Praufność

Kim był Jean Geb­ser? Szwaj­car­skim psy­cho­lo­giem i antro­po­lo­giem, uczniem Car­la Gusta­va Jun­ga. Mówiąc praw­dę, bar­dzo trud­no skla­sy­fi­ko­wać jego nauko­wą dzia­łal­ność, ponie­waż zaj­mo­wał się róż­ny­mi dzie­dzi­na­mi wie­dzy, począw­szy od języ­ko­znaw­stwa, przez histo­rię, a na sze­ro­ko poję­tej ducho­wo­ści i fizy­ce kwan­to­wej koń­cząc. Do inte­lek­tu­al­nych przy­ja­ciół Geb­se­ra nale­że­li m.in. fizy­cy Wer­ner Heisen­berg i Carl Frie­drich von Weiz­sac­ker, bio­log Adolf Port­mann oraz tybe­to­log i przy­wód­ca ducho­wy Lama Anga­ri­ka Govin­da.

Uro­dził się w 1905 r. w Pozna­niu. Jako dziec­ko uczęsz­czał do pry­wat­nej pla­ców­ki edu­ka­cyj­nej we Wro­cła­wiu, huma­ni­stycz­ne­go gim­na­zjum w Kró­lew­cu, a potem szko­ły przy­klasz­tor­nej w Ros­sle­ben. Ten czas w Euro­pie, to nie­zwy­kły fer­ment inte­lek­tu­al­ny: Zyg­munt Freud publi­ku­je swą prze­ło­mo­wą pra­cę Obja­śnia­nie marzeń sen­nych; Albert Ein­ste­in ogła­sza szcze­gól­ną teo­rię względ­no­ści; Edmund Hus­serl, nie­zna­ny wów­czas austriac­ki filo­zof, przed­sta­wia zrę­by jed­nej z naj­bar­dziej wpły­wo­wych szkół myśli filo­zo­ficz­nej XX wie­ku, a mia­no­wi­cie feno­me­no­lo­gii. Był to rów­nież okres powro­tu do źró­deł okul­ty­stycz­nych i poszu­ki­wa­nia odpo­wie­dzi na naj­waż­niej­sze pyta­nia egzy­sten­cjal­ne w opar­ciu o sze­ro­ką tra­dy­cję ezoteryczną.

PRZECZYTAJ TAKŻE

WOLNOŚĆ – Wielka Medytacja NŚ 2024

Zapytałam Stwórcę: – Dlaczego zapominamy?

Kie­dy Geb­ser ma 17 lat, jego ojciec – praw­nik – popeł­nia samo­bój­stwo, wyska­ku­jąc przez okno. To duży cios dla dora­sta­ją­ce­go chło­pa­ka. Zresz­tą dzie­ciń­stwa w ogó­le nie wspo­mi­na on dobrze. W pisa­nym póź­niej pamięt­ni­ku odno­tu­je zna­mien­ne słowa:

Rodzina i kraj to dwie główne przeszkody w indywidualnym rozwoju.

Uciecz­ką od pro­ble­mów rodzin­nych sta­je się dla nie­go lite­ra­tu­ra, dla­te­go podej­mu­je pra­cę w maga­zy­nie lite­rac­kim Fisch­zug. W roku 1922, z powo­du pro­ble­mów finan­so­wych, jakie poja­wi­ły się po zgo­nie rodzi­ca, jest zmu­szo­ny spę­dzić dwa lata na sta­żu w ban­ku. Tra­fia do Ber­li­na, gdzie zapo­zna­je się z poezją Raine­ra Marii Ril­ke­go, któ­ra wywrze duży wpływ na całe jego życie. Czy­ta Scho­pen­hau­era i Freu­da, o któ­rym powia­da: …świet­ny prze­wod­nik po Hade­sie, ale czy nas z nie­go wyprowadzi?