Próżnia fizyczna, jej zasoby i możliwości wykorzystania (cz. I)

Aktualny system kształcenia w zasadzie nie informuje o tym, że w realnej rzeczywistości poza Kosmosem może istnieć coś jeszcze…

Bada­nia nauko­we wpraw­dzie ujaw­ni­ły ist­nie­nie rze­czy­wi­sto­ści nie­jaw­nej (ukry­tej przed naszy­mi zmy­sła­mi i tech­ni­ką kon­tro­l­no-pomia­ro­wą), ale tą nie­do­stęp­ną per­cep­cji część Uni­wer­sum przez dłu­gi czas uwzględ­nia­no w mate­ma­tycz­nych mode­lach w spo­sób zawoalowany.

Począt­ko­wo wyko­rzy­sty­wa­no w tym celu enig­ma­tycz­ne poję­cie wszech­obec­ne­go ete­ru, a następ­nie fizycz­nej próż­ni, któ­rą postrze­ga­no jako obszar czą­stek wir­tu­al­nych powsta­łych w wyni­ku jej kwan­to­wych fluk­tu­acji (chwi­lo­wych zmian sta­nu ener­ge­tycz­ne­go próż­ni). Cząst­ki te, wcho­dząc w inte­rak­cje z obiek­ta­mi cza­so­prze­strze­ni, sta­bi­li­zo­wa­ły stan mate­rii, a tym samym rów­nież obser­wo­wa­ną rzeczywistość.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Rozbłyśnięcie światła w duszy

Nieziemska pogoda

Nauka od daw­na była w peł­ni świa­do­ma ist­nie­nia ukry­tych sfer Wszech­świa­ta, ale nie zna­jąc isto­ty związ­ku, któ­ry łączył je z cza­so­prze­strze­nią, nie była w sta­nie się­gnąć do tych ukry­tych zaso­bów. Nie­mniej jed­nak od tysiąc­le­ci nie­któ­rym ludziom uda­wa­ło się nawią­zy­wać kon­takt info-ener­ge­tycz­ny z nie­jaw­ną czę­ścią rze­czy­wi­sto­ści, o czym świad­czą dosko­na­le zna­ne ide­ogra­my jak tao­istycz­ny sym­bol Yin-Yang, juda­istycz­na Mer­ka­ba czy hin­du­istycz­ny wir kun­da­li­ni, postrze­ga­ny w posta­ci pod­no­szą­ce­go się, zwi­nię­te­go w krąg węża.