Oryginalne podejście chińskiego wywiadu do percepcji pozazmysłowej

W wydanym kilka lat temu VII tomie Instrukcji przebudzenia noszącym podtytuł Otwarcie trzeciego oka, przedstawiłem techniki wzmacniania percepcji pozazmysłowej rozwinięte zarówno w ZSRR, jak i w USA w szczytowym okresie zimnej wojny. Już w trakcie zbierania materiałów do tej publikacji docierały jednak do mnie sygnały wskazujące, że duży program szpiegostwa parapsychicznego wciąż mają Chiny

Cie­kaw byłem czy ich podej­ście było ana­lo­gicz­ne do powyż­szych, a jeśli i oni dąży­li do wzmac­nia­nia zdol­no­ści wro­dzo­nych, to czy powie­la­li któ­ryś ze sche­ma­tów powyż­szych, czy wytwo­rzy­li tech­ni­ki inne.

Usta­le­nie tego oka­za­ło się nie­ła­twe, ale do pew­nych infor­ma­cji uda­ło mi się dotrzeć. Co praw­da wszyst­kie one odno­szą się do fazy wstęp­nej, któ­ra była względ­nie jaw­na i nie wia­do­mo pra­wie nic co dzia­ło się po niej, ale już kie­run­ki wyty­czo­ne na wstę­pie są cie­ka­we i wymow­ne. Począt­ki zain­te­re­so­wa­nia chiń­skich służb spe­cjal­nych sfe­rą PSI datu­ją się dopie­ro na poło­wę lat 80. ub. w., co zapew­ne czę­ścio­wo wyni­ka­ło z fak­tu, iż wte­dy zarów­no z ZSRR, jak i z USA docie­ra­ły już jed­no­znacz­ne sygna­ły wska­zu­ją­ce na

PRZECZYTAJ TAKŻE

Juliusz Verne i proto-UFO: zagadka statków w powietrzu

Coś do nas leci?!

rozwój szpiegostwa parapsychicznego

Gdy temat ten zaist­niał w Chi­nach, od razu wzbu­dzi­ło to zain­te­re­so­wa­nie Ame­ry­ka­nów, któ­rzy zaczę­li mu się przy­glą­dać. Pod egi­dą pew­ne­go cza­so­pi­sma psy­cho­lo­gicz­ne­go wysła­no nawet do tego kra­ju gru­pę eks­per­tów (dopie­ro póź­niej oka­za­ło się, że byli oni powią­za­ni z wywia­dem), peł­nią­cych rolę gru­py śled­czej. Wie­le nie usta­li­li. Dopie­ro po pew­nym cza­sie peł­niej­sze wyobra­że­nie dały ana­li­zy chiń­skich publi­ka­cji i obraz zaczął się kon­kre­ty­zo­wać. Gdy posta­no­wi­łem przy­go­to­wać wzno­wie­nie wspo­mnia­nej książ­ki pod zmo­dy­fi­ko­wa­nym tytu­łem Otwar­cie trze­cie­go oka, mogłem oprzeć się na odtaj­nio­nym z archi­wum CIA arty­ku­le – raporcie.

Mimo że – jak wspo­mnia­łem – opi­su­je on tyl­ko fazę wstęp­ną, jaw­ną, to i tak poka­zu­je spe­cy­fi­kę chiń­skie­go podej­ścia, bar­dzo róż­nią­cą się od tego, co wypra­co­wa­li pozo­sta­li gra­cze zim­nej woj­ny. Chiń­czy­cy rów­nież posta­no­wi­li zacząć od wyse­lek­cjo­no­wa­nia ze spo­łe­czeń­stwa osób natu­ral­nie uzdol­nio­nych, tyle że w prze­ci­wień­stwie do Rosjan i Ame­ry­ka­nów uczy­ni­li to jaw­nie, dzię­ki cze­mu mogli objąć pro­gra­mem olbrzy­mią licz­bę ludzi – liczo­ną w milio­ny – za czym sta­ło ponad sto insty­tu­cji! Jeśli cho­dzi o rozu­mie­nie natu­ry per­cep­cji zdal­nej (ang. remo­te vie­wing), opar­li się na bar­dzo roz­bu­do­wa­nej sztu­ce czy wie­dzy chiń­skiej, zna­nej jako qigong. Jest to poję­cie zbior­czo obej­mu­ją­ce ener­ge­ty­kę i róż­ne moce ludz­kie­go cia­ła. Dla nich mia­ło to zna­cze­nie o tyle, że szyb­ko uzna­no, iż klu­czem do sku­tecz­no­ści są tech­ni­ki rów­no­wa­że­nia ener­gii czło­wie­ka i medy­ta­cji, a w tym zakre­sie róż­ne szko­ły qigon­gu mogły wnieść obfi­ty wkład.