Spis tre­ści:

Cuda” to nasza codzienność

84-let­nia Ame­ry­kan­ka Hele­na Had­sell zła­ma­ła wszel­kie zasa­dy rachun­ku praw­do­po­do­bień­stwa, wygry­wa­jąc w życiu wszyst­kie kon­kur­sy, w któ­rych bra­ła udział.Hindus Mahen­dra Kumar Tri­ved trans­for­mu­je rze­czy­wi­stość, m.in. powo­du­jąc siłą swo­ich myśli wzrost roślin (brał udział w dzie­siąt­kach takich eks­pe­ry­men­tów), zwięk­sza­jąc ela­stycz­ność naczyń cera­micz­nych i doko­nu­jąc spek­ta­ku­lar­nych uzdro­wień ludzi oraz zwie­rząt. Nato­miast były ofi­cer mary­nar­ki USA Wil­liam Tho­mas Tuc­ker, gdy, zdru­zgo­ta­ny cio­sa­mi, jakie na nie­go spa­dły, pró­bo­wał zagło­dzić się na śmierć, wsku­tek wypo­wie­dze­nia przy­pad­ko­wych słów stał się odbior­cą posił­ków dostar­cza­nych mu codzien­nie do domu (zawsze o godz. 17-ej) przez nie­zna­jo­mych czę­sto ludzi. Wszy­scy oni na temat dzie­ją­cych się z ich udzia­łem cudów napi­sa­li książ­ki, pró­bu­jąc zgłę­bić mecha­nizm tego zja­wi­ska. Pod­sta­wo­wa recep­ta wyda­je się tak pro­sta, że aż nie­praw­do­po­dob­na: nale­ży pro­sić o cud, wie­dząc (będąc pew­nym), że on już zaist­niał. Wte­dy go doświad­czy­my. Być może nie­co ame­ry­kań­ska w kli­ma­cie, nie­mniej cie­ka­wa, wiel­ce poucza­ją­ca publikacja.

Niewidzialne światy

Zało­ży­ciel słyn­nej Szko­ły Elfów, Magnus Ska­phe­dins­son sza­cu­je, że Islan­dia może być domem nawet 20 tysię­cy nie­wi­dzial­nych istot. Jego zda­niem, żyją one na całej kuli ziem­skiej (w tym tak­że w Pol­sce!). Nato­miast Austria­ko­wi Ale­xan­dro­wi Leit­ne­ro­wi, któ­ry twier­dzi, że nawią­zał kon­takt z cywi­li­za­cją Elfów w 2001 r. i któ­ry mówi oraz śpie­wa ich języ­kiem, mia­ły one prze­ka­zać, iż, choć były tu, zanim ist­nia­ła jesz­cze Zie­mia, od lat nie mogą już z nami prze­by­wać. Na pla­ne­cie zosta­wi­ły swo­je śla­dy, a nawet całe mia­sta, szcze­gól­nie na Islan­dii. Obec­nie żyją w innym sys­te­mie sło­necz­nym i mają z nami kon­takt na zasa­dzie wysy­ła­nia na Zie­mię swo­ich ciał świetl­nych. Dys­po­nu­ją wiel­ką wie­dzą o świe­cie, miło­ści, stru­mie­niu życia i natu­rze światła.

Stonehenge: zagadka rozwiązana? 

Pra­sa bry­tyj­ska opi­sa­ła eks­pe­ry­ment prze­pro­wa­dzo­ny przez Garry’ego Lavi­na, inży­nie­ra i byłe­go pre­zen­te­ra BBC spe­cja­li­zu­ją­ce­go się w popu­la­ry­za­cji nauki. Przez lata zakła­da­no, że prze­nie­sie­nie ogrom­nych kamie­ni odby­ło się za pomo­cą drew­nia­nych sań prze­ta­cza­nych na balach, co wyma­ga­ło zaan­ga­żo­wa­nia setek sil­nych męż­czyzn, któ­rzy zma­ga­li­by się z tym zada­niem kil­ka­dzie­siąt dni. Gar­ry Lavin prze­ko­nu­je jed­nak, że do prze­miesz­cze­nia wie­lo­to­no­wych blo­ków uży­to wiel­kich koszy i małej gru­py ludzi. Odkry­cie Lavi­na ozna­cza, że po wydo­by­ciu blo­ków z kamie­nio­ło­mu Sto­ne­hen­ge moż­na było zbu­do­wać w trzy mie­sią­ce, a mogła to uczy­nić gru­pa liczą­ca mniej niż 50 osób! To z kolei dowo­dzi, że czło­wiek epo­ki neo­li­tu był w sta­nie two­rzyć zaska­ku­ją­ce dzie­ła archi­tek­to­nicz­ne bez wiel­kie­go nakła­du sił i środków.

