Pochodzący z Południowego Tyrolu redemptorysta i profesor psychologii klinicznej, specjalizuje się w badaniu zjawisk nadprzyrodzonych, nie tylko tych związanych z religią. Obszar jego zainteresowań obejmuje zarówno manifestacje hałaśliwych duchów, jak i objawienia maryjne, w tym niejednoznacznie oceniane przez Kościół wydarzenia z Medziugorie
Zjawiska nadprzyrodzone, cuda i inne niecodzienne fenomeny są nierozerwalnie związane z historią Kościoła Katolickiego. Spontaniczne uzdrowienia, objawienia NMP, płaczące krwią posągi, czy ikony ociekające wonnym olejem, mobilizują setki tysięcy pielgrzymów na całym świecie, by odwiedzać miejsca otoczone szczególną boską opieką. Ale jak odróżnić cuda prawdziwe od domniemanych lub fałszywych? Potrzeba tu najlepszych fachowców, a za takiego uchodzi w kręgach kościelnych właśnie ojciec Andreas Resch.
Urodził się 29 października 1934 r. w Steinegg k. Bolzano (Południowy Tyrol, Włochy). W grudniu 1955 r. wstąpił do zakonu redemptorystów, uzyskując święcenia kapłańskie w lipcu 1961 r. Po studiach filozoficznych i teologicznych został przeniesiony jako misjonarz do Innsbrucka (Austria).
Następnie studiował psychologię, uczęszczał również na wykłady z psychiatrii i anatomii mózgu. Później wyjechał do Niemiec, we Fryburgu studiując pod okiem Hansa Bendera zjawiska z pogranicza psychologii, następnym przystankiem na drodze jego edukacji okazał się Londyn. W międzyczasie został współzałożycielem Europejskiego Towarzystwa Terapii Behawioralnej. W 1965 r. Resch przejął, po śmierci wydawcy Josefa Krala, funkcję redaktora naczelnego pisma Ukryty świat.
Jesienią 1969 r. duchowny został zaproszony do prowadzenia wykładów z psychologii klinicznej na Akademii Alfonsiańskiej (wchodzącej w skład Instytutu Teologicznego Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie), a także z takich tematów jak parapsychologia, okultyzm, spirytyzm etc. Stanął przed wielkim problemem opracowania formuły edukacyjnej, obejmującej całą sferę zjawisk nadnaturalnych, bez sugerowania ich jednoznacznej interpretacji.