Franciszek Dionizy Rychnowski (1850−1929) – zapomniany wynalazca

Był pionierem w dziedzinie technik ogrzewania, elektro- i fototechniki, właścicielem 21 patentów, za dzieło życia uważał elektroid. Wykorzystany i zdeprecjonowany, tajemnicę swego odkrycia zabrał niestety do grobu

Fran­ci­szek Dio­ni­zy de Weleh­rad Rych­now­ski her­bu Arma uro­dził się 3 paź­dzier­ni­ka 1850 r. w Weleh­ra­dzie na Mora­wach. Był synem pol­skie­go emi­gran­ta Anto­nie­go Rych­now­skie­go oraz Józe­fy z Juep­fe­rów. Uczył się w kon­wik­cie oo. Pija­rów w Lip­ni­ku koło Oło­muń­ca, stu­dio­wał na Wydzia­le Mecha­nicz­nym poli­tech­ni­ki wie­deń­skiej, a prak­ty­ki inży­nier­skie odbył w Tyro­lu. Już w mło­do­ści inte­re­so­wał się fizy­ką, a tak­że racz­ku­ją­cą elek­try­ką oraz fototechniką.

Mło­dy inże­nier szcze­gól­nie upodo­bał sobie kalo­ry­kę, czy­li naukę o wła­ści­wo­ściach cie­pła. Jako 25-latek opra­co­wał pro­to­typ apa­ra­tu redu­ku­ją­ce­go zuży­cie pali­wa. Potem poszedł za cio­sem i w 1878 r. opa­ten­to­wał swój wyna­la­zek – sys­tem ogrze­wa­nia, zło­żo­ny z pie­ca i kil­ku kalo­ry­fe­rów, do któ­rych dopro­wa­dza­no wodę. Tę jego zauto­ma­ty­zo­wa­ną tech­no­lo­gię zaczę­to sto­so­wać rów­nież w ogrze­wa­niu budyn­ków. Rych­now­skie­go nagro­dzo­no wiel­kim srebr­nym meda­lem na Świa­to­wej Wysta­wie w Pary­żu. Otrzy­mał też zło­ty medal fran­cu­skiej Aca­de­mié Natio­na­le wraz z dyplo­mem jej człon­ka honorowego.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Rozbłyśnięcie światła w duszy

Nieziemska pogoda