Urwany ślad: nietypowe zaginięcia

Każdego roku na świecie znikają bez śladu tysiące osób. Większość spraw da się wytłumaczyć nieszczęśliwymi zdarzeniami, atakami dzikich zwierząt czy zbrodniami, lecz istnieją też takie, które przeczą zdrowemu rozsądkowi. Wiele podobnych przypadków z terenu USA opisał w swojej kultowej serii książkowej David Paulides. Jednak zaginięcia o wysokim współczynniku dziwności znane są także z innych krajów…

W mar­co­wym nume­rze NŚ z 2017 r. został zapre­zen­to­wa­ny arty­kuł Mis­sing 411 – naj­dziw­niej­sze zagi­nię­cia w USA, trak­tu­ją­cy o serii ksią­żek Davi­da Pau­li­de­sa – byłe­go ame­ry­kań­skie­go poli­cjan­ta, bada­cza spo­tkań z Big­fo­otem (Wiel­ką Sto­pą – legen­dar­nym mał­po­lu­dem) oraz tajem­ni­czych zagi­nięć, któ­re jego zda­niem kon­cen­tru­ją się w sąