Sojusz interdyscyplinarny

O tym, że zjawiska anomalne są formalnie możliwe z punktu widzenia fizyki kwantowej, o różnych sposobach tłumaczenia świata oraz roli intuicji, z fizykiem i informatykiem, badaczem czasu, prof. Markiem Góździem – rozmawia Anna Dąbrowska

Od wie­lu, wie­lu lat poszu­ku­ję odpo­wie­dzi dla­cze­go my, Zie­mia­nie, mimo wie­lo­wie­ko­wych doświad­czeń, mnó­stwa odkryć oraz innych cywi­li­za­cyj­nych suk­ce­sów, wciąż zma­ga­my się sami ze sobą i wywo­łu­je­my kon­flik­ty? Knu­je­my, kon­ku­ru­je­my, wal­czy­my, by zdo­być uzna­nie, prze­wa­gę nad inny­mi. W koń­cu, utru­dze­ni, zazwy­czaj odcho­dzi­my nie­speł­nie­ni. Na zdro­wy rozum poro­zu­mie­nie, tole­ran­cja czy życz­li­wość w rela­cjach mię­dzy­ludz­kich speł­nia­ły­by nas bar­dziej niż wal­ka i nisz­cze­nie. A jed­nak, mimo zyski­wa­nej wie­dzy, wciąż wybie­ra­my kon­flikt zamiast partnerstwa.

***

PRZECZYTAJ TAKŻE

Czuję połączenie i koneksje z Orionem

Rodzi się nowa, dziewicza Ziemia…

Prawie 20 lat uprawiania dziennikarstwa, kolejnych 10 spędzonych w warmińskich lasach, w tym prowadzenie ośrodka naturoterapii, dały mi szansę na kontakt z wieloma interesującymi osobowościami. Jedną z nich jest, poznany lata temu fizyk, wykładowca Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, dr hab. Marek Góźdź.

– Pra­cu­ję w Insty­tu­cie Infor­ma­ty­ki na Wydzia­le Mate­ma­ty­ki, Fizy­ki i Infor­ma­ty­ki. Pro­wa­dzę zaję­cia dla stu­den­tów infor­ma­ty­ki doty­czą­ce teo­rii języ­ków, w tym języ­ków pro­gra­mo­wa­nia, maszyn pra­cu­ją­cych zgod­nie z zada­nym języ­kiem oraz wykła­dy fakul­ta­tyw­ne doty­czą­ce infor­ma­ty­ki kwan­to­wej i sys­te­mu Linux. Uczy­łem też zagad­nień zwią­za­nych z bez­pie­czeń­stwem sys­te­mów kom­pu­te­ro­wych, archi­tek­tu­rą kom­pu­te­rów oraz pod­staw sie­ci kom­pu­te­ro­wych. Moja pra­ca nauko­wa doty­czy pod­staw mecha­ni­ki kwan­to­wej, a dokład­niej defi­ni­cji i wła­ści­wo­ści czasu.

Co doprowadziło cię do zajęcia się tak skomplikowaną dyscypliną wiedzy?

– Kie­dy byłem mały, czę­sto zada­wa­łem pyta­nia i nie­rzad­ko w odpo­wie­dzi sły­sza­łem: Gdy chcesz wie­dzieć dla­cze­go, chcesz wie­dzieć, jak to dzia­ła. Moi rodzi­ce są fizy­ka­mi, podob­nie jak ja, moja żona, brat i bra­to­wa. Fizy­kę zawsze uwa­ża­łem za sys­tem – zestaw reguł, z któ­rych moż­na wywnio­sko­wać, jak dzia­ła świat. Wie­le z nich wyni­ka z innych, bar­dziej pod­sta­wo­wych, któ­re trak­tu­je­my jak rodzaj aksjo­ma­tu. Są to głów­ne cechy nasze­go Wszech­świa­ta. Zna­jąc je, do opi­su rze­czy­wi­sto­ści potrze­bu­je­my tyl­ko apa­ra­tu mate­ma­tycz­ne­go. Przy­naj­mniej tak twier­dzi fizyka.