Dorota Worobiec uduchowione powieści

Jedną z Czytelniczek i Współpracowniczek NŚ, którą znają Państwo z pięknych, złożonych wizji w trakcie naszych Wielkich Medytacji, rubryki Dotknięcie Nieznanego, czy Kontakt (nie)telepatyczny, jest DOROTA WOROBIEC, związana z pięknym miastem, Toruniem.

Ma posze­rzo­ne postrze­ga­nie i od lat pene­tru­je obsza­ry sze­ro­ko poję­tej ducho­wo­ści. Zebra­ny­mi doświad­cze­nia­mi dzie­li się z nami poprzez nie­zwy­kłe opo­wie­ści. Na swym kon­cie ma już 17 ksią­żek, któ­re tu stop­nio­wo przedstawimy.

Wszyst­kie pozy­cje Doro­ty Woro­biec do naby­cia w księ­gar­ni www​.ride​ro​.eu/pl

PRZECZYTAJ TAKŻE

Listopadowa zaduma

Psychoterapia a poszukiwanie nowych lądów

Klucz do winnicy serca

Życie czło­wie­ka to win­ni­ca zasa­dzo­na przez Boga, sce­na, na któ­rej gra­my, okre­śla­jąc sie­bie samych. Autor­ka umie­ści­ła losy boha­te­rów w magicz­nym mie­ście Archa­nio­ła Micha­ła, pogrom­cy zła. Toczy się wal­ka (roz­ter­ka) o miłość pozor­nie zastrze­żo­ną. Wszyst­ko roz­gry­wa się w moc­nych, tajem­ni­czych oko­licz­no­ściach, przy współ­udzia­le rów­nie tajem­ni­czej, antycz­nej, intry­gu­ją­cej zgu­by pro­wa­dzą­cej do skar­bu – nie na mia­rę mate­rial­ną. Zna­le­zi­sko pod­wa­ża dotych­cza­so­we postrze­ga­nie Wszechrzeczy.

Dar starego drzewa

Wia­do­mość spa­dła lotem piku­ją­ce­go pta­szy­ska, życie zamar­ło. Tajem­ni­cza bran­so­let­ka, magicz­ne drze­wo, wypra­wa po życie, zagad­ko­we labi­ryn­ty na Górze Oliw­nej, udział Bou z Cza­su Po Desz­czu, rze­czy­wi­stość rów­no­le­gła na jawie i we śnie, wia­do­mość w Ścia­nie Pła­czu, bota­nicz­ny lek na koro­na­wi­ru­sa z antycz­nej prze­szło­ści, list do Boga w wodach Jor­da­nu, prze­mia­na ducho­wa plus nowa legen­da chrześcijańska.

Portal do godziny Pana. Cierpienie światła

Współ­cze­sna nie­spo­dzie­wa­na wypra­wa na odle­gły kon­ty­nent na mocy zagad­ko­we­go testa­men­tu oka­zu­je się cał­kiem bli­ska. Odzie­dzi­czo­ny sta­ry dom tajem­nic posia­da zagru­zo­wa­ną w latach woj­ny piw­ni­cę, ogród zwy­kły i ukry­ty. Wej­dzie­my w mrocz­ne cza­sy oku­pa­cji oraz naj­po­tęż­niej­szą tajem­ni­cę ludz­ko­ści, prze­ży­je­my wątek pięk­ne­go uczu­cia. Przy­go­da, potę­ga tajem­ni­cy i wła­snych prze­żyć ducho­wych, zapo­mnia­ne war­to­ści patrio­tycz­ne, wiel­kie prze­sła­nia, praw­dzi­we pro­ro­cze wizje, tak­że daw­ka humoru.

Sęk w drzewie życia

Jakie sęki zosta­wi­my po sobie w Drze­wie Życia Ludz­ko­ści? Sta­no­wią­ce ska­zę drze­wa, czy waż­ny ślad po naszej gałę­zi, wno­szą­cej coś waż­ne­go w histo­rię? Jezio­ro ważek, pięk­ne uczu­cie, cios, kłam­stwo i cier­pie­nie, drzwi do prze­ży­cia mistycz­ne­go, far­ma pereł, ważek oraz nenu­fa­rów, dżun­gla, cywi­li­za­cja Małych Ludzi, język ser­ca, magicz­na jaski­nia, żywa mumia, wyzna­nie wia­ry na sty­ku cywi­li­za­cji, dotknię­cie Wyż­sze­go, tajem­ni­ce ludz­kie­go orga­ni­zmu i duszy, pro­blem zra­nień mię­dzy­ludz­kich, prze­sła­nie ważki.

