Spis tre­ści:

Okna: magiczne portale do innej rzeczywistości

Sta­no­wią przej­ście z wewnętrz­nej prze­strze­ni domu – oswo­jo­nej, bez­piecz­nej, cie­płej – do nie­zna­ne­go, obce­go, zim­ne­go świa­ta. Są ochron­ną mem­bra­ną dzie­lą­cą sacrum miru domo­we­go od pro­fa­num stre­fy publicz­nej. Jako dro­ga trans­lo­ka­cji dla ludz­kiej duszy, łączą sfe­rę mate­rii i ducha. Gdy­by drzwi porów­nać do ust domu, to okna sta­no­wią jego oczy. Od wize­run­ków uwiecz­nio­nych na szy­bie i szkla­nej soczew­ki apa­ra­tu po okna z innych cza­sów i wymia­rów. Pierw­sza część bar­dzo cie­ka­we­go tek­stu Mał­go­rza­ty Stę­pień, któ­re­mu towa­rzy­szą opi­sy zaska­ku­ją­cych przy­pad­ków i cyta­ty ze świa­to­wej lite­ra­tu­ry doku­men­tu­ją­cej tego rodza­ju nie­zwy­kłe zda­rze­nia. Rzad­ko poru­sza­ny pro­blem w nowym ujęciu.

I rozglądam się wewnątrz twoich myśli

Coraz wię­cej stric­te nauko­wych eks­pe­ry­men­tów potwier­dza real­ność zja­wi­ska tele­pa­tii. W facho­wym Neu­ro­scien­ce Let­ters opu­bli­ko­wa­no bada­nia J. Wac­ker­man­na, z któ­rych wyni­ka, że dwo­je ludzi jest w sta­nie koor­dy­no­wać elek­trycz­ny stan swo­ich mózgów, choć­by nie mie­li z sobą żad­ne­go kon­tak­tu i znaj­do­wa­li się dowol­nie dale­ko od sie­bie. Bez zna­cze­nia była nawet emo­cjo­nal­na zaży­łość tych osób. Wystar­czy­ło sku­pie­nie uwa­gi i chęć prze­sła­nia wła­snych myśli, aby doszło do zdu­mie­wa­ją­cej kore­la­cji pomię­dzy obra­za­mi EEG dwóch odse­pa­ro­wa­nych od sie­bie osób. Naukow­cy nie potra­fi­li wyróż­nić żad­ne­go miej­sca w mózgu „odbior­cy”, w któ­rym efekt ten był­by wyraź­niej widocz­ny, po pro­stu cały mózg zaczy­nał nagle emi­to­wać fale elek­trycz­ne iden­tycz­ne jak u „nadaw­cy”. Zadzi­wia­ją­ce i nie­wy­tłu­ma­czal­ne. Jak mówi J. Wac­ker­mann: Poczu­li­śmy się cał­ko­wi­cie bez­rad­ni, gdyż współ­cze­sna nauka nie zna żad­ne­go bio­fi­zycz­ne­go mecha­ni­zmu zdol­ne­go wyja­śnić poczy­nio­ne obserwacje.

Zbyt wiele jak na jeden wąwóz

Cza­sa­mi mamy wąt­pli­wo­ści, czy tego rodza­ju publi­ka­cje, jak ta, nie są nad­mier­nie tablo­ido­we. Z dru­giej jed­nak stro­ny, gdy obser­wa­to­ra­mi nie­zwy­kłych zja­wisk oraz zda­rzeń są licz­ni świad­ko­wie, nie moż­na mówić o sen­sa­cji, lecz mamy do czy­nie­nia z fak­ta­mi wyma­ga­ją­cy­mi zba­da­nia. Jak się oka­zu­je, are­ną takich nie­zwy­kłych mani­fe­sta­cji jest wąwóz Ała-Arcza, w kir­gi­skim paśmie Tiań-Szań – ulu­bio­ne miej­sce alpi­ni­stycz­nych wypraw. Ich uczest­ni­cy wie­lo­krot­nie widzie­li tam prze­lo­ty nie­zi­den­ty­fi­ko­wa­nych obiek­tów lata­ją­cych, opo­wia­da­ją o bra­mie wio­dą­cej do wnę­trza jed­nej z gór, a tak­że rela­cjo­nu­ją prze­bieg – uwa­ga! – licz­nych spo­tkań z isto­ta­mi okre­śla­ny­mi mia­nem Ałmy­sów. Sygna­li­zu­ją tam rów­nież swo­ją obec­ność zja­wi­ska ano­mal­ne, takie jak MTE (efekt stra­co­ne­go cza­su), poja­wia­nie się wid­mo­wych posta­ci oraz zagi­nię­cia wspi­na­czy, nie­da­ją­ce się wyja­śnić nie­szczę­śli­wym wypad­kiem. Co wła­ści­wie dzie­je się w stre­fie poło­żo­nej na połu­dnie od mia­sta Frunze?

