Sny jako inna rzeczywistość

Trój­wy­mia­ro­wą mate­rial­ną rze­czy­wi­stość two­rzy­my z miliar­dów klek­sów ener­gii i świa­tła – foto­nów, elek­tro­nów itd. Umysł może być jed­nak tyl­ko zasło­ną. Pró­bu­ję ogar­nąć to, co leży poza moją ogra­ni­czo­ną per­cep­cją, podą­ża­jąc róż­ny­mi dro­ga­mi, a jed­ną z nich są sny. Gdy pozo­sta­ję świa­do­ma, dostrze­gam, KIM JESTEM. Kie­dy śnię, wcho­dzę we wła­sny wir­tu­al­ny świat, któ­re­go nie znam, i wte­dy zda­ję sobie spra­wę z tego, KIM NIE JESTEM.

Ary­sto­te­les pisał, że marze­nia sen­ne sta­no­wią prze­jaw ducho­we­go trwa­nia snu, i choć są podob­ne do prze­żyć real­nych, rzą­dzą się odmien­ny­mi prawami.

PRZECZYTAJ TAKŻE

WOLNOŚĆ – Wielka Medytacja NŚ 2024

Zapytałam Stwórcę: – Dlaczego zapominamy?

Sny sta­no­wi­ły inte­gral­ną część moje­go życia od dzie­cię­cych lat. Bawi­łam się w ich tłu­ma­cze­nie, dopó­ki nie zro­zu­mia­łam, że są sfe­rą indy­wi­du­al­ną. Nie powró­ży­my niko­mu ze snu, ponie­waż nie zna­my dokład­nej tre­ści życia tej oso­by. Każ­dy jed­nak, pole­ga­jąc na uni­wer­sal­nych sym­bo­lach, może się nimi kie­ro­wać, prze­po­wia­da­jąc sobie przy­szłość, tudzież odkry­wać same­go siebie.

Mam wrażenie, iż w momencie zasypiania otwierają się wrota do innego Wszechświata.

Co noc ocze­ku­ję przy­go­dy, któ­ra przy­pra­wia mnie o dreszcz emo­cji i poczu­cie wol­no­ści. Uwiel­biam prze­glą­dać się w swo­ich snach, jak w lustrze. Uwa­żam też, że nie­któ­re z nich wyło­ni­ły się w odpo­wied­nim momen­cie, by zbu­rzyć mój skost­nia­ły świa­to­po­gląd. Zapo­wia­da­ły potrze­bę wewnętrz­nej prze­mia­ny. Wte­dy tego nie wie­dzia­łam, dziś jestem pew­na. Przy­kła­do­wo sta­rzy ludzie w moich snach ozna­cza­li mądrość, jakiej mia­łam poszu­kać sama, już na jawie, zaś pod­zie­mia to sym­bol zmian. W innym moja mat­ka pro­si­ła mnie o oczysz­cze­nie sufi­tu i skro­ba­ła go łopat­ką mówiąc: Naro­sło tego przez te wszyst­kie lata, a ja pomo­gę ci go oczyścić.