Spis tre­ści:

Spotkania z równoległą rzeczywistością

Od kil­ku lat w śro­do­wi­skach zwią­za­nych z parap­sy­cho­lo­gią, ezo­te­ry­ką i sze­ro­ko poję­tym nie­zna­nym poja­wia­ją się rela­cje o prze­ży­ciach, któ­re trud­no jed­no­znacz­nie skla­sy­fi­ko­wać. Nie pasu­ją one do żad­nej z przy­ję­tych kate­go­rii, a wyso­ki sto­pień dzi­wacz­no­ści spra­wia, że doświad­cza­ją­cy ich ludzie wolą mil­czeć, bojąc się oskar­żeń o utra­tę kon­tak­tu z rze­czy­wi­sto­ścią. Para­dok­sal­nie oso­by, o jakich mowa, doświad­cza­ją wła­śnie cze­goś takie­go. Mówiąc kon­kret­niej, twier­dzą, że uda­ło im się wejść w inte­rak­cję z rze­czy­wi­sto­ścią rów­no­le­głą do naszej – i mają zwią­za­ne z tym świa­do­me wspo­mnie­nia. Ich prze­ży­cia przy­po­mi­na­ją prze­sko­ki z naszej real­no­ści w świat alter­na­tyw­ny, gdzie wie­le rze­czy wyglą­da podob­nie, ale są też zauwa­żal­ne róż­ni­ce – pisze Piotr Cie­le­biaś. Pierw­sza część uni­ka­to­we­go trzy­od­cin­ko­we­go rapor­tu. Wyciecz­ki poza wymiar ist­nie­nia i epi­zo­dy z życia na prze­cię­ciu światów.

Księżniczka, która zatopiła „Titanica”

Z taki­mi publi­ka­cja­mi, jak ta, mamy pewien kło­pot. Jego źró­dłem są wąt­pli­wo­ści, czy nie oka­zu­ją się one nad­to „tablo­ido­we” w swo­im cha­rak­te­rze. Fak­ty zda­ją się jed­nak wska­zy­wać, że dra­ma­tycz­ne losy ludzi, któ­rzy zetknę­li się z mumią egip­skiej księż­nicz­ki Amen-Ra sprzed 3 tysię­cy lat, odko­pa­ną i prze­han­dlo­wa­ną przez rabu­si sta­ro­żyt­nych arte­fak­tów, trud­no uznać za jedy­nie przy­pad­ko­wy ciąg zda­rzeń. Kolej­ni bowiem posia­da­cze skra­dzio­ne­go sar­ko­fa­gu zni­ka­li, tra­ci­li w nie­wy­ja­śnio­nych oko­licz­no­ściach życie, zapa­da­li na cięż­kie cho­ro­by, ban­kru­to­wa­li albo doty­ka­ły ich inne nie­szczę­ścia. Wyglą­da na to, że ze zna­le­zi­skiem zwią­za­na była jakaś klą­twa, a w naj­lep­szym razie wisia­ło nad nim swo­iste fatum, o czym świad­czą tak­że kata­stro­fy mor­skie z udzia­łem mumii. W dodat­ku jej, zna­czo­na licz­ny­mi ofia­ra­mi wędrów­ka po świe­cie nie zakoń­czy­ła się defi­ni­tyw­nie, gdyż sar­ko­fag Amen-Ra – po zato­pie­niu prze­wo­żą­ce­go go parow­ca z 1200 pasa­że­ra­mi na pokła­dzie w maju 1915, wsku­tek wystrze­le­nia w kie­run­ku Lusi­ta­ni nie­miec­kiej tor­pe­dy – spo­czy­wa obec­nie na mor­skim dnie nie­opo­dal wybrze­ży Irlandii.

Niefizyczne kontakty i objawienia

Czy inwi­gi­lu­ją­ca nas poza­ziem­ska inte­li­gen­cja trak­tu­je ludzi jak miesz­kań­ców wiel­kie­go rezer­wa­tu? Czy Obcy, sygna­li­zu­jąc swo­ją obec­ność, przy­ję­li zasa­dę nie­in­ge­ro­wa­nia w życie na pla­ne­cie, chy­ba że to, co się na niej dzie­je, zagra­ża porząd­ko­wi kosmicz­ne­mu (tak to umow­nie nazwij­my)? Jak w tym kon­tek­ście trak­to­wać np. maryj­ne obja­wie­nia, któ­re czę­sto są tak dzi­wacz­ne, by nie rzec: absur­dal­ne w swo­im prze­bie­gu, iż rodzą podej­rze­nia, że ci, któ­rzy je insce­ni­zu­ją, nie radzą sobie ze skom­pli­ko­wa­ny­mi mecha­ni­zma­mi na sty­ku ludz­kiej moral­no­ści i wia­ry, ety­ki i reli­gij­nych dogma­tów? Frag­ment nie­zwy­kle cie­ka­wej książ­ki Praw­dzi­we UFO Pio­tra Cie­le­bia­sia, któ­ra wkrót­ce uka­że się na naszym ryn­ku (wcze­śniej autor wydał na Zacho­dzie w języ­ku angiel­skim inny tom poświę­co­ny tej tema­ty­ce). Tyl­ko w Nie­zna­nym Świe­cie.