Zdecyduj, czy powinniśmy się ujawnić! 

Wia­do­mość od Fede­ra­cji Galak­tycz­nej czy…? I uza­sad­nio­ne skąd­inąd pyta­nie, czy Nie­zna­ny Świat powi­nien dru­ko­wać takie tek­sty, jak ten, w sytu­acji, gdy nie ma – ani nigdy nie będzie – pew­no­ści, kto w rze­czy­wi­sto­ści jest nadaw­cą prze­sła­nia, któ­re­go treść publi­ku­je­my (jakie jest jego rze­czy­wi­ste źró­dło). Mówiąc ina­czej: czy cho­dzi tu fak­tycz­nie o Kosmicz­ny Rozum (by poprze­stać na tym umow­nym okre­śle­niu), czy wyja­śnie­nia nale­ży poszu­ki­wać w odwiecz­nych ludz­kich tęsk­no­tach i nadzie­jach (arche­typ wewnętrz­ny)? Na pyta­nia te odpo­wia­da­my w spo­sób rów­nie zwię­zły, co – dla nie­któ­rych – zapew­ne zaska­ku­ją­cy: to nie­waż­ne. Znacz­nie istot­niej­sze jest, że, nie­za­leż­nie od gene­zy owe­go prze­ka­zu (posła­nia, ape­lu – nie­po­trzeb­ne skre­ślić), wyda­je się on bar­dzo cie­ka­wy, a przy tym etycz­ny. Nie­przy­pad­ko­wo też od dłuż­sze­go już cza­su krą­ży w sie­ci. To zatem dobra oka­zja, by Czy­tel­ni­cy sami wyro­bi­li sobie wła­sne zda­nie na ten temat – do cze­go zresz­tą auto­rzy „Wia­do­mo­ści od Fede­ra­cji Galak­tycz­nej” nama­wia­ją. Ze swej stro­ny uzna­li­śmy za poży­tecz­ne zamiesz­cze­nie rów­nież listu Czy­tel­ni­ka, któ­ry pre­zen­to­wa­ny mate­riał nam przy­słał. A swo­ją dro­gą, czy ktoś żywi jesz­cze wąt­pli­wo­ści co do tego, w jak cie­ka­wych cza­sach żyjemy?

Światłem w mózg: czy uda się pokonać chorobę Parkinsona? 

Być może będzie to moż­li­we dzię­ki naj­now­szym osią­gnię­ciom opto­ge­ne­ty­ki. Na razie doświad­cze­nia w tej dzie­dzi­nie prze­pro­wa­dzo­no na myszach, jed­nak ich rezul­ta­ty są bar­dzo obie­cu­ją­ce. Za spra­wą nowa­tor­skiej tech­no­lo­gii uda­ło się lepiej zro­zu­mieć, jak neu­ro­ny wpły­wa­ją na zacho­wa­nie ludzi i zwie­rząt, a doko­na­ne odkry­cia – rzecz szcze­gól­nie waż­na mogą mieć nie­ba­ga­tel­ne zna­cze­nie dla tera­pii scho­rzeń uwa­ża­nych dotąd za nie­ule­czal­ne, co w pierw­szym rzę­dzie doty­czy wła­śnie cho­ro­by Parkinsona.

Ponadto:

• W oku Wiel­kie­go Brata
• Wid­ma i duchy Wiel­kiej Woj­ny – cie­ka­we para­nor­mal­ne rela­cje uczest­ni­ków dra­ma­tycz­nych wyda­rzeń sta­no­wią­cych następ­stwo napa­ści 21 czerw­ca 1941 r. Hitle­ra na ZSRR
• Mędrzec z Góry Świę­te­go Płomienia
• Wzra­sta­nie – repor­taż o Wie­sła­wie Kor­na­le­wi­czu i Fun­da­cji Homo Homi­ni Frater
• Histo­ria pew­ne­go znaleziska
• Szkoc­ki most psich samo­bój­ców – co tam się (i dla­cze­go) dzieje?
• W Okru­chach Wszech­świa­ta o śmier­tel­nych war­ko­czach komet, a w Poczcie heale­rów pol­skich bio­te­ra­peu­ta jak stro­iciel for­te­pia­nów, czy­li Jerzy Nie­wia­dom­ski z Łodzi
• Nowy – nie­za­leż­nie od dotych­cza­so­we­go – felie­ton Andrze­ja Szmi­li­chow­skie­go w cyklu Raport z bezdroży
• Horo­skop na lipiec