Waszyngton – Miasto Tajemnic

Stolica USA należy do najciekawszych pod względem ezoterycznym i geomantycznym miast tego kraju. Nic dziwnego, gdyż w czasach, kiedy powstawała, władzę w nim sprawowali wolnomularze postanawiając, jak w największym zakresie wcielić w życie wiedzę o mechanizmach rządzących Wszechświatem, w którą zostali wtajemniczeni

Mia­sto to jest utwo­rzo­ną przez Kon­gres jed­nost­ką samo­rzą­do­wa, któ­rej wła­ści­wa nazwa brzmi Dys­trykt Kolum­bii, nazy­wa­ny przez Ame­ry­ka­nów skró­to­wo D.C. (czyt. di si). W ten spo­sób chcia­no, aby sto­li­ca kra­ju funk­cjo­no­wa­ła nie­za­leż­nie od władz sta­no­wych. Dys­trykt gra­ni­czy ze sta­na­mi Vir­gi­nia oraz Mary­land i choć zarzą­dza nim bur­mistrz wraz z trzy­na­sto­oso­bo­wą radą miej­ską, naj­wię­cej do powie­dze­nia ma tu Kon­gres, któ­ry może dowol­nie zmie­niać lokal­ne pra­wa. W D.C. miesz­ka ok. 700 tys. ludzi, ale cała metro­po­lia waszyng­toń­ska, poło­żo­na na obsza­rze aż trzech sta­nów, liczy pra­wie 6,5 mln miesz­kań­ców. Tro­chę dziw­ny to twór. Wystar­czy przejść mostem przez rze­kę Poto­mac do Arling­ton (mia­sto, gdzie znaj­du­je się Pen­ta­gon i Cmen­tarz Naro­do­wy), a obo­wią­zu­ją tam inne prze­pi­sy prawne.

Symbole ochronne stolicy

Gdy prze­ana­li­zu­je­my układ urba­ni­stycz­ny Waszyng­to­nu, widocz­ny na sta­rych mapach oraz czę­ścio­wo na zdję­ciach sate­li­tar­nych, odkry­je­my, że pod­po­rząd­ko­wa­no go róż­nym zna­nym sym­bo­lom. W sieć ulic wkom­po­no­wa­no np. masoń­ski cyr­kiel, u góry któ­re­go znaj­du­je się Kapi­tol, lewe ramię koń­czy się przy Bia­łym Domu, a pra­we przy Mau­zo­leum Jef­fer­so­na. W kom­po­zy­cji moż­na dostrzec postać sowy ota­cza­ją­cej sie­dzi­bę pre­zy­den­ta. Jest ona sym­bo­lem wta­jem­ni­cze­nia w naj­wyż­szą wie­dzę. Dodat­ko­wo zauwa­żo­no, że Pen­n­sy­lva­nia Ave­nue, pro­wa­dzą­ca od Kapi­to­lu do Bia­łe­go Domu, zosta­ła wyzna­czo­na na linii wzno­sze­nia się Syriu­sza na nie­bo­skło­nie. Jesz­cze inni, przy­glą­da­jąc się zdję­ciom lot­ni­czym wyko­na­nym za gma­chem Kapi­to­lu, widzą ponoć zary­sy ostrza mie­cza i kie­li­cha, będą­ce emble­ma­ta­mi koja­rzo­ny­mi z powsta­wa­niem ener­gii życia.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Rasputin – reaktywacja: Niezwykłe zbiegi okoliczności

Podróż szamańska

Świa­do­mie zapla­no­wa­no loka­li­za­cję mia­sta w roz­wi­dle­niu rze­ki Poto­mac, co zapew­nia odpo­wied­ni prze­pływ ener­gii przy­ro­dy w tym rejo­nie. Pier­wot­nie zamiesz­ki­wa­ło tu ple­mię Nacotch­tank, nale­żą­ce do indiań­skiej gru­py ludów algon­kiń­skich. Na prze­ło­mie XVII i XVIII w. tubyl­cy zosta­li wypar­ci na pół­noc przez kolo­ni­stów angiel­skich szu­ka­ją­cych tere­nów do upra­wy tytoniu.