Mój lekarz: głód

Pory­wa­ją­cy, iskrzą­cy się od dida­ska­liów arty­kuł zna­nej tele­wi­zyj­nej doku­men­ta­list­ki oraz twór­czy­ni fil­mów i pro­gra­mów, zało­ży­ciel­ki Fun­da­cji ANIMALS, Ewy Banasz­kie­wicz, opo­wia­da­ją­cej o tym, jak dzię­ki sile umy­słu, gło­dów­kom, jodze oraz natu­ral­nym tera­piom poko­na­ła cięż­kie scho­rze­nia. O sta­niu na gło­wie – dosłow­nie i w prze­no­śni – jako spo­so­bie na prze­trwa­nie, wiciu się na pod­ło­dze pod­czas nagłe­go ata­ku bólu w trak­cie prze­pro­wa­dza­nia wywia­du z Wałę­są, pre­ten­sjach kolau­dan­tów oce­nia­ją­cych tele­wi­zyj­ny repor­taż ze szpi­ta­la, gdzie leczą gło­dów­ka­mi, że nikt w nim nie umarł, miło­ści do wil­ków, wyj­ściu z cia­ła i – wie­le wię­cej. Pięk­na, barw­na opo­wieść z życiem peł­nym cier­pie­nia i wewnętrz­ne­go świa­tła w roli głównej.

Lek homeopatyczny to nie placebo!

Jak już anon­so­wa­li­śmy w poprzed­nim nume­rze, bul­wer­su­ją­cy pod wie­lo­ma wzglę­da­mi arty­kuł dr Danu­ty Adam­skiej-Rut­kow­skiej. Bul­wer­su­ją­cy dla­te­go, że, wbrew temu, co utrzy­mu­ją igno­ran­ci, na świe­cie prze­pro­wa­dzo­no wie­le eks­pe­ry­men­tów, doświad­czeń oraz badań świad­czą­cych w spo­sób bez­spor­ny, że home­opa­tia sta­no­wi peł­no­war­to­ścio­wą bio­fi­zycz­ną meto­dę uzdra­wia­nia. Ci, któ­rzy wma­wia­ją ludziom, że jest ona oszu­stwem, gdyż nie ma pod­staw nauko­wych, albo nie wie­dzą, o czym mówią, albo z pre­me­dy­ta­cją kła­mią. Nato­miast ci, któ­rzy chcą wie­dzieć i nie boją się poznać praw­dy, w uni­ka­to­wej – ze wzglę­du na bogac­two prze­ka­za­ne­go mate­ria­łu – dwu­czę­ścio­wej publi­ka­cji nie­za­leż­nej badacz­ki, jaka zada­ła sobie trud prze­ko­pa­nia świa­to­we­go piśmien­nic­twa na ten temat, znaj­dą nie­zwy­kle waż­ne i cen­ne infor­ma­cje. Ze swej stro­ny zachę­ca­my do roz­po­wszech­nie­nia publi­ko­wa­ne­go przez nas arty­ku­łu wszel­ki­mi dostęp­ny­mi spo­so­ba­mi! ⇒ czy­taj artykuł

Ponadto:

• „Dowo­dy” z tam­tej stro­ny, czy­li o czym m.in. moż­na prze­czy­tać w Księ­dze Urantii
• Roz­mów z isto­ta­mi natu­ry ciąg dalszy
• Wszy­scy jeste­śmy syne­ste­ty­ka­mi (dokoń­cze­nie fra­pu­ją­cej publi­ka­cji dr Mał­go­rza­ty Stę­pień doty­czą­cej wie­lo­wy­mia­ro­wej har­mo­nii zmy­słów, jaką jest synestezja
• Uli­ca peł­na czasu
• W Okru­chach Wszech­świa­ta o trzę­sie­niu hiper­prze­strze­ni, a w Poczcie heale­rów pol­skich o prze­peł­nio­nej empa­tią poznań­skiej nie­kon­wen­cjo­nal­nej tera­peut­ce i radie­stet­ce, Bar­ba­rze Tom­czak, któ­rą uzdra­wia­nie uczy­ni­ło oso­bą szczęśliwą
• Horo­skop na wrzesień