Samotne pasmo tęczy

To książ­ka o potęż­nym cio­sie życio­wym, na któ­ry zło­ży­ły się ude­rze­nia losu nastę­pu­ją­ce jed­no za dru­gim. Nie ma już nic i nic nie jest moż­li­we, nawet cud. Śmier­tel­na daw­ka leków oraz decy­zja mło­dej dziew­czy­ny, stu­dent­ki, zda­ją się mieć prze­wa­gę nad pla­na­mi, decy­zją Boga wzglę­dem niej. W strasz­nych, lecz roman­tycz­nych, tajem­ni­czych ruinach bar­dzo sta­rej, budow­li roz­gry­wa się dra­mat Elia­sza. Czy boha­ter­ka wyj­dzie ze swo­jej Gro­ty Elia­sza, jakie przej­dzie pro­ce­sy, czy cud będzie jed­nak możliwy?

Ogród na Ruinach Pałacu Światła, albo Imię Gwiazdy

Pod świę­tą figu­rą dzie­ci odkry­wa­ją skarb, dziw­ną grę-pre­zen­ta­cję w 3D i kolię z kamie­nia­mi, ukry­te przez mło­de­go zakon­ni­ka – pro­gra­mi­stę. Ich Świat prze­wra­ca się do góry noga­mi, gdy prze­cho­dzą przez kolej­ne wta­jem­ni­cze­nia gry, aby odkryć, co sta­no­wi per­łę w kolii. Potem w Noc Boże­go Naro­dze­nia wyru­sza­ją na połów gwiazd, by zło­wić nie­świa­do­mie tę samą. Żeby doko­nać odkryć ducho­wych, trze­ba nam wie­rzyć, odczu­wać i dzia­łać jak dzie­ci, a nasze odkry­cie oka­że się być może tym na ska­lę Nieba.

Skarby kamiennej łąki

Kamien­na łąka to smut­ny plac ukry­ty za zapad­nię­tą sta­rów­ką mia­stecz­ka, a tak­że cięż­kie życie wie­lu jej miesz­kań­ców i nie tyl­ko. W zapa­dli­sku łąka kry­je skarb. Zde­spe­ro­wa­ny, bied­ny chło­piec swój gniew i pyta­nie do Boga, zapa­ko­wa­ne nie­świa­do­mie i sym­bo­licz­nie w zuży­tą pił­kę z całej siły wstrze­la Bogu w okno. Pro­mień słoń­ca wska­zu­je miej­sce, gdzie pił­ka spa­dła, przy­no­sząc pew­nie odpo­wiedź z Nie­ba. Chło­piec zmie­rza tam i nie wie, że oto roz­po­czy­na wiel­ki prze­łom życia swe­go, a tak­że wie­lu ludzi.

Ogród kwitnących łez

Autor­ka się­ga w ponu­re głę­bi­ny sta­ro­te­sta­men­to­wej histo­rii Jona­sza, by przez sym­bo­licz­ne połknię­cie boha­te­ra przez wiel­ką rybę – oko­licz­no­ści pro­wa­dzą­ce do trans­for­ma­cji – zwy­cię­żyć. Ogród klasz­tor­ny, oso­bli­wa wysta­wa w insty­tu­cie odle­głe­go kra­ju i życie boha­te­ra (nasze), to ogród. Upra­wia­jąc go, znaj­du­je­my w nim cza­sem ową tajem­ni­czą roślin­kę, któ­ra dosta­ła się tam skądś, niczym poda­ru­nek… Przyj­rzyj­my się jej, poznaj­my ją, a otwo­rzą się przed nami cał­kiem nowe możliwości!

