Sarva Dharma – jedność wszystkich religii, kultur i ludzi

Sarva Dharma, to chór niezwykły, jedyny w swoim rodzaju, a jego duszą, twórcą, dyrygentem i dyrektorem jest MARIA QUOOS. Muzykę, śpiew i występy artystyczne ma w genach, po ojcu. Tadeusz Quoos był aktorem-amatorem, pasjonatem aktorstwa. W Zakładach Cegielskiego w Poznaniu założył amatorski teatr. Większość występujących tam aktorów przeszła później do Operetki Poznańskiej, co świadczy o poziomie zespołu. Niestety życie ułożyło się w taki sposób, że musiał zrezygnować z kariery scenicznej

Zainfekowana aktorstwem

– Mia­łam to po moim ojcu. Aktor­ką byłam wła­ści­wie od naj­wcze­śniej­szych lat – wspo­mi­na Maria. – Wystę­po­wa­łam na podwór­ku i w przed­szko­lu. Jeśli zna­la­złam kawa­łek kur­ty­ny czy zasło­ny, zaraz robi­łam tam teatr. Bar­dzo to lubi­łam. W szko­le pod­sta­wo­wej, potem śred­niej byłam zna­ną recy­ta­tor­ką. Kocha­łam poezję – sta­ła się moją pasją i wygra­łam wie­le ogól­no­pol­skich kon­kur­sów recytatorskich.

Wprost żyła poezją, chło­nę­ła ją całą sobą zarów­no poetów pol­skich, jak i zagra­nicz­nych. Do dziś pamię­ta wier­sze Ach­ma­to­wej i Wal­ta Whit­ma­na czy Szym­bor­skiej. Jako nasto­lat­ka czy­ta­ła, recy­to­wa­ła i uwiel­bia­ła poezję Nor­wi­da.

PRZECZYTAJ TAKŻE

WOLNOŚĆ – Wielka Medytacja NŚ 2024

Zapytałam Stwórcę: – Dlaczego zapominamy?

Zda­wa­ła naj­pierw do szko­ły teatral­nej w War­sza­wie. Jed­nak nie dosta­ła się, co było dla jej przy­ja­ciół dużym zaskoczeniem.

Aby dostać dodat­ko­we punk­ty, przez rok pra­co­wa­ła jako adept w teatrze w Słup­sku. W efek­cie w kolej­nym roku dosta­ła się do Szko­ły Teatral­nej we Wrocławiu.

Osta­tecz­nie skoń­czy­ła wydział lal­kar­ski na PWST. – To był we Wro­cła­wiu pierw­szy, eks­pe­ry­men­tal­ny wydział, takie połą­cze­nie lalek i dra­ma­tu – opo­wia­da Maria Quoos. – Każ­dy z absol­wen­tów mógł wybrać, jaką dro­gą karie­ry chce iść: zająć się lal­kar­stwem, czy spraw­dzić w teatrze dramatycznym.

Ona wybra­ła to dru­gie. Wykła­dow­ca, a jed­no­cze­śnie reży­ser, Grze­gorz Mrów­czyń­ski, zabrał czwór­kę absol­wen­tów do teatru w Byd­gosz­czy, któ­re­go został dyrek­to­rem. I tak zaczę­ła się jej przy­go­da z teatrem