Sny o zwierzętach: jak rozpoznać swoje zwierzę mocy?

Temat symboliki zwierząt w marzeniach sennych wydaje się nieskończony. Pokazuje to nam jak wiele jest w nas pierwotnych, żywotnych energii, pragnących znaleźć wyraz. Dobrze jest w nich trwać, wzmacniać je i opiekować się nimi, aby… nie zwariować Zwierzęta – nasi najbliżsi towarzysze na Ziemi. Inspirujące, zachwycające, przerażające, nie do końca poznane. Co chcą objawić, gdy pojawiają się w snach? Od zawsze próbujemy rozwikłać zagadkę, kim lub czym w swej istocie są zwierzęta. Czy mają wyższe uczucia, emocje, duchowe wglądy, intuicję? Są dobre czy złe? Jakie powinny być nasze relacje z nimi – bliższe czy dalsze? Powinniśmy je oswajać czy może pozostawiać samym sobie? Nasza zbiorowa nieświadomość gromadzi wszelkie przekonania na ich temat, organizując je w zbiory symboli i archetypów. Dlatego oniryczne znaczenia wyśnionych zwierząt mogą być bardzo różne – informować o zjawiskach przyziemnie i intuicyjnie w skali 1:1 albo nieść prawdy metafizyczne, archetypowe, gdy zwierzę przybierze postać duchowego opiekuna, totemu – części pierwotnej, nieskażonej natury śniącego, która pragnie i musi, właśnie teraz, zabrać głos. Na podstawowym poziomie znaczeniowym zwierzęta pojawiające się w snach wyrażają naturę człowieka i otaczającego go świata. Obrazują to, z czym je kojarzymy: siły witalne, impulsy, instynkty, emocje, namiętności, pragnienia, które nie muszą być jawne, wyrażone, jednak śniący wyraźnie czuje je w sobie lub w osobie, o której zwierzę opowiada. Zwierzę zawsze kieruje się dobrem swoim, swego potomstwa i gromady. Jego zachowania dyktowane są instynktem – chęcią przeżycia, zapewnieniem bezpieczeństwa, zaspokojeniem rzeczywistych potrzeb. Również reakcje są niezakłamane: jeśli zwierzęta się boją, uciekają, jeśli czują wściekłość, stają się niebezpieczne. Arystoteles umieścił świat zwierząt pomiędzy ludzkim a roślinnym, zauważając u nich umiejętność przetwarzania bodźców zmysłowych i reagowaniem na nie (dziś już wiemy, że rośliny również tak reagują). Podobnie jak człowieka, cechuje je indywidualna osobowość, osobniczy charakter. Zwierzęta to oryginały, a senny język, w którym się pojawiają, wytrwale to potwierdza. Jeśli dodamy do tego ich mistyczne powinowactwo ze światem Natury widzialnej i niewidzialnej, otrzymamy wypełniony po brzegi symboliczny skarbiec. Każde zwierzę ma indywidualne symboliczne nacechowanie, a jego moc może przejawiać się w sposób konstruktywny lub destrukcyjny. Nie każdy wilk będzie informował o wrogu, chorobie czy śmierci, zaś pies o wierności i skłonności do pomocy. Ważne, by trafnie rozpoznać potencjał wyśnionego zwierzęcia i określić, w jaki sposób śniący lub osoba, o której mówi zwierzę, go realizuje. Jego intencje możemy określić już na poziomie umaszczenia – jeśli wyśnione stworzenie ma futro ciemne, matowe, brudne, zazwyczaj wskazuje to na nieokiełznane, trudne do kontrolowania, niezrozumiałe pragnienia i instynkty (nie dociera do nich światło rozumu). Wyjątkiem będą tu zwierzęta mające z natury ciemną sierść, pióra, skórę, pancerz (czarna pantera, kruk, żuk), wówczas czerń nie przyjmuje negatywnego znaczenia, nie wnosi niebezpiecznych, groźnych sił, a raczej wskazuje na tajemnicę i indywidualizm – zależnie od symboliki. Im umaszczenie staje się jaśniejsze, bardziej błyszczące, a do tego zadbane, tym siły, które przedstawia, będą bardziej przyjazne, harmonizujące, integrujące i wypełniające pozytywną mocą. Sen o niedźwiedzicy Ogród, w ogrodzie współpracownicy i buszująca potężna, biała niedźwiedzica. Przez szefa i współpracowników jest jakby przeznaczona dla mnie, moja. Nikt się jej nie boi, bo wiadomo, że ma mnie zjeść i… zgadzam się na to. Wszyscy czują się bezpieczni, bo to ja mam być jej posiłkiem. W pewnej chwili doznaję olśnienia – przecież ja tego nie chcę! To jak iluminacja. Niech każdy chroni siebie, jak potrafi. Niezaczepiana niedźwiedzica nikogo