Sen in Excelsis

Nasze życie, zgod­nie z sen­ten­cją może stać się jedy­ną Biblią, jaką ktoś inny prze­czy­ta. Na kon­kret­nych, pora­ża­ją­cych wręcz fak­tach autor­ka opar­ła i prze­ka­za­ła wspa­nia­łe połą­cze­nie sacrum i pro­fa­num w ludz­kim żywo­cie, gdyż dopie­ro takie życie daje peł­nię – Ten ziem­ski, fizycz­ny plan sta­je się dla mnie jedy­nie zespo­łem warun­ków, oko­licz­no­ści, na bazie któ­rych two­rzę sens. Chcia­łam pomóc ludziom połą­czyć „Nie­bo z Zie­mią” w ich życiu i mam nadzie­ję, że mi się to w jakimś stop­niu uda­ło – przy­zna­je Doro­ta Worobiec.

Złote Drzewo Życia

To opo­wieść o powro­cie na Zie­mię wkrót­ce po pozor­nie bez­sen­sow­nej śmier­ci, zada­nym cio­sie i nie­spra­wie­dli­wo­ści, a zara­zem spo­tka­nie bli­skich w innych już rela­cjach. To powrót w celu dokoń­cze­nia prze­rwa­nej misji. Opo­wieść z ele­men­ta­mi sta­rej legen­dy oraz wzru­sza­ją­cej, odkryw­czej roz­pra­wy z Bogiem i samym sobą. Zło­te Drze­wo jest miej­scem odej­ścia sta­re­go czło­wie­ka i naro­dzin nowe­go czło­wie­ka. Jest ono rów­nież meta­fo­rą Drze­wa z Gol­go­ty Jezu­sa i tej naszej prywatnej.

Strzegący Płomienia albo Tkanka

Strze­gąc pło­mie­nia, cokol­wiek to zna­czy, zwy­cię­ża­my. Splo­ty wyda­rzeń, utka­nych na bazie skom­pli­ko­wa­nych prze­ni­ka­ją­cych się wza­jem­nie ludz­kich żywo­tów, dają obraz – tkan­kę. To histo­ria o cier­pie­niu, spo­so­bie wyj­ścia z nie­go, nie zawsze odpo­wied­nim. Histo­ria o kon­se­kwen­cjach takich dzia­łań, o prze­pra­co­wa­niu cier­pie­nia, o mocy wyż­szych uczuć, tajem­ni­cy, praw­dzie, odwa­dze w podej­mo­wa­nych decy­zjach, poko­na­niu ego­izmu i stra­chu, o odpo­wie­dzial­no­ści oraz zaska­ku­ją­cej odpo­wie­dzi Boga i Wszechświata.

Pensjonat Merkabah albo Gwiezdny Wehikuł

Autor­ka umiesz­cza akcję książ­ki w tajem­ni­czym sta­rym domu i rów­nie tajem­ni­czym ogro­dzie, posia­da­ją­cym oso­bli­wą kon­struk­cję pod ozna­ko­wa­ną jabło­nią. Ostat­ni żyją­cy czło­nek miesz­ka­ją­cej tu rodzi­ny, po tajem­ni­czych przy­go­to­wa­niach pozo­sta­wia testa­ment, któ­ry daje komuś ratu­nek, a jed­no­cze­śnie wplą­tu­je wszyst­kich powią­za­nych w tajem­ni­czą, roman­tycz­ną, choć z powie­wem gro­zy histo­rię, pro­wa­dzą­cą do odkry­cia ducho­we­go na ska­lę, jakiej nikt nie podej­rze­wa, po czym umie­ra. Nota­riusz wysy­ła testament…

Bogu i ludziom albo Odłamki stłuczonych różowych okularów

Każ­de­mu z okre­sów ludz­kie­go życia przy­po­rząd­ko­wa­ne są prze­ży­cia, doświad­cze­nia, któ­re prze­wi­ja­ją się mniej lub bar­dziej świa­do­mą kon­tem­pla­cją gdzieś na naszym pry­wat­nym dnie duszy. Są tu wier­sze egzy­sten­cjal­ne, poru­sza­ją­ce temat rela­cji czło­wie­ka ze Stwór­cą i rela­cji mię­dzy­ludz­kich oraz temat śmier­ci. Są wier­sze doty­czą­ce uczuć mło­dzień­czych, tych z czer­wo­nym ser­dusz­kiem w her­bie, cza­sem rado­snym, a cza­sem złamanym…