Kula Betzów: kosmiczna sonda czy broń zagłady?

Wra­ca­my do zagad­ko­wej histo­rii sprzed ponad czter­dzie­stu lat, któ­rej nigdy nie wyja­śnio­no. Czym był przed­miot zna­le­zio­ny na polu przez ame­ry­kań­ską rodzi­nę miesz­ka­ją­ca na wyspie Fort Island? Jak to moż­li­we, by kula – bez śla­dów spa­wów i łączeń na powierzch­ni, a jedy­nie ozdo­bio­na trój­kąt­nym zna­kiem – po zabra­niu jej do domu zaczę­ła żyć wła­snym życiem? M.in. akty­wo­wa­ła się na dźwię­ki muzy­ki, a z cza­sem sama je emi­to­wa­ła, nie­kie­dy zaś rów­nież samo­ist­nie się poru­sza­ła (zata­cza­jąc łuki i koła), spra­wia­jąc wra­że­nie sztucz­ne­go urzą­dze­nia z wbu­do­wa­nym w środ­ku inte­li­gent­nym sys­te­mem utrzy­my­wa­nia rów­no­wa­gi? Bada­nia meta­lur­gów oraz woj­sko­wych spe­cja­li­stów mary­nar­ki wojen­nej nie przy­nio­sły żad­nych rezul­ta­tów poza stwier­dze­niem, że wewnątrz kuli znaj­du­ją się dwie mniej­sze, oto­czo­ne – jak usta­lo­no – bar­dzo gęstym mate­ria­łem. Dodaj­my, że posia­da­cze arte­fak­tu razem ze zna­le­zi­skiem, któ­re nabra­ło roz­gło­su, pew­ne­go dnia znik­nę­li bez śladu!

Certyfikat Nowych Wzorców Sztuki

Tego­rocz­ny Cer­ty­fi­kat Nowych Wzor­ców Sztu­ki, przy­zna­wa­nych od kil­ku lat przez Nie­zna­ny Świat – tym razem dla mło­de­go arty­sty-mala­rza Wald­ka Borow­skie­go. Pre­zen­tu­je­my jego nowe meta­fi­zycz­ne obra­zy ope­ru­ją­ce sym­bo­li­ką zaczerp­nię­tą z róż­nych krę­gów kul­tu­ro­wych i obsza­rów ezoteryki.

Ponadto:

• Dal­szy ciąg teo­rii i hipo­tez na temat począt­ków ludz­ko­ści z ich zaska­ku­ją­cy­mi odkryciami
• Podróż­ni­cy z czwar­te­go wymia­ru w Okru­chach Wszechświata
• W Poczcie heale­rów pol­skich zna­ny i cenio­ny bio­ener­go­te­ra­peu­ta z egip­ską duszą Cze­sław Karkowski
• Szmi­li­chow­ski o sta­nie ducha i zagmatwaniach
• Waż­ny głos redak­to­ra naczel­ne­go w spra­wach codzien­nych – Kate­go­rycz­ny sprze­ciw ⇒ czy­taj arty­kuł\
• Koniec nasze­go świa­ta (2) ⇒ czy­taj artykuł
• Horo­skop na luty