nie zaatakuje. Zaczynam jej unikać, dobiegam do drzwi domu. Budzę się, zadowolona, że zaczęłam bardziej cenić swoje życie. W moim śnie niedźwiedzica symbolizuje ogromną, skumulowaną energię związaną z terytorium, ochroną granic, własnością. Buszuje po ogrodzie śniącej, do którego nikt niepowołany nie powinien mieć wstępu, tymczasem przebywają w nim współpracownicy z szefem na czele. Ogród to sfera serca, prywatna strefa odnawiania energii, rekonwalescencji, odpoczynku, powrotu do siebie, rozpoznawania prawdziwych stanów emocjonalnych i uczuciowych. Wydaje się, jakby niedźwiedzica była cząstką duszy śniącej, ogród jest jej terytorium, które jednocześnie dzieli z obcymi ludźmi. Chroni ich poczucie, że jeśli będzie głodna lub zła, rzuci się na śniącą – w końcu niedźwiedzica i śniąca należą do siebie. Przyznaję, że w okresie wyśnienia snu byłam drażliwa i zła z powodu przeciążenia obowiązkami w pracy. Czułam jakby współpracownicy wchodzili mi na głowę, a sama praca niebezpiecznie wpływała na utratę komfortu, niemożność odprężenia, znalezienia dystansu i odpoczynku. Niedźwiedzica stanowiła obraz mojej skumulowanej agresji i wściekłości, którą w sobie tłamsiłam i jeśli już, to zagrażała ona mnie samej. Tymczasem bezpieczniej byłoby, gdyby stanowiła zagrożenie dla osób, które przekraczają granice śniącej, wałęsając się po przestrzeni jej wolności, uzdrawiania i nabierania sił. Śniąca dotąd godziła się na pożarcie – czyli autodestrukcję. Nagle jednak zdała sobie sprawę, że niedźwiedzica może i powinna skupić swoją uwagę na intruzach i to dla nich być niebezpieczna. A ona sama może skryć się w domu. Nie bez znaczenia pozostaje tu kolor futra zwierzęcia, biała niedźwiedzica to energia, która chroni i dba o dobro śniącej, przekazując jej moc potrzebną do obrony psychicznych granic. Energia odpowiednio przekierowana, pomoże jej w ochronie swojego terytorium, a jeśli będzie trzeba, pokaże groźne oblicze. Niedźwiedzica nosi tutaj cechy zwierzęcia mocy (płeć ta sama, co śniącej, jej kolor, intencje, kontakt), energii, która powinna zostać przyjęta i zaadoptowana we wnętrzu śniącej, by ją wspierać, wzmacniać i chronić. Szamanizm uznaje, że zwierzęta są wypełnione magiczną mocą. Nie tylko wcielały się w nie bóstwa, ale i one same, dzięki niepojętym dla człowieka umiejętnościom i cechom, stanowiły źródło sił nadprzyrodzonych. Zwierzęta totemiczne – źródło energii danego klanu, rodziny czy indywidualnych osób, wyobrażające ich ducha, naturę lub specjalne zdolności, nazywane są właśnie zwierzętami mocy – energiami zwierzęcymi, wspierającymi człowieka na różnych etapach życia, obdarzających go swoimi talentami, łączących z własną pierwotną naturą . Dobrze jest rozpoznać i polubić swoje zwierzęce energie, które, mocniej niż inne, łączą nas z ciałem, jego potrzebami, a także niektórymi emocjami. Odnajdując wewnętrzne zwierzę, lepiej rozpoznajemy naturę naszej fizyczności, wiemy, czego pragnie i potrzebuje, z czym się boryka, jakie energie właśnie przetwarza i co może nam pomóc. Zamieszkująca ciało niedźwiedzica, domaga się miejsca do życia – w postrzeganiu przestrzennym, ale i emocjonalnym, prosi śniącego o głośny ryk, przypomina o swoim istnieniu i ostrzega – zejdź mi z drogi. Informuje, że skumulowana w sercu (ogród) energia jest potężna i potrzebuje wyrażenia, inaczej pożre samą śniącą. Może wyrażać się przez palpitacje serca, nerwowość, wybuchy gniewu, agresję, kłótnie, wyzwiska, złość. Im bardziej kumuluje się w śniącej, tym gwałtowniej na zewnątrz może przejawiać się w awanturach z bliskimi z natury swej przebywającymi w ogrodzie . Jednakże przekierowana wobec intruzów, pozwoli ochronić swoje granice, dodając śniącej siły i protekcji. Poprzez sny zwierzęta mocy pokazują indywidualną moc, naturę śniącego, wyjawiają jego mocne i słabe punkty, uczą jak posługiwać się instynktem i intuicją. Zwierzęta mocy rozpoznajemy po tym, że widzimy je w naszych snach