Spis tre­ści:

W polu Wiecznej Świadomości

Kapi­tal­ny wywiad, jakie­go bry­tyj­skie­mu kana­ło­wi tele­wi­zyj­ne­mu Con­scio­us udzie­lił zna­ny holen­der­ski kar­dio­log Pim van Lom­mel, któ­ry zaj­mu­je się bada­nia­mi nad śmier­cią kli­nicz­ną i pro­ble­ma­mi świa­do­mo­ści nie­lo­kal­nej, autor książ­ki WIECZNA ŚWIADOMOŚĆ. Nauko­wa wizja „Życia po życiu”. Dr van Lom­mel, któ­ry w listo­pa­dzie odwie­dził Pol­skę, gdzie odbył dwa spo­tka­nia (m.in. z udzia­łem leka­rzy, naukow­ców i per­so­ne­lu medycz­ne­go), mówi o swo­ich wie­lo­let­nich bada­niach nad zja­wi­skiem NDE i prze­żyć w sta­nie śmier­ci kli­nicz­nej, for­mu­łu­jąc tę samą tezę, co dr Eben Ale­xan­der, autor słyn­nej książ­ki Dowód (z któ­rym roz­mo­wę opu­bli­ko­wa­li­śmy w nr. 12 z br.): że świa­do­mość nie jest pro­duk­tem mózgu, jak przyj­mu­je to nauka, a rela­cjo­no­wa­ne przez pacjen­tów prze­ży­cia i podró­że poza cia­łem są cał­ko­wi­cie real­ne. Część pierw­sza w tym nume­rze, dokoń­cze­nie za miesiąc.

Pożegnanie słów

Kim jest mistrz? Brzmi to tro­chę tajem­ni­czo, lecz mistrza nie szu­ka się, urzą­dza­jąc casting. Spo­ty­ka się go na wie­le spo­so­bów i zawsze daje o sobie znać koniecz­ność ciąg zda­rzeń, któ­rych nie moż­na unik­nąć, zawi­ro­wa­nie atmos­fe­ry, fakt, któ­ry odsta­je od logi­ki codzien­no­ści… Znacz­nie póź­niej zaś przy­cho­dzi chwi­la, kie­dy wia­rę i wąt­pli­wo­ści zastę­pu­je pew­ność, mają­ca źró­dło w roz­po­zna­nej, świę­tej natu­rze Wszyst­kie­go. A z nią – spo­kój i łagod­na ufność. Sonia Fiszer – jak zapo­wia­da – pisze po raz ostat­ni o mistrzu dzog­czen Ten­zi­nie Wan­gy­alu Rin­pocze, któ­ry w jej – i nie tyko jej – życiu speł­nił rolę bystrza­ka, kie­ru­jąc myśli ku nie­zna­nej, nie­znisz­czal­nej rze­czy­wi­sto­ści światła.

Medytacja w biznesie

Oka­zu­je się, że naj­bar­dziej reno­mo­wa­ne świa­to­we fir­my – od Fun­du­szu Brid­ge­wa­ter Asso­cia­tes z 50 miliar­da­mi dola­rów na kon­cie poczy­na­jąc, poprzez ame­ry­kań­skie przed­się­bior­stwo bran­ży spo­żyw­czej Gene­ral Mills, a na inter­ne­to­wym poten­ta­cie Google koń­cząc – wyko­rzy­stu­ją medy­ta­cję oraz inne tech­ni­ki relak­sa­cyj­ne i dosko­na­le­nia umy­słu w szko­le­niach swo­ich pra­cow­ni­ków. Tak­że ich sze­fo­wie z upodo­ba­niem odda­ją się temu zaję­ciu. Jak zwie­rzył się np. dzien­ni­ko­wi Finan­cial Times pre­zes zarzą­du Tup­per­wa­re Brands Cor­po­ra­tion Rick Goings: To dla mnie prak­ty­ka, któ­ra nie tyl­ko „spa­la stres”, ale umoż­li­wia świe­że spoj­rze­nie, zro­zu­mie­nie, co się w rze­czy­wi­sto­ści dzie­je i co oka­zu­je się napraw­dę waż­ne. I wpraw­dzie, jak wyni­ka z całej publi­ka­cji, słu­ży to przede wszyst­kim lep­sze­mu przy­go­to­wa­niu do nego­cja­cji przy pod­pi­sy­wa­niu kon­trak­tów, ergo pomna­ża­niu zysków kor­po­ra­cji, a więc celom nie­ko­niecz­nie bli­skim ludziom, któ­rzy trak­tu­ją medy­ta­cję jako waż­ny ele­ment oso­bi­ste­go roz­wo­ju i poszu­ki­wa­nia opty­mal­nej ścież­ki ducho­wej – jed­nak sam fakt, że tego rodza­ju tech­ni­ki, po latach ich nie­do­strze­ga­nia lub lek­ce­wa­że­nia, weszły obec­nie do arse­na­łu środ­ków wyko­rzy­sty­wa­nych w świe­cie biz­ne­su, daje aż nad­to wie­le do myślenia.

My mieszkańcy symulacji?