Obda­rzo­ny głę­bo­ką intu­icją i wie­dzą ezo­te­rycz­ną Jerzy Waszyng­ton wybrał w 1790 r. dokład­ne miej­sce na zbu­do­wa­nie ośrod­ka wła­dzy. Uwa­żał, że kon­cen­tra­cja ener­gii kosmicz­nych w ser­cu sto­li­cy zapew­ni potę­gę two­rzą­ce­mu się pań­stwu. W pobli­żu leża­ły zago­spo­da­ro­wa­ne już w tam­tym cza­sie tere­ny Geo­r­ge­town, ale one nie mia­ły takiej mocy jak obszar dzi­siej­sze­go Trój­ką­ta Fede­ral­ne­go obej­mu­ją­cy Bia­ły Dom, Kapi­tol i Pomnik Waszyng­to­na, na któ­ry padł wybór. Na tym obsza­rze sku­pia­ją się naj­sil­niej­sze radia­cje geo­man­tycz­ne mia­sta, co potwier­dza­ją pomia­ry radie­ste­zyj­ne, któ­re przeprowadziłem.

Punkty kosmicznych radiacji

Do zapro­jek­to­wa­nia sto­li­cy USA wyzna­czo­no Pierre’a Char­le­sa L’Enfanta, spe­cja­li­stę od inży­nie­rii woj­sko­wej z Pary­ża, któ­ry wal­czył w ame­ry­kań­skiej woj­nie o nie­pod­le­głość. Fran­cuz przed­sta­wił wizję nowo­cze­sne­go mia­sta z wiel­ki­mi bul­wa­ra­mi i prze­strze­nia­mi cere­mo­nial­ny­mi. Zapla­no­wał układ siat­ki, któ­rej cen­trum sta­no­wił­by budy­nek Kapi­to­lu. Był wol­no­mu­la­rzem wta­jem­ni­czo­nym w wie­dzę przy­ro­dy, dla­te­go potra­fił w swo­ich pla­nach urze­czy­wist­nić wizje ojca-założyciela

Jerze­go Waszyng­to­na. Naj­pierw pie­szo spe­ne­tro­wał poten­cjal­ne tere­ny, spo­rzą­dza­jąc notat­ki i rysun­ki. Posta­no­wił, że Kapi­tol będzie naj­waż­niej­szym punk­tem powsta­ją­ce­go pań­stwa, gdzie krzy­żu­ją się jed­na oś pio­no­wa i dwie osie pozio­me. Ta na kie­run­ku wschód-zachód mia­ła prze­bie­gać wzdłuż Natio­nal Mall (na niej usy­tu­owa­no waszyng­toń­skie muzea) oraz East Capi­tol Stre­et. Nato­miast oś pół­noc-połu­dnie (North Capi­tol Street i South Capi­tol Stre­et) zosta­ła pomy­śla­na jako połu­dnik zero­wy dla pla­nu mia­sta i całe­go naro­du. Sta­no­wi­ło to nawią­za­nie do sta­ro­żyt­nej świę­tej geo­me­trii, w któ­rej wyty­cza­no cen­trum sakral­nej prze­strze­ni i dro­gi wyzna­cza­ją­ce kie­run­ki kar­dy­nal­ne. Do loka­li­za­cji sie­dzi­by władz (Bia­ły Dom), budyn­ków Sądu Naj­wyż­sze­go i admi­ni­stra­cji fede­ral­nej, ratu­sza, głów­nych alei, pla­ców oraz miejsc posa­do­wie­nia mau­zo­le­ów i pomni­ków boha­te­rów naro­do­wych wyko­rzy­sta­no zło­te pro­por­cje. W ten spo­sób mia­ła powstać kom­po­zy­cja geo­me­trycz­na będą­ca potęż­nym rezo­na­to­rem sił kosmicznych.