częściej od innych i są zazwyczaj tej samej płci, co my. Mogą mieć jasne umaszczenie lub w trakcie snu zmieniać je na takie. Będą miały bezpośredni kontakt ze śniącym, ten może je dotykać, karmić, głaskać, rozmawiać z nimi jeździć lub latać na nich, wydają się być zantropomorfizowane lub nacechowane jakąś niezgłębioną, półboską mądrością i siłą. Niezaadaptowane, odrzucane przez śniącego ze strachu przed własną mocą mogą być groźne, atakować śniącego (lub, jak tutaj, być skłonne do ataku), lecz śniący intuicyjnie czuje do nich sympatię i bliskość z nimi. Wie lub chociaż przypuszcza, że zwierzę nie chce go skrzywdzić, lecz wskazać na niezaspokojone potrzeby, zachwianą równowagę. W takich snach stworzenie często zmienia się z agresora w sprzymierzeńca. [caption id="attachment_13407" align="aligncenter" width="1140"] Kolor futra zwierzęcia widzianego w śnie ma niebagatelne znaczenie w interpretacji: często im jaśniejszy, tym pozytywniejszy przekaz/symbol. Graf. Anja (Cocoparisienne), Pixabay.com[/caption] Często opowiadając taki sen, używamy zwrotu moje zwierzę , jakby moje zwierzę . Sny te uczą nas obchodzenia się swoją naturą, obłaskawiania pierwotnych instynktów, czerpania siły ze swoich potrzeb, wsłuchiwania się w płynące z ciała spontaniczne emocje, które podpowiadają co nam służy, a co nie. Sen ze zwierzęciem mocy to spotkanie z energią. Uczy jak ją oswajać, przeobrażać, posługiwać się nią bezpiecznie i z satysfakcją. Pamiętajmy też, że zwierząt mocy w jednym człowieku może być wiele , tak jak wewnętrznych przestrzeni, męskich i żeńskich postaci, dzieci czy innych onirycznych energii. Sen o koźle Idę nieznaną drogą i po jej drugiej stronie widzę kozła, który zupełnie bez powodu, nagle rzuca się na mnie i gryzie mnie w środkowy palec prawej ręki. Jego szczęki po prostu zatrzasnęły się, jakby mechanicznie, na moim palcu. Kozioł patrzył na mnie jednocześnie bezmyślnie i bezczelnie. Trwało to chwilę, po czym zaczęłam na niego krzyczeć, chciałam zapanować i nad nim, i nad sobą, ale bez skutku (byłam przestraszona, a do tego bezsilna, nie widząc efektów swoich działań). Wtedy usłyszałam głos dobiegający z tyłu: „Musisz dążyć do równowagi”. Zrozumiałam, że nasze energie nie są zrównoważone i dlatego kozioł czuje przewagę – może po prostu na mnie nie reagować. Był niemy, uparty i złośliwy. A ja przestraszona i bezsilna. Obudziłam się z myślą, że muszę bardziej uwierzyć w siebie, być pewną i zdecydowaną. Kozioł to symbol upartości, siły ego, woli, także wszelkiego, co w tej sferze zaburzone – kapryśności, złośliwości, zmienności. Jest powiązany z czakrą splotu słonecznego. Gryzie śniącą w tzw. palec Saturna, który odpowiada za czas, ograniczenia, przeszkody, próby, autorytety, dyscyplinę, koncentrację. Zatem ta część śniącej – odpowiedzialna za ograniczenia oraz wewnętrzną dyscyplinę – boleje, cierpi. Śniąca czuje się unieruchomiona, zupełnie jakby to, co jest poza nią miało większą siłę przebicia i wolę niż ona sama. Nie może się ruszyć, ani iść dalej, zatrzymuje ją kozioł. Palec wskazuje słaby punkt śniącej – jej bolączką są wszelkie działania wymagające konsekwencji, zdecydowania, uporu i wiary w siebie, mimo przeszkód, zastojów i prób. Szczęki kozła przypominały mechanizm, czyli wszytko to, co w okresie wyśnienia snu sprawiało mi kłopoty: niedające się przeprowadzić aktualizacje, zepsute telefony, zawieszone konta bankowe. Nawet na jawie czułam się bezsilna wobec czegoś nieubłaganego, nieczułego i bezlitosnego, a do tego wyrachowanego. Musiałam znaleźć w sobie pokłady rozwagi, pewności siebie i opanowania, by móc znowu ruszyć do przodu (wzmocnić i oswobodzić siebie przez odzyskanie kontroli nad palcem Saturna). Sen zwrócił mi uwagę na brak wiary w siebie i zbyt szybką rezygnację z działań przy najmniejszych przeciwnościach (nie potrafiłam przeciwstawić się kozłowi). Byle porażka urastała do rangi przekleństwa. Sen, przemawiając do mnie z poziomu