Co będzie…POTEM?

Wydaw­nic­two Pró­szyń­ski i S‑ka zapo­wia­da wyda­nie bar­dzo waż­nej książ­ki poświę­co­nej zja­wi­sku NDE. Jej auto­rem jest eme­ry­to­wa­ny pro­fe­sor psy­chia­trii i nauk neu­ro­be­ha­wio­ral­nych na Uni­wer­sy­te­cie Wir­gi­nii, Bru­ce Grey­son. W peł­ni zasłu­że­nie zyskał on swe­go cza­su tytuł ojca badań nad zja­wi­skiem doświad­czeń z pogra­ni­cza śmier­ci. Razem z Ken­ne­them Rin­giem i Micha­elem Sabo­mem Grey­son kon­ty­nu­ował bada­nia Ray­mon­da Moody­’e­go oraz Eli­sa­beth Kübler-Ross. Jest on poza tym auto­rem hasła Near Death Expe­rien­ces, zamiesz­czo­ne­go w Encyc­lo­pædia Bri­tan­ni­ca oraz byłym redak­to­rem naczel­nym Jour­nal of Near-Death Studies.

Czym odróżnia się książka Potem od innych wydawnictw poświęconych temu samemu zagadnieniu?

Przede wszyst­kim tym, że autor nie spe­ku­lu­je i nie teo­re­ty­zu­je, a sku­pia uwa­gę na poszu­ki­wa­niu dowo­dów. Zaj­mu­je pozy­cję środ­ka, nie sta­ra­jąc się przy­kla­ski­wać ani scep­ty­kom-mate­ria­li­stom, ani ducho­wym entu­zja­stom. Dzię­ki temu jego prze­kaz zysku­je walor obiek­tyw­no­ści, tak nie­zbęd­ny przy ana­li­zo­wa­niu cze­goś, co wymy­ka się chłod­nej ocenie.

Kie­dy Bru­ce jako stu­dent wyznał ojcu, że zamie­rza zostać psy­chia­trą, gdyż jest zafa­scy­no­wa­ny wpły­wem nie­świa­do­mych myśli i uczuć na nasze zacho­wa­nie, usły­szał od nie­go, że posia­da­nie nie­świa­do­mych myśli i uczuć trze­ba udo­wod­nić. Mło­dy stu­dent medy­cy­ny zdał sobie wte­dy spra­wę, że tak wła­śnie powi­nien myśleć nauko­wiec: musi przyj­rzeć się dowo­dom nie­świa­do­mo­ści, zanim je zaak­cep­tu­je. Tę praw­dę sto­so­wał póź­niej w całym swym zawo­do­wym życiu, sta­jąc się nie­zwy­kle wia­ry­god­nym bada­czem zja­wi­ska NDE, któ­re ana­li­zo­wał przez 40 lat.

W dwu­dzie­stu roz­dzia­łach książ­ki więk­szość pre­zen­to­wa­nych usta­leń pocho­dzi z wła­snej pra­cy auto­ra, dla­te­go – bez naj­mniej­szej prze­sa­dy – Gray­so­na nazy­wa się naj­wy­bit­niej­szym auto­ry­te­tem w dzie­dzi­nie NDE. Wydaw­ca tak rekla­mu­je tę nie­zwy­kle istot­ną pracę:

[Ta książ­ka] to spoj­rze­nie na śmierć z nowej per­spek­ty­wy, popar­te nie reli­gią, ale nauko­wy­mi argu­men­ta­mi, [któ­re] każe nam ją trak­to­wać bez – tak głę­bo­ko zako­rze­nio­ne­go w naszej kul­tu­rze – lęku, widzieć w niej kamień milo­wy na naszej dro­dze życia…

/woch/