Opowiadania o sercu i prawdzie

Książ­ka ta jest skie­ro­wa­na do nauczy­cie­li, wycho­waw­ców, kate­che­tów, dzie­ci, mło­dzie­ży, doro­słych. Przed­sta­wia fak­ty, któ­re z pew­no­ścią gdzieś i kie­dyś wyda­rzy­ły się w for­mie choć­by zbli­żo­nej. Doty­czą spraw, któ­re dzie­ją się każ­de­go dnia w naszej trud­nej rze­czy­wi­sto­ści i pro­szą o zauwa­że­nie, prze­pra­co­wa­nie. W trak­cie pisa­nia autor­ka czu­ła wyraź­ne pro­wa­dze­nie Dło­nią Wyż­sze­go, a histo­rie odczy­ta­ła z wła­sne­go wnę­trza, jak­by tkwi­ły wgra­ne w nią i cze­ka­ły, by wyjść na zewnątrz.

Stygmat Złotej Gwiazdy

Jeste­ście jako czło­wiek, któ­ry posiadł dia­ment, lecz nie poznał jego wartości
(Sadhu Sun­dar Sing)
Akcja toczy się w tajem­ni­czej sce­ne­rii Pol­ski, Indii oraz uro­kli­we­go austriac­kie­go Unters­ber­gu. Rów­nie tajem­ni­czy bieg wyda­rzeń, z deli­kat­nie zazna­czo­nym wąt­kiem roman­tycz­ne­go uczu­cia i sta­rej, potęż­nej, ducho­wej, rodzin­nej tajem­ni­cy, pro­wa­dzi do zadzi­wia­ją­ce­go, wzru­sza­ją­ce­go odkry­cia, na sku­tek któ­re­go KTOŚ MOŻE WYGRAĆ SWOJE ŻYCIE.

Cierniowym piórem z kałamarzy serc

Zie­mia Licheń­ska potęż­nym, magicz­nym oddechem histo­rii, zmie­sza­nym z mistycz­nym sza­leń­stwem tutej­szej przy­ro­dy przy­wo­ła­ła autor­kę do sie­bie raz na zawsze i trzy­ma moc­no, niczym sil­ny elek­tro­ma­gnes Wszech­świa­ta. Boha­te­rom poda­ro­wa­ła kli­mat wła­snych prze­żyć, nie treść, poza pew­nym ratun­kiem po ludz­ku nie­moż­li­wym, a miej­sca akcji prze­nio­sła tak­że do innych moc­nych duchem punk­tów na mapie. Opo­wieść ta to wiel­ki, świec­ki róża­niec życia człowieka.

Królewskie igrzyska z dodatkiem specjalnym Sokrates z toruńskiej uliczki

Trud­ne, prze­ło­mo­we momen­ty życia spo­łe­czeństw i jed­no­stek mają to do sie­bie, że potra­fią wykre­ować praw­dzi­wie boha­ter­skie posta­wy, wyod­ręb­nić Elec­tich – wybra­nych spo­śród nie tyl­ko doro­słych, ale wła­śnie dzie­ci, któ­re poprzez swo­ją prze­mia­nę wewnętrz­ną popro­wa­dzą innych ku szczy­tom ich wła­snych, czę­sto nie­uświa­do­mio­nych moż­li­wo­ści. Życie to igrzy­ska… Jed­ni wycho­dzą z nich poko­na­ni, inni uka­zu­jąc w bla­sku zwy­cię­stwa meda­le wywal­czo­ne w pocie czo­ła, bo oto poko­na­li nie tyle prze­ciw­ni­ka, co sie­bie samych, a to zwy­cię­stwo naj­więk­sze, najważniejsze…
(książ­ka finan­so­wa­na przez Gmi­nę Mia­sta Toru­nia z pre­zy­den­tem Micha­łem Zalew­skim na czele)

ZAPACH PRZEZNACZENIA – TESTAMENT ROSĄ I OGNIEM SPISANY… – w przygotowaniu