jaźni słowami Musisz dążyć do równowagi , uświadomił mi, że moje energie nie są zharmonizowane i powinnam popracować nad cechami reprezentowanymi przez kozła, aby móc nimi kierować, prowadzić, współdziałać. Tym samym wskazał na dysharmonię w działaniu czakry splotu słonecznego odpowiedzialnego za wiarę w siebie, poczucie własnej wartości, ego, upór. Obce, dzikie, a więc zagrażające nam zwierzęta, które pojawiają się w snach, wskazują na nieokiełznane, nieznane lub nieharmonijnie działające energie: impulsy, reakcje pragnienia. Wskazują siły, nad którymi nie potrafimy zapanować, bo przewyższają wolę śniącego i jego umiejętności. Zazwyczaj – w tej pierwotnej formie – są postrzegane jako destrukcyjne lub autodestrukcyjne. Lecz zwierzęta mogą wskazywać także energie osób, z którymi mamy kontakt – niekoniecznie nasze. Aby je rozpoznać, należy rozejrzeć się po otoczeniu zwierzęcia. Jeżeli jest to nasz dom, ogród – wówczas prawdopodobnie będzie obrazowało energię naszą lub domowników. Jeśli praca, szkoła – może mówić o szefie, współpracownikach, nauczycielach – tych, którzy przebywają i funkcjonują w śnionym miejscu. [caption id="attachment_13409" align="alignleft" width="225"] Współczesny słup totemiczny z Alaski z wyobrażeniem zwierząt mocy – symboli i opiekunów rodziny (fot. H. Thompson, CC BY-SA 4.0/Wikimedia Commons)[/caption] Zazwyczaj uznaje się, że silne, gwałtowne emocje, pragnienia, namiętności związane z danym zwierzęciem należą do śniącego, a słabsze – do innych. Tak czy inaczej, zawsze w jakimś stopniu, zwierzęta prezentują siły działające w polu śniącego i nawiązują do jego życia. W ten sposób potwierdza się ezoteryczne prawo, że to, co na zewnątrz, jest odbiciem tego, co wewnątrz i odwrotnie. Bardzo dobrze jest widzieć we śnie siebie panującego nad dzikim zwierzęciem. Niekoniecznie zniewalając go, ale czując się w jego obecności bezpiecznie, panując lub współpracując z nim przy pomocy słów, intencji i gestów. Zwierzęta oswojone, przyjacielskie, wskazują na integrację z siłą, jaką reprezentują. Zabicie zwierzęcia zawsze powinno być ostatecznością, bo łączy się z pozbawieniem siebie cech, za które ono symbolicznie odpowiada. Może być pozytywnie odczytywane tylko wtedy, gdy nie znamy innej metody reakcji/obrony. Idealnym rozwiązaniem byłoby tu wejście w stan snu świadomego, w którym, w momencie ataku, zyskujemy wiedzę na temat nierealności tej sytuacji i możemy świadomie zmieniać i testować nastawienie do zwierzęcia, modelując tym samym jego zachowania, ucząc się, czym jest prezentowana przez nie energia i jak z nią współdziałać. Jeszcze inaczej podchodzimy do zrozumienia symboliki zwierzęcia, które widzimy krótko, z pewnej perspektywy. Nie nawiązujemy z nim bezpośredniego kontaktu, nie czujemy też wobec niego żadnych szczególnych emocji. Takie zwierzę odczytujemy zgodnie z jego symboliką funkcjonującą w naszej kulturze lub w nieświadomości. Przykładowo wpadający do domu lis może wskazywać, że zetkniemy się w domu z kimś/czymś o lisiej energii . Sama wyśniłam kiedyś swojego syna jako małą czarną, a potem jasnobrązową panterę, co zdradziło mi zawczasu jego temperament, potrzeby fizyczne i skłonności. Stada zwierząt to już mniej skomplikowane byty pod względem symbolicznym. Poruszane niezrozumiałą siłą watahy, roje i klucze wskazują na potężne siły nieświadomości, wprowadzające w życie śniącego nowe impulsy, bodźce oraz niekończące się możliwości. Przyglądać się dzikim, wolnym zwierzętom to kontemplować odkrywane w sobie siły, obszary pragnień i potencjały. Stado krów na przykład przyniesie do życia śniącego energię prosperity i obfitości, stado jeleni protekcję i wsparcie przyjaciół, a gromada krokodyli (najpewniej) podstęp i zasadzki karierowiczów. Im większe stado, tym energia będzie bardziej odczuwalna. Wszystko to należy przełożyć także na język indywidualnych skojarzeń z danym gatunkiem i dopiero wówczas próbować analizy snu.

