Trzy rzeczy, na które warto uważać w czasie wielkich wstrząsów

Przez wielkie wstrząsy należy tu rozumieć nadchodzące, według wszelkich znaków na Ziemi i niebie, załamanie systemów finansowych i nieuchronne wkrótce po nim ruchy wywrotowe. Jedno i drugie wywoła cały szereg procesów wtórnych, które będą podminowywać poczucie bezpieczeństwa i skłaniać ludzi do działań często irracjonalnych – nierzadko o gorszych następstwach niż faktyczne, realne zagrożenia

W tym krót­kim arty­ku­le chciał­bym zasy­gna­li­zo­wać trzy bar­dzo praw­do­po­dob­ne nie­bez­pie­czeń­stwa, przed któ­ry­mi moż­na będzie się uchro­nić. Nie zamie­rzam tu wyja­śniać, skąd bie­rze się zagro­że­nie dla sys­te­mów finan­so­wych (głów­nie tego opar­te­go na dola­rze) – zaję­ło­by to zbyt wie­le miej­sca. Jest ono jed­nak na pew­no real­ne i wie­lu eks­per­tów już przed tym ostrze­ga. Nawet na szczy­cie G‑7 we Wło­szech w poło­wie czerw­ca, mini­stro­wie finan­sów zgod­nie zapew­ni­li, iż będą dążyć do zacho­wa­nia ist­nie­ją­ce­go sys­te­mu. W wiel­kim skró­cie: mamy kry­zys pro­duk­tyw­no­ści na całym Zacho­dzie (zwłasz­cza w USA), któ­re­mu towa­rzy­szy szyb­ki wzrost wszel­kich moż­li­wych dłu­gów, co jest sytu­acją nie do utrzy­ma­nia na dłuż­szą metę. Zara­zem zaś funk­cjo­nu­je prze­ciw­ny blok państw ze swo­ją stra­te­gią wprost ukie­run­ko­wa­ną na pod­wa­że­nie powyż­szych systemów.

Będzie to coś, co wie­lu ludzi pozba­wi mająt­ku – zwłasz­cza, że nale­ży spo­dzie­wać się kra­chu na gieł­dach, gdy taki kry­zys się poja­wi. Błę­dem, któ­ry może oka­zać się bar­dzo kosz­tow­ny, było­by więc trzy­ma­nie oszczęd­no­ści czy kapi­ta­łu w dola­rach – choć doty­czy to rów­nież euro. To prze­stro­ga pro­sta, nie­wy­ma­ga­ją­ca chy­ba obszer­ne­go wyjaśniania.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Duchy i głosy: „Czerwona księga” Carla G. Junga i „Obłęd” Jerzego Krzysztonia (cz. I)

Nowy Świat na tle starego

Dru­gie z zagro­żeń zro­zu­mieć będzie już trud­niej. Powyż­sza zapaść wywo­ła poważ­ne lęki egzy­sten­cjal­ne – tym sil­niej­sze, ponie­waż wie­lu (świa­do­mie lub nawet pod­świa­do­mie) uzna to, co się zacznie dziać, za apo­ka­lip­sę. Stan psy­chicz­ny ludz­ko­ści jest obec­nie zły, nara­sta sze­reg groź­nych zja­wisk, któ­re opi­sy­wa­łem we wcze­śniej­szych arty­ku­łach. Ludzie nie­świa­do­mi nie mają pra­wie żad­ne­go wej­rze­nia w sie­bie, dla­te­go nakła­nia­nie ich choć­by do zmia­ny podej­ścia w wycho­wa­niu i edu­ka­cji (w obli­czu nad­cią­ga­ją­cej kata­stro­fy doty­czą­cej dzie­ci), nie wywo­łu­je jakich­kol­wiek reak­cji. Szy­ku­je się tu więc wiel­kie zasko­cze­nie ska­lą psy­choz maso­wych, co da się poprzeć wyni­ka­mi badań socjo­lo­gicz­nych. Ludzie pozba­wie­ni wej­rze­nia w sie­bie, nie­zdol­ni przez to do zobaczenia,

co dzieje się z psychiką dzieci

będą reago­wać na sygna­ły burzą­ce ich wyobra­że­nia (i fun­da­men­ty poczu­cia bez­pie­czeń­stwa)… jesz­cze sil­niej­szym wypie­ra­niem informacji.

