Słów kilka o cukrach

Węglowodany (sacharydy) stanowią bardzo ważny składnik diety człowieka, jednak ich nadmierne spożycie może doprowadzić do poważnych zaburzeń w organizmie, odbijający się nawet na naszych funkcjach poznawczych i myśleniu

Zanim czło­wiek zaczął pro­wa­dzić osia­dły tryb życia to głów­nie biał­ka oraz tłusz­cze zwie­rzę­ce dostar­cza­ły mu ener­gii i sta­no­wi­ły budu­lec tka­nek, enzy­mów czy hor­mo­nów. Gdy zaczę­li­śmy upra­wiać rolę, nauczy­li­śmy nasze cia­ła czer­pać ener­gię z wart­kiej rze­ki węglo­wo­da­nów, co orga­ni­zmy przy­ję­ły z zachwy­tem. Nie trze­ba było uga­niać się po Mat­ce Zie­mi za każ­dym kęsem pokar­mu. Pozy­ski­wa­nie ener­gii sta­ło się łatwe i przyjemne.

Były to miłe złe­go początki.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Świat subtelnych energii

Powrót po latach: 22 lat temu podjął walkę z AIDS. Ma się znakomicie!

Cały świat roślin­ny funk­cjo­nu­je na węglo­wo­da­nach. Poży­wie­niem czło­wie­ka może być każ­dy rodzaj pokar­mu: węglo­wo­da­ny, biał­ka czy tłusz­cze. Wybór zale­ży od nas samych: będzie­my bli­żej flo­ry i rośli­no­żer­ców, czy skie­ru­je­my nasz sys­tem żywie­nia inną w stro­nę? Jak widać krau­lem podą­ży­li­śmy ku węglowodanom.

W pro­ce­sie tra­wie­nia enzy­my prze­kształ­ca­ją węglo­wo­da­ny do posta­ci glu­ko­zy, fruk­to­zy i galak­to­zy, za jed­nym cen­nym wyjąt­kiem – błon­ni­kiem. Błon­nik nie­roz­pusz­czal­ny w wodzie nie pod­le­ga tra­wie­niu w naszym ukła­dzie pokar­mo­wym (w prze­ci­wień­stwie do przeżuwaczy).