W paź­dzier­ni­ku 2012 r. nie­miec­cy fizy­cy wystą­pi­li z hipo­te­zą, że nasz Wszech­świat może być symu­la­cją, a jego pro­jek­tan­ci, mimo iż dys­po­no­wa­li nie­wy­obra­żal­ny­mi moż­li­wo­ścia­mi, musie­li nadać swe­mu dzie­łu pew­ne ramy i ogra­ni­cze­nia, któ­re sta­no­wią szkie­let, swe­go rodza­ju fun­da­ment Kosmo­su, i gdy­by uda­ło się go odna­leźć, potwier­dzi­ło­by to przy­pusz­cze­nie odno­szą­ce się do natu­ry Uni­wer­sum. Kil­ka lat wcze­śniej jesz­cze więk­szy roz­głos zdo­był pewien szwedz­ki myśli­ciel, któ­ry stwier­dził, że może­my żyć w wir­tu­al­nej rze­czy­wi­sto­ści stwo­rzo­nej przez ultra­za­awan­so­wa­ne isto­ty i w ogó­le nie zda­wać sobie z tego spra­wy. Takie nie­zwy­kłe teo­rie poja­wia­ją się co jakiś czas i pro­wo­ku­ją do nie­prze­li­czo­nych pytań. Np. austriac­ki robo­tyk Hans Mora­vec prze­ko­nu­je, że symu­la­cja Uni­wer­sum przy­po­mi­na samo­wy­star­czal­ny, nie­ustan­nie prze­twa­rza­ją­cy dane pro­gram, funk­cjo­nu­ją­cy gdzieś w alter­na­tyw­nym Wszech­świe­cie za pomo­cą cze­goś, co z nasze­go punk­tu widze­nia moż­na by okre­ślić jako kom­pu­ter Boga. Czy w takich spe­ku­la­cjach tkwi choć­by źdźbło praw­dy? Bar­dzo cie­ka­wa, pobu­dza­ją­ca do myśle­nia publi­ka­cja Pio­tra Cie­le­bia­sia w Forum Nie­zwy­kłych Hipo­tez.

Talerze Dropów

Wra­ca­my do wąt­ku, któ­ry od daw­na prze­wi­ja się w świa­to­wej lite­ra­tu­rze doty­czą­cej kon­tak­tów z Obcy­mi i sygna­li­zo­wał swo­ją obec­ność w licz­nych publi­ka­cjach na ten temat, a tak­że książ­kach, z Bia­łą pira­mi­dą Har­twi­ga Haus­dor­fa na cze­le. Elż­bie­cie Bie­liń­skiej uda­ło się zebrać w całość infor­ma­cje, jakie się w tej mie­rze poja­wia­ły, włącz­nie z naj­now­szy­mi donie­sie­nia­mi. Czy w paśmie gór­skim Bay­an Kara Ula w Chi­nach przed dwu­na­sto­ma tysią­ca­mi lat rze­czy­wi­ście roz­bił się kosmicz­ny pojazd, któ­re­go zało­gan­ci, nie mogąc powró­cić tam, skąd przy­by­li, pozo­sta­li z koniecz­no­ści na Zie­mi, a żyją­ce do dziś w tym rejo­nie w izo­la­cji od świa­ta zewnętrz­ne­go ple­mię małych ludzi (ich wzrost waha się mię­dzy 65 a 115 cm) to potom­ko­wie nie­gdy­siej­szych istot z gwiazd? Co zawie­ra­ły zapi­sy i rysun­ki odna­le­zio­ne na zagad­ko­wych pra­sta­rych dys­kach przy­po­mi­na­ją­cych dzi­siej­sze pły­ty kom­pak­to­we? Jesz­cze w latach 70. ub. wie­ku były one eks­po­no­wa­ne w muzeum w Ban­po (gdzie zosta­ły sfo­to­gra­fo­wa­ne), skąd póź­niej znik­nę­ły podob­nie jak kie­row­nicz­ka tej pla­ców­ki, któ­ra wcze­śniej roz­ma­wia­ła na ich temat z austriac­kim bada­czem Ern­stem Wege­re­rem. Kim był tajem­ni­czy pro­fe­sor arche­olo­gii z Chin Chi Pu Te, któ­ry po prze­ba­da­niu zagad­ko­wych krąż­ków i uciecz­ce do Japo­nii rów­nież roz­pły­nął się we mgle? W tej – i nie tyl­ko tej – spra­wie nie­ła­two usta­lić fak­ty, gdyż Pań­stwo Środ­ka zazdro­śnie strze­że swo­ich sekretów.

Ponadto:

• Nowe Wzor­ce Sztu­ki i tego­rocz­ny Cer­ty­fi­kat Nie­zna­ne­go Świat dla wybit­nej aktor­ki Jadwi­gi Andrzejewskiej
• Uni­wer­sal­ny sens prze­ka­zów w ostat­nim odcin­ku rela­cji kobie­ty medium pod­da­nych chłod­nej ana­li­zie badacz­ki zja­wisk z pogra­ni­cza dr Danu­ty Adamskiej-Rutkowskiej
• Pla­ne­tar­ny mityng Dhar­ma­suya 2014 w indyj­skiej Kera­li z udzia­łem milio­na uczest­ni­ków (!)
• Mete­oryt Cze­bar­kul: naru­szy­ciel spo­ko­ju w Okru­chach Wszech­świa­ta, nato­miast w Poczcie heale­rów pol­skich usta­wie­nia hel­lin­ge­row­skie i zna­na kra­kow­ska psy­cho­te­ra­peut­ka Agniesz­ka Gąsierkiewicz
• Zba­wien­ne jony ujemne
• Horo­skop na luty