Odkrywanie tajemnic chleba

Nie tak dawno w ruinach Çatalhōyük, jednego z najstarszych w dziejach ośrodków miejskich, archeolodzy natrafili na resztki pieca. W pobliżu obiektu odkryli nasiona pszenicy, jęczmienia oraz grochu, a wewnątrz gąbczastą masę, która po dokładnej analizie okazała się kawałkiem najprostszego pieczywa. Zawsze z ciekawością czytam takie teksty, przypominając sobie wielokrotne spotkania z chlebem. Nie wiem do końca, czy te przygody trafiają mi się przypadkiem, czy to ja podświadomie chodzę chlebowymi ścieżkami. Może jakiś intrygujący zapach czasem mnie prowadzi, może szyld sygnalizujący piekarnię, albo intuicyjnie wybieram wycieczkę fakultatywną, podczas której zdarza się degustacja jakichś tradycyjnych wypieków

Poma­ga­jąc moje­mu nor­we­skie­mu przy­ja­cie­lo­wi w obsłu­dze tury­stów czę­sto jeź­dzi­łem wzdłuż brze­gów jezio­ra Femund. Roz­ła­do­wu­jąc kie­dyś kaja­ki w maleń­kiej przy­sta­ni Tøm­me­rvi­ka spo­tka­łem wie­lo­oso­bo­wą rodzi­nę Łoty­szy. Wysie­dli z busa i zaczę­li przy­go­to­wy­wać lunch. Spy­ta­łem przy­jaź­nie, czy nie został im kawa­łek kul­to­we­go czar­ne­go razow­ca na zakwa­sie, któ­ry jest tra­dy­cyj­nym, codzien­nym pie­czy­wem kra­jów bał­tyc­kich i Białorusi. 

– Oczy­wi­ście, że mamy, bo nigdzie bez nie­go nie jeź­dzi­my – odpo­wie­dzie­li rów­nie frien­dly. – A co ty, głod­ny jesteś? Może­my ci spre­zen­to­wać nawet pół bochen­ka.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Uświęcone stópki, czyli o czym mówią kamienie

Tajemnice snów (cz. 1)

Kie­dy dowie­dzie­li się, że piszę o chle­bie i zale­ży mi jedy­nie na sfo­to­gra­fo­wa­niu paru kro­mek oraz porów­na­niu sma­ku, jaki zapa­mię­ta­łem z cza­sów podró­ży tzw. Pocią­giem Przy­jaź­ni, byli szcze­rze zdziwieni.

– Aleś sobie temat wydu­mał – powie­dział ojciec rodzi­ny wrę­cza­jąc mi spo­rą paj­dę wypieku.

Jak nie zachwy­cać się tema­tem, któ­ry sym­bo­li­zu­je jed­ną z naj­star­szych kul­tur łączą­cych ludzi pod każ­dą sze­ro­ko­ścią geograficzną?

Wszę­dzie, gdzie rosły tra­wy, czło­wiek nauczył się je uszla­chet­niać i wyko­rzy­sty­wać ich ziar­na. Zanim poja­wi­ły się zbo­ża, do pro­duk­cji pie­czy­wa uży­wa­no roz­ma­itych roślin wie­chli­no­wa­tych, choć nie tyl­ko. Histo­ria wypie­ku chle­ba powsze­dnie­go się­ga nie­mal dzie­wię­ciu tysiąc­le­ci wstecz, a jej koleb­ką mogła być Anatolia.