Co Mikołaj Kopernik wyczytał w swoim horoskopie?

Z niektórych dokumentów wynika, że choć nasz wielki polski uczony raczej nie stawiał horoskopów, to jednak znał się na astrologii i potrafił interpretować kosmogramy

W dobie rene­san­su, a zwłasz­cza na prze­ło­mie XV i XVI w. astro­lo­gia sta­no­wi­ła inte­gral­ną część nauki o gwiaz­dach, któ­ra w swym sze­ro­kim spek­trum zawie­ra­ła to, co dziś rozu­mie­my jako astro­no­mię teo­re­tycz­ną (mate­ma­tycz­ną) i prak­tycz­ną (np. obli­cza­nie efe­me­ryd i roz­ma­itych tablic) oraz astro­lo­gię w uję­ciu teo­re­tycz­nym (filo­zo­ficz­na reflek­sja nad wpły­wem gwiazd) i prak­tycz­nym (sta­wia­nie horo­sko­pów, snu­cie prognoz).

Miko­łaj Koper­nik (1473−1543), któ­ry z uwa­gi na fakt, że zaj­mo­wał się nauką o gwiaz­dach, a ści­ślej mówiąc astro­no­mią mate­ma­tycz­ną, miał nie tyl­ko poję­cie o tej dzie­dzi­nie wie­dzy, lecz tak­że ją stu­dio­wał. Nie jest pew­ne, czy nasz wiel­ki uczo­ny sta­wiał horo­sko­py, ale pozo­sta­wio­ne przez nie­go zapi­ski suge­ru­ją, że był zain­te­re­so­wa­ny wie­dzą astro­lo­gicz­ną, przy­naj­mniej w zakre­sie wła­sne­go horo­sko­pu, i to w dość kon­kret­nej sprawie.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Astrologia przesilenia

Mistycyzm w astrologii