Wbrew fizyce i anatomii ludzkiego ciała

Umierając… odzyskujemy cały Wszechświat, leżący w ukryciu za naszym ego lub, mówiąc językiem religii, odzyskujemy w pełni Boga, niezasłanianego już przez ego – te słowa Willigisa Jägera, niemieckiego benedyktyna i zarazem mistrza zen, mogłyby posłużyć za motto do rozważań o nielokalnym umyśle, ujawniającym swe istnienie podczas doświadczeń bliskich śmierci

„Czy dosze­dłeś do dna Otchła­ni? Czy wska­za­no ci bra­my śmier­ci? Widzia­łeś drzwi do ciem­no­ści?” – te pyta­nia zada­je w Sta­rym Testa­men­cie Hio­bo­wi Głos z Wichru. Suge­ro­wa­ną odpo­wie­dzią jest tutaj „nie”, jako że wyda­je się, iż są to przy­wi­le­je dostęp­ne tyl­ko Bogu. Dla śmier­tel­ni­ków nie­bo jest niczym zamknię­te osie­dle, i to na doda­tek takie, do któ­re­go zazwy­czaj nie da się zaj­rzeć przez płot. Jest to jeden z wie­lu powo­dów sto­ją­cych za podzi­wem, któ­ry wzbu­dza­ją doświad­cze­nia śmier­ci. Wyda­je się, że pozwa­la­ją nam one spoj­rzeć „boskim okiem” na to, co cze­ka na nas po dru­giej stro­nie – pisze prof. John Mar­tin Fischer w arty­ku­le Czy doświad­cze­nia śmier­ci są prawdziwe?

Fischer, pro­fe­sor filo­zo­fii na Uni­ver­si­ty of Cali­for­nia (River­si­de), w 2012 r. otrzy­mał od Fun­da­cji Joh­na Tem­ple­to­na grant w wyso­ko­ści 5,2 milio­na USD na bada­nie róż­nych aspek­tów nie­śmier­tel­no­ści. Co do praw­dzi­wo­ści NDE, pozo­stał jed­nak sceptykiem.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Rozbłyśnięcie światła w duszy

Nieziemska pogoda