Sny o zwierzętach: jak rozpoznać swoje zwierzę mocy?

NŚ 06/2023

WOLNOŚĆ – Wielka Medytacja NŚ 2024

Zapytałam Stwórcę: – Dlaczego zapominamy?

Kinga Kościak

W numerze

Nieznany Świat 12/2024 (408)

Nieznany Świat 11/2024 (407)

Koniec Cywilizacji?

Witamy z powrotem!

Załóż nowe konto!

Zresetuj swoje hasło

Czy na pewno chcesz odblokować ten wpis?

Czy na pewno chcesz anulować subskrypcję?

Kolejka

Sny o zwierzętach: jak rozpoznać swoje zwierzę mocy?

NŚ 06/2023

Temat symboliki zwierząt w marzeniach sennych wydaje się nieskończony. Pokazuje to nam jak wiele jest w nas pierwotnych, żywotnych energii, pragnących znaleźć wyraz. Dobrze jest w nich trwać, wzmacniać je i opiekować się nimi, aby… nie zwariować

PRZECZYTAJ TAKŻE

WOLNOŚĆ – Wielka Medytacja NŚ 2024

Zapytałam Stwórcę: – Dlaczego zapominamy?

Dalsza treść jest płatna

Czytaj bez ograniczeń

Kinga Kościak

W numerze

Nieznany Świat 12/2024 (408)

Nieznany Świat 11/2024 (407)

Koniec Cywilizacji?

Witamy z powrotem!

Załóż nowe konto!

Zresetuj swoje hasło

Czy na pewno chcesz odblokować ten wpis?

Czy na pewno chcesz anulować subskrypcję?

Kolejka