Astrologia przesilenia

Grudzień jako ostatni miesiąc roku wyznacza czas podsumowań, wymusza odpracowanie rozmaitych zaległości, skłania do bilansowania i retrospekcji. Z jednej strony spoglądamy za siebie, z drugiej – nasze myśli kierują się ku przyszłości. Pragniemy też rozliczyć się z przeszłością i nie wchodzić w Nowy Rok z długami, niepotrzebnymi zobowiązaniami, niedokończonymi sprawami. A nad tą przemianą i zwrotem czuwa poważny i odpowiedzialny Koziorożec oraz wyjątkowy w tym miesiącu wielki krzyż planetarny

Astro­lo­gicz­nie to nie­sły­cha­nie waż­ny moment. Słoń­ce wędru­je przez znak Strzel­ca, ostat­ni jesien­ny, by 21 grud­nia wejść do zna­ku Kozio­roż­ca, osią­ga­jąc jed­no­cze­śnie punkt, w któ­rym dzień sta­je się naj­krót­szy w roku, a noc naj­dłuż­sza. Mowa oczy­wi­ście o prze­si­le­niu zimo­wym. Z jed­nej stro­ny świa­tłość ustę­pu­je mro­ko­wi, z dru­giej doświad­cza­my kosmicz­ne­go prze­ło­mu, ponie­waż nad­cho­dzą­ce dni nie będą prze­cież jesz­cze krót­sze, tyl­ko coraz dłuż­sze. Od tego momen­tu z każ­dym dniem świa­tła będzie przybywać.

Horoskop zimy

W tym roku prze­si­le­nie zimo­we nastą­pi w sobo­tę, 21 grud­nia, o godz. 10:20. Wte­dy wła­śnie roz­pocz­nie się astro­no­micz­na zima. Ten moment jest szcze­gól­ny i nie­kie­dy two­rzy się dla nie­go odręb­ny horo­skop, poka­zu­ją­cy, co będzie się dzia­ło w nad­cho­dzą­cym kwartale.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Mistycyzm w astrologii

Ścieżki Merkurego i Wenus

A trze­ba przy­znać, że pod wie­lo­ma wzglę­da­mi kosmo­gram ten jest nie­zwy­kły. Trzy­ma­jąc się wska­zó­wek Albu­ma­sa­ra z jego Flo­res astro­lo­giae, czy­li Kwiat­ków astro­lo­gii, wład­cą tego okre­su będzie dla Pol­ski Jowisz, ponie­waż znaj­du­je się naj­bli­żej osi horo­sko­pu. Jowisz to dobra wia­do­mość, bo pla­ne­ta ta wią­że się ze wzro­stem, roz­wo­jem, eks­pan­sją. Nie­sie dobro, pro­duk­tyw­ność, obfi­tość. Uzna­na zosta­ła za wiel­kie­go bene­fi­ka przy­no­szą­ce­go szczę­ście, radość i entuzjazm.

Jed­nak tej zimy Jowisz przyj­mu­je na zodia­ku dość spe­cy­ficz­ne poło­że­nie, mia­no­wi­cie znaj­du­je się w zna­ku swo­je­go wygna­nia, bo w Bliź­nię­tach, zatem wię­cej obie­cu­je niż może zre­ali­zo­wać. Znaj­du­je się w ruchu wstecz­nym, dla­te­go jego wpływ jest wytłu­mio­ny, a do tego two­rzy kwa­dra­tu­rę z ogra­ni­cza­ją­cym Satur­nem, któ­ra uści­śli się w Wigilię.

Konflikt sił krytycznych

Pomię­dzy Satur­nem i Jowi­szem do twar­dych aspek­tów (koniunk­cja, kwa­dra­tu­ra, opo­zy­cja) docho­dzi raz na 4–5 lat, a kon­fi­gu­ra­cje te trze­ba zawsze roz­pa­try­wać w kon­tek­ście począt­ku cyklu. Była nim np. słyn­na koniunk­cja Satur­na z Jowi­szem, do któ­rej doszło w grud­niu 2020 r., w cza­sie sza­le­ją­cej pan­de­mii koro­na­wi­ru­sa, kie­dy świat, któ­ry zna­li­śmy, machał nam na poże­gna­nie ręką. I fak­tycz­nie, zaczę­li­śmy jako ludz­kość cał­kiem nowy etap.

Ten obec­ny aspekt nale­ży zatem trak­to­wać jako pewien moment kry­tycz­ny, gdy zbli­ża­my się do kry­zy­su na dro­dze postę­pu, któ­ra wyzna­czy­ła tam­ta koniunk­cja. Teraz ście­ra­ją się ze sobą siły kry­tycz­ne, skraj­ne, powo­du­jąc wie­le napięć spo­łecz­nych, ale też gene­ru­ją­ce nadzie­ję na ich rozładowanie.