Kościół kontra Kosmici

Popularny pogląd mówi, że odkrycie obcej inteligencji wstrząśnie posadami naszej cywilizacji. Pierwszą ofiarą zmiany paradygmatu miałyby być religie – począwszy od chrześcijaństwa, którego dogmaty mają być nie do pogodzenia z istnieniem Kosmitów. Tymczasem lipcowe wydarzenia w amerykańskim Kongresie, niejako półoficjalnie zasygnalizowały, że nie jesteśmy sami w Kosmosie, może nawet na Ziemi. Czy odbije się to jakoś na funkcjonowaniu instytucji Kościoła?

Od daw­na trwa­ją dys­ku­sje, czy ist­nie­nie Obcych da się pogo­dzić z chrze­ści­jań­stwem. Rene­sans tych roz­wa­żań nastą­pił na sku­tek rewe­la­cji mjr. Davi­da Gru­scha – byłe­go funk­cjo­na­riu­sza wywia­du, któ­ry wyja­wił dzia­ła­nie sekret­nych pro­jek­tów, w ramach któ­rych bada­ne mają być szcząt­ki obiek­tów UFO. Wnio­ski te potwier­dził pod przy­się­gą pod­czas prze­słu­cha­nia przed par­la­men­ta­rzy­sta­mi, któ­re odby­ło się 26 lip­ca br. Grusch do wnio­sków o roz­bi­tych UFO w rękach Ame­ry­ka­nów, dorzu­cił sło­wa o prze­ję­tym mate­ria­le bio­lo­gicz­nym – w domy­śle żywych lub mar­twych isto­tach nie-ludz­kich. Choć przy­znał, że wię­cej nie może powie­dzieć publicz­nie, wyda­rze­nia te sta­no­wi­ły pół­ofi­cjal­ne potwier­dze­nie moż­li­wo­ści, że przed­sta­wi­cie­le innej niż ziem­ska inte­li­gen­cji nie tyl­ko ist­nie­ją, ale też nas odwie­dza­ją. Co wię­cej, pod­czas swo­je­go pierw­sze­go medial­ne­go wystą­pie­nia, Grusch wcią­gnął do spra­wy Waty­kan twier­dząc, że jeden z roz­bi­tych obiek­tów UFO Ame­ry­ka­nie prze­ję­li pod koniec II woj­ny świa­to­wej od Wło­chów, za pośred­nic­twem Piu­sa XII. Kon­tro­wer­syj­ny papież chciał być może w ten spo­sób zapew­nić sobie dobre sto­sun­ki z alian­ta­mi. Cho­dzi­ło kon­kret­nie o dziw­ny pojazd lata­ją­cy, któ­ry w 1933 r. roz­bił się w oko­li­cach Magen­ty. Choć Sto­li­ca Apo­stol­ska zosta­ła nie­ja­ko wywo­ła­na do tabli­cy, nie sko­men­to­wa­ła w żaden spo­sób tych sen­sa­cyj­nych donie­sień. Lapi­dar­nie odniósł się do nich jedy­nie papie­ski astro­nom, o. José Gabriel Funes, mówiąc o koniecz­no­ści dal­szych badań:

– Poten­cjal­ne odkry­cie tego rodza­ju, sta­no­wi­ło­by wyzwa­nie dla nasze­go myśle­nia teo­lo­gicz­ne­go, któ­re sta­ło­by się mniej zaścian­ko­we, mniej antro­po­mor­ficz­ne i antro­po­cen­trycz­ne* – powie­dział, odno­sząc się w domy­śle do inno­ści przybyszów.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Juliusz Verne i proto-UFO: zagadka statków w powietrzu

Coś do nas leci?!

Obcym nie potrzeba zbawienia

Funes, któ­ry tak jak papież Fran­ci­szek, jest jezu­itą i Argen­tyń­czy­kiem z pocho­dze­nia, został dyrek­to­rem Waty­kań­skie­go Obser­wa­to­rium Astro­no­micz­ne­go w 2006 r. Choć jego zain­te­re­so­wa­nia badaw­cze sku­pia­ją się głów­nie na for­mo­wa­niu się gwiazd i galak­tyk, duchow­ny – uczo­ny zaj­mo­wał się tak­że pro­ble­mem komu­ni­ka­cji z obcą inte­li­gen­cją. Powróć­my jed­nak do kwe­stii wia­ry. Otóż Funes jest jed­nym z tych, któ­rzy nie widzą żad­ne­go roz­zie­wu pomię­dzy ist­nie­niem Kosmi­tów a wia­rą. Jak wyja­śnia, jeże­li Oni rze­czy­wi­ście są, nie zmie­nia to nasze­go sto­sun­ku do Stwór­cy: Obcy, bez wzglę­du na ich wygląd zewnętrz­ny i poziom roz­wo­ju, są po pro­stu naszy­mi brać­mi w kreacji.