W numerze:

Demon w zenicie

Podob­no uwiel­bia­ły lato, zwłasz­cza jego gorą­ce, upal­ne dni. Dopa­da­ły ludzi zmę­czo­nych, utru­dzo­nych nie­ła­twą pra­cą przy żni­wach. Zacza­ja­ły się na nich, kie­dy słoń­ce góro­wa­ło na nie­bie, a gdzieś w odda­li nio­sło się bicie dzwo­nów na Anioł Pań­ski. Demo­ny Godzi­ny Połu­dnio­wej, lub pro­ściej Połu­dni­ce, były prze­wrot­ne, zło­śli­we i nie zna­ły lito­ści – pisze o połu­dni­cach dr Joan­na Bocha­czek-Trąb­ska. Czy owe polne demo­ny, uka­zy­wa­ne w posta­ci pięk­nych panien albo masz­kar, to jedy­nie prze­ma­wia­ją­ce do wyobraź­ni figu­ry – prze­stro­gi przed uda­rem sło­necz­nym i wydep­ty­wa­niem ście­żek wśród kło­sów? ⇒ czy­taj artykuł

Mistycyzm Williama Buttlera Yeatsa

Ten irlandz­ki nobli­sta, poeta, dra­ma­turg, filo­zof, a tak­że dzia­łacz poli­tycz­no-spo­łecz­ny, miał w swo­im życiu wyraź­ny epi­zod powią­za­ny z ezo­te­ry­ką i wie­dzą tajem­ną. Fascy­na­cja świa­tem ducha i zja­wi­ska­mi z pogra­ni­cza, cha­rak­te­ry­stycz­na dla prze­ło­mu XIX i XX stu­le­cia, była dla Yeat­sa waż­nym źró­dłem inspi­ra­cji i poszu­ki­wań ducho­wych. Ten poeta-mistyk i mag-lite­rat jed­no­cze­śnie, fascy­no­wał się zarów­no irlandz­kim folk­lo­rem, jak i ducho­wo­ścią Dale­kie­go Wscho­du oraz sub­kul­tu­rą okul­ty­stycz­ną wik­to­riań­skie­go Lon­dy­nu ⇒ czy­taj artykuł

PRZECZYTAJ TAKŻE

Nieznany Świat 12/2024 (408)

Nieznany Świat 11/2024 (407)

Bóg, który cierpi i który się bawi

Począw­szy od cza­sów ojców Kościo­ła, uwa­ża­no Boga za byt bez­na­mięt­ny, a cechę tę pod­nie­sio­no do ran­gi dosko­na­ło­ści. Trau­ma­tycz­ne doświad­cze­nia XX w. zmu­si­ły jed­nak nie­któ­rych teo­lo­gów do zasta­no­wie­nia się nad tym, czy Stwór­ca cier­pi, widząc to, co robi czło­wiek? Moty­wa­cją do tych poszu­ki­wań było pyta­nie, gdzie był Bóg, gdy dzia­ły okro­pień­stwa obu wojen. Na dru­gim bie­gu­nie sta­li teo­lo­dzy uwa­ża­ją­cy Stwór­cę za byt uczest­ni­czą­cy w rze­czy­wi­sto­ści, wypeł­nia­ją­cy swą ener­gią rze­czy­wi­stość i ści­śle zwią­za­nych zacho­dzą­cy­mi w niej prze­mia­na­mi – pisze w kolej­nej odsło­nie swe­go cyklu Woj­ciech Chu­dziń­ski ⇒ czy­taj artykuł

