Jakże często – za sprawą schematyzmu myślenia – ludzie mylą DUCHOWOŚĆ (EZOTERYKĘ) z RELIGIĄ i RELIGIJNOŚCIĄ. Religia to system wierzeń, a także rytuałów, zazwyczaj zastygłych na jakimś etapie rozwoju tegoż ruchu religijnego. Duchowość (inaczej ezoteryka) zaś oznacza konsekwentne poszukiwanie sensu naszego życia w ogóle, a w szczególności – sensu pojawienia się Człowieka na Ziemi.
Niemożliwe bowiem, abyśmy rodzili się jedynie po to, by uczestniczyć w wyścigu szczurów, rywalizacji, w której jedni są lepsi (niby bardziej wartościowi) tylko dlatego, iż wykolegowali innych, pokazując, że są gorsi, słabsi, mniej zaradni. To błędny kierunek dla świata i cywilizacji.
Rodzimy się nie tylko z pewnymi wewnętrznymi potrzebami, ale i zakodowaną w nas wiedzą do ich realizacji. W procesie tzw. wychowania i edukacji te pierwsze są deformowane, te drugie zagłuszane, albo same obkurczają się i wygasają pod presją pseudoracjonalnej wiedzy.