szy barw­ny­mi pla­ma­mi o róż­nych kształ­tach, któ­re ozna­cza­ły poszcze­gól­ne typy zajęć.

O tych, któ­rzy ode­szli, tra­dy­cja naka­zu­je mówić dobrze lub wca­le. Jeże­li by się o Jur­ku napi­sa­ło nawet bar­dzo dużo i tak to będzie za mało – to uła­mek tego, co inni mogli­by jesz­cze dopisać.

PRZECZYTAJ TAKŻE

J. W. Suliga – Urodziłem się okultystą (1951−2023)

Chciałbym trwać jako wieczny artysta-wędrowiec