Przy­po­mi­nam tu o stwier­dza­nych już w bada­niach, prze­ra­ża­ją­cych cechach oso­bo­wo­ści, któ­re nie są niczy­im wymy­słem. Jest to pie­kło, jakie napraw­dę ludzie mają w gło­wach, tyle że sta­nie się ono widocz­ne na ska­lę maso­wą dopie­ro, gdy poziom lęków wzro­śnie. Jak już pisa­łem, gdy bowiem upad­ną sys­te­my finan­so­we i milio­ny osób stra­cą to, co mają, zacznie się atak na eli­ty, któ­re w myśl domi­nu­ją­cej ide­olo­gii, od daw­na szy­ko­wa­ły tzw. reset, według wyznaw­ców mają­cy być zna­kiem wpro­wa­dza­nej tyra­nii. Sytu­acja psy­chicz­na, któ­rej ujaw­nie­nie się sta­no­wi wyłącz­nie kwe­stię cza­su, nie daje się porów­nać do nicze­go, z czym prze­cięt­ny czło­wiek kie­dy­kol­wiek się zetknął. Sygna­li­zu­ję przy tej oka­zji, że wszyst­ko to – w ogól­no­ści i w naj­drob­niej­szych szcze­gó­łach – zosta­ło prze­wi­dzia­ne przez naj­wy­bit­niej­sze­go ucznia Car­la Gusta­va Jun­ga, Eri­cha Neu­man­na, któ­re­go Pra­wa ewo­lu­cji świa­do­mo­ści są już dostęp­ne w języ­ku pol­skim. Pew­ne wyobra­że­nie na temat tego zja­wi­ska, jako cze­goś jako­ścio­wo cał­kiem nowe­go, daje nastę­pu­ją­cy frag­ment tej pracy:

Fakt, że to zja­wi­sko maso­we sta­no­wi w uję­ciu spo­łecz­nym regres ku pozio­mo­wi naj­niż­sze­mu, jest o tyle oczy­wi­ste, że pozy­cje zaj­mo­wa­ne przez świa­do­mość zaczy­na­ją się roz­pa­dać. Rów­no­le­gle do tego nastę­pu­je jed­nak reak­ty­wo­wa­nie czło­wie­ka emo­cjo­nal­ne­go. Wraz z zała­ma­niem się świa­do­mo­ści orien­to­wa­nej według kano­nu kul­tu­ro­we­go, sku­tecz­na moc świa­do­mo­ści, czy­li super­ego, rów­nież zosta­je znisz­czo­na, a świa­do­mość tra­ci swą męskość. Poja­wia się „femi­ni­za­cja” jako inwa­zja aspek­tu nie­świa­do­me­go, mani­fe­stu­ją­ca się jako prze­bi­ja­nie się kom­plek­sów, pier­wot­nych funk­cji i cie­nia, a w koń­cu jako na wpół psy­cho­tycz­na erup­cja arche­ty­pów. [przyp. tłum.: wystar­czy spoj­rzeć na olśnie­wa­ją­cy roz­wój teo­rii spi­sko­wych, alter­na­tyw­nych wzglę­dem nauki wyja­śnień rze­czy­wi­sto­ści, czy róż­nych pseu­do­du­cho­wo­ści bez tre­ści – to wła­śnie wspo­mi­na­ne przez auto­ra erup­cje]. Cała pozy­cja obron­na umy­słu świa­do­me­go zała­mu­je się, a wraz z nią ducho­wy świat wartości.

Co jed­nak moż­na zro­bić, by przed zapa­ścią psy­chi­ki się uchro­nić? Przede wszyst­kim nie wol­no ule­gać lękom egzy­sten­cjal­nym. Co w tym może pomóc? Uświa­do­mie­nie sobie, że świat wca­le się nie koń­czy (w Pol­sce nie poja­wi się np. groź­ba mate­rial­ne­go upad­ku i roz­pa­du spo­łe­czeń­stwa). To, co się dzie­je, ma po pro­stu uświa­do­mić ludziom popeł­nio­ne błę­dy, więc nie nale­ży bro­nić się przed dopusz­cze­niem do świa­do­mo­ści, że coś jed­nak robi­li­śmy źle. Taki będzie natu­ral­ny, nie­świa­do­my, odruch obron­ny – wypie­rać wszyst­ko, co zagra­ża obra­zo­wi same­go sie­bie – lecz para­dok­sal­nie oka­że się to naj­groź­niej­sze, bo wywo­ła wła­śnie psy­cho­zy, nie dając szan­sy na ich unik­nię­cie. Jak stwier­dzo­no w jed­nej z wypie­ra­nych zapo­wie­dzi: Nad­szedł czas, by ludz­kość ujrza­ła owo­ce swe­go dzie­ła. Nale­ży więc je dostrzec, bo w ten spo­sób ofia­ru­je­my przy­szłość dzie­ciom, zamiast tkwić w błę­dach. Wiem, że wszyst­ko to brzmi nie­co abs­trak­cyj­nie, ale

pomimo wielu krachów

róż­nych mate­rial­nych skład­ni­ków cywi­li­za­cji, praw­da jest taka, że to ludz­ka psy­chi­ka kry­je w sobie naj­więk­sze zagro­że­nie ze wszyst­kich istniejących.

Tak pre­zen­to­wa­ło się dru­gie z nie­bez­pie­czeństw, lecz poja­wi się jesz­cze jed­no, nie­mal tak samo poważ­ne. W reak­cji na roz­pad kano­nu kul­tu­ro­we­go, daw­ne­go sys­te­mu war­to­ści, obja­wią się nowe ide­olo­gie i ruchy pseu­do­du­cho­we, któ­re szyb­ko zdo­bę­dą wie­lu wyznaw­ców. Więk­szość tego zja­wi­ska oka­że się jed­nak zwo­dze­niem (czę­ścio­wo kon­ty­nu­acją regre­su, dal­szym zani­kiem świa­do­mo­ści, ale doj­dzie też do prób sił wro­gich, mają­cych odwieść ludzi od wyj­ścia z pułap­ki). Będzie to cza­sem dawać chwi­lo­we zaspo­ko­je­nia emo­cjo­nal­ne, ilu­zo­rycz­ne poczu­cie przy­na­leż­no­ści do gru­py, jed­nak oka­że się puste w tym sen­sie, że zacznie blo­ko­wać wkro­cze­nie w przy­szłość, więc popro­wa­dzi ku śmier­tel­nej pułap­ce bez wyjścia.

Ludzie nie od dzi­siaj wyka­zu­ją skłon­ność do nurza­nia się w nie­świa­do­mych par­ty­cy­pa­cjach (jak to okre­ślił Neu­mann), opar­tych na sym­bo­li­zmie, nie­rzad­ko na czy­sto magicz­nych sztucz­kach róż­nych guru, wca­le nie szu­ka­jąc w tym roz­wo­ju. Nie­ste­ty tak to wyglą­da, jed­nak trze­ba zazna­czyć, iż ludzie będą pogrą­żać się w tym z wła­snej woli. Zanim zde­cy­du­je­my się pozy­tyw­nie odpo­wie­dzieć na zachę­tę zna­jo­me­go do zanu­rze­nia się w podob­nych ilu­zjach, spró­buj­my zadać sobie pyta­nie, czy jest to dro­ga wyj­ścia z pułap­ki men­tal­nej, czy może jed­nak ofer­ta osta­tecz­ne­go zamknię­cia się w niej? Ist­nie­je bowiem auten­tycz­ny plan pomo­cy ludz­ko­ści – alter­na­ty­wa dla powyż­sze­go – któ­ry jest opar­ty na logi­ce oraz świa­do­mo­ści, i zawie­ra auten­tycz­ne roz­wią­za­nia. Zadaj­my sobie pyta­nie, czy dany guru w ogó­le widzi (widział) błę­dy ska­zu­ją­ce cywi­li­za­cję na zapaść, a ludzi na śmierć ducho­wą? Jeśli nie, może lepiej zwró­cić uwa­gę na auten­tycz­ny boski plan, o któ­rym pisa­łem w innych arty­ku­łach i książ­kach. Jeśli ktoś będzie miał to na uwa­dze, oddzie­le­nie praw­dy od fał­szu nie oka­że się wca­le trud­ne – pry­mi­tyw­ne rytu­ały magicz­ne, tudzież sztucz­ki z wyplu­wa­niem jajek, nie jest trud­no oddzie­lić od istot­nej stra­te­gii rozwoju.

Świat bowiem się nie koń­czy – jedy­nie pew­ni ludzie zamkną sobie dro­gę ku roz­wią­za­niom i ku lep­sze­mu świa­tu, jaki mogli­by zbu­do­wać. Plan daje nam pra­wo wybo­ru, bo jeśli ktoś nie chce praw­dzi­we­go roz­wo­ju, nie ma żad­nej moż­li­wo­ści zmu­sze­nia go do tego. Zda­ję sobie spra­wę, że nie­któ­rym takie wska­zy­wa­nie na świa­do­mość wyda się naiw­no­ścią, ale piszę o tym, ponie­waż poja­wią się sygna­ły dają­ce jasno do zro­zu­mie­nia, że ludzie popeł­ni­li fun­da­men­tal­ne błę­dy (do nich wła­śnie nawią­zu­je zamiesz­czo­na w tym arty­ku­le ilu­stra­cja). Będą one widzial­ne i odczu­wal­ne, co u wie­lu wywo­ła poczu­cie winy, dając jed­nak jed­no­cze­śnie szan­sę na – jak to pro­ro­czo okre­śli­ła kie­dyś Agniesz­ka Pil­cho­wa – zawró­ce­nie z błęd­nej dro­gi.