Lęk przed Cieniem

W gatun­ku fil­mo­wym, jakim jest hor­ror, sny speł­nia­ją nader waż­ną rolę. Boha­te­ro­wie spo­ty­ka­ją w nich posta­ci nie z tego świa­ta, z któ­ry­mi potem mie­rzą się oko w oko. Sfe­ra sen­na jest niczym bram­ki na auto­stra­dzie do innej rze­czy­wi­sto­ści, przez któ­re wszel­kie stra­chy dosta­ją się do naszej. W ostat­nich latach poja­wi­ło się kil­ka fil­mów, w któ­rych sen sta­no­wił głów­nym plan, choć, co trze­ba zazna­czyć, były one dość prze­wi­dy­wal­ne, jak np. Mara (2018) z Olgą Kury­len­ko. I kie­dy mogło się wyda­wać, iż to zupeł­nie już wyja­ło­wio­ne pole (bo jak dłu­go da się stra­szyć posta­cia­mi z kosz­ma­rów), poja­wił się Antho­ny Scott Burns z fil­mem Come True*, któ­ry miał pre­mie­rę w sierp­niu 2020 r.

Bez wątpienia jest to jeden z najlepszych horrorów ostatnich lat, choć pozostaje trudny do sklasyfikowania w ramach podgatunku.

Mimo że nazy­wa się go hor­ro­rem sci fi, wyda­je się, że dry­fu­je on bar­dziej w stro­nę psy­cho­lo­gii głę­bi, i to nie tyl­ko przez jaw­ne odnie­sie­nia do szko­ły jungowskiej.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Chrystus z Czarnobyla

Wszystko, wszędzie, naraz