Niech się niesie śmiech

– Popa­trz­my na dzie­ci, któ­re śmie­ją się po pro­stu z odczu­wa­nej całym orga­ni­zmem rado­ści życia: bo pta­szek leci, bo gdzieś bie­gną. Jesz­cze nie są niczym skrę­po­wa­ne, żad­nym kagań­cem kodek­su dobre­go zacho­wa­nia – nie wypa­da, nie wol­no, jest to źle widzia­ne. Nie­przy­pad­ko­wo aż tyle przy­słów róż­nych naro­dów depre­cjo­nu­je śmiech. Do tych naszych, swoj­sko brzmią­cych dodam dwa, któ­re jakoś szcze­gól­nie zapa­dły mi w pamięć: „Śmiech bez przy­czy­ny świad­czy o bra­ku wycho­wa­nia” oraz „Dur­nio­wi nigdy nie dość śmie­chu, leniu­cho­wi nigdy nie dość snu”… A prze­cież śmiech jest dobro­dziej­stwem, ma wła­ści­wo­ści lecz­ni­cze – mówi Lidia Sta­ni­sław­ka, pio­sen­kar­ka, aktor­ka i dzien­ni­kar­ka. Z nią oraz ze Ste­fa­nem Janic­kim – eks­per­tem od jogi śmie­chu, o zale­tach tej meto­dy roz­ma­wia­ła Anna Schwe­rin. ⇒ czy­taj artykuł

Piramidy w Zebrzydowicach: przekazy z Atlantydy i goście z NASA

Iza­be­la Ptak-Mar­czew­ska rela­cjo­nu­je wypra­wę do natu­ro­pa­ty Ewal­da Hanec­kie­go – pol­skie­go budow­ni­cze­go pira­mid, któ­ry na wła­snej (i nie tyl­ko) skó­rze prze­ko­nał się o proz­dro­wot­nych wła­ści­wo­ściach tych budow­li. Wszyst­ko zaczę­ło się w stycz­niu 2005 r., kie­dy na pana Ewal­da, pod­czas medy­ta­cji, zaczę­ły spły­wać przekazy/informacje na temat budo­wy pira­mid, któ­re skrzęt­nie noto­wał. Kolej­nym eta­pem były pra­ce kon­struk­cyj­ne, jakich dzie­łem jest zebrzy­do­wic­ka doli­na pira­mid ⇒ czy­taj artykuł

Horoskop świata

Nie tyl­ko czło­wiek ma swój oso­bi­sty, nie­po­wta­rzal­ny horo­skop. Moż­na go posta­wić tak­że dla wyda­rzeń, a nawet bar­dziej abs­trak­cyj­nych kwe­stii, np. pytań o dal­szy bieg zda­rzeń – wyja­śnia dr Piotr Pio­trow­ski. Oka­zu­je się, że swój horo­skop ma też… świat. Tzw. the­ma mun­di kró­lu­je na szczy­cie wszyst­kich moż­li­wych horo­sko­pów. Jest też ich sym­bo­licz­nym począt­kiem, obra­zu­jąc począ­tek Kosmo­su i całe­go boskie­go stwo­rze­nia. Na prze­strze­ni wie­ków zain­te­re­so­wa­ło się tym tema­tem wie­lu wpły­wo­wych dla astro­lo­gii spe­cja­li­stów… ⇒ czy­taj artykuł

Ponadto:

W co wie­rzyć?– pięć lat od śmier­ci red. Mar­ka Rymusz­ko ⇒ czy­taj artykuł
Igor Wit­kow­ski: Czas wie­lu dyle­ma­tów ⇒ czy­taj artykuł
Byk o kosmicz­nym Harlequinie
Por­tre­ty skom­pli­ko­wa­ne: Celi­ne Dion
Szmi­li­chow­ski o Pianoli
Ducho­wo-inte­lek­tu­al­ne świa­ty Jana Stęp­nia
Anty­gra­wi­ta­cja (cz. II): czy da się ją opa­no­wać dla dobra ludz­ko­ści? ⇒ czy­taj artykuł
Zuzan­na Wit­kie­wicz: Dotyk jest naj­lep­szym leka­rzem – czy­li o reflek­so­lo­gii stóp dla dzie­ci ⇒ czy­taj artykuł
Powrót do Zło­tych Miast – czy­li III część rela­cji z Wiel­kiej Medy­ta­cji NŚ ’23 ⇒ czy­taj artykuł
Papro­dziad o sztu­ce niskiej i o tej ducho­wej ⇒ czy­taj artykuł
Anna Gło­wacz: Prze­bu­dze­nie mocy⇒ czy­taj artykuł
Horo­skop na lipiec i inne tematy!