Technologiczne zbawienie ludzkości: pozaziemskie materiały w rękach USA?

To jeden z najgorętszych tematów ostatnich tygodni: dyskusja o rzekomym posiadaniu przez Amerykanów technologii nie-ziemskich, weszła w tryb oficjalny. Jeden z kongresmanów zaproponował nawet projekt ustawy regulującej postępowanie z artefaktami nie będącymi dziełem człowieka. Czy stoimy u progu rewolucji naukowo-technicznej? Jakie możliwości i zagrożenia wiążą się z dysponowaniem tak zaawansowaną wiedzą?

Wie­lu oso­bom trud­no w to uwie­rzyć. To, co nie­daw­no ucho­dzi­ło za kwin­te­sen­cję teo­rii spi­sko­wych, sta­ło się fak­tem: ame­ry­kań­scy kon­gres­ma­ni wyra­zi­li ofi­cjal­ne zain­te­re­so­wa­nie spra­wą ści­śle taj­nych pro­jek­tów, w ramach któ­rych bada­ne są poza­ziem­skie mate­ria­ły (być może rów­nież mate­riał bio­lo­gicz­ny). Pro­wa­dzi się też pró­by roz­pra­co­wa­nia, a może nawet sko­pio­wa­nia roz­wią­zań zasto­so­wa­nych przez kon­struk­to­rów w prze­ję­tych przez Ame­ry­ka­nów obiek­tach UFO. Pro­blem w tym, że od dekad wszyst­ko dzie­je się poza par­la­men­tar­ną kon­tro­lą i choć pro­jek­ty te korzy­sta­ją z publicz­ne­go finan­so­wa­nia, trud­no wska­zać któ­re pod­mio­ty mogą posia­dać wie­dzę w tym zakre­sie i jak z niej korzystają.

Nim przej­dzie­my do kon­kre­tów, krót­kie przypomnienie.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Juliusz Verne i proto-UFO: zagadka statków w powietrzu

Coś do nas leci?!

Ofi­cjal­nie bada­nia­mi nad tzw. nie­zi­den­ty­fi­ko­wa­ny­mi zja­wi­ska­mi powietrz­ny­mi (UAP) zaj­mu­je się w USA biu­ro AARO dzia­ła­ją­ce pod auspi­cja­mi Pen­ta­go­nu. Wio­sną br. wespół z agen­cją NASA, zor­ga­ni­zo­wa­ło ono kon­fe­ren­cję, w ramach któ­rej ostu­dzo­no emo­cje wokół zagad­ki powietrz­nych intru­zów. W dużym skró­cie, stwier­dzo­no, że brak prze­sła­nek na poza­ziem­skie pocho­dze­nie obiek­tów UAP, a tak­że wska­za­no na koniecz­ność zgro­ma­dze­nia lep­szej jako­ści mate­ria­łu dowo­do­we­go (pomi­mo że AARO bada głów­nie mate­ria­ły prze­ka­za­ne m.in. przez woj­sko, uzna­no je za nie­wy­star­cza­ją­ce).

Na począt­ku czerw­ca dys­ku­sja o UAP (czy­li de fac­to UFO), przy­bra­ła zupeł­nie nowy zwrot wraz z ujaw­nie­niem się w mediach posta­ci Davi­da C. Gru­scha. Ten były funk­cjo­na­riusz wywia­du od 2022 r. ma prze­ka­zy­wać komi­sji kon­gre­so­wej ści­śle taj­ne dane jako tzw. sygna­li­sta. Grusch, któ­ry w cza­sie służ­by został odde­le­go­wa­ny do zaj­mo­wa­nia się UAP, miał dowie­dzieć się o ist­nie­niu taj­nych pro­jek­tów bada­ją­cych pojaz­dy bez wąt­pie­nia nie wyko­na­ne ręką czło­wie­ka. Sygna­li­sta nie był jed­nak sko­ry do ujaw­nia­nia szcze­gó­łów, toteż poja­wi­ło się w jego spra­wie wie­le nie­ja­sno­ści i komen­ta­rzy, o któ­rych sze­rzej pisa­li­śmy w nume­rze z ub. mie­sią­ca. W cią­gu kil­ku tygo­dni oka­za­ło się jed­nak, że osób takich jak Grusch jest wię­cej. Potwier­dził to m.in. sena­tor Mark Rubio, któ­ry zaj­mo­wał się w prze­szło­ści kwe­stią UAP. Dodał jed­nak, że ludzie ci oba­wia­ją się o swo­je bez­pie­czeń­stwo czy przy­szłość (nie­któ­rzy nadal pra­co­wa­li dla rzą­du) i nie myślą o poka­zy­wa­niu twa­rzy. Pro­blem trze­ba było jakoś insty­tu­cjo­nal­nie roz­wią­zać ze wzglę­du na zain­te­re­so­wa­nie opi­nii publicz­nej i prze­cie­ki, któ­re poja­wi­ły się w mediach. Pod­ję­to więc kil­ka kon­kret­nych kro­ków. Pierw­szym było uchwa­le­nie przez senat popraw­ki obli­gu­ją­cej wszyst­kich, któ­rzy są w posia­da­niu egzo­tycz­nych mate­ria­łów do zwro­tu ich do biu­ra AARO. Po dru­gie – 13 lip­ca br. sena­tor Chuck Schu­mer z Nowe­go Jor­ku, ze wspar­ciem Rubio oraz kil­ku innych par­la­men­ta­rzy­stów, zło­żył pro­jekt usta­wy odno­śnie UAP. Wresz­cie, 26 lip­ca br. zor­ga­ni­zo­wa­no publicz­ne wysłu­cha­nie, na któ­rym sta­wił się Grusch i dwaj pilo­ci opo­wia­da­ją­cy o pro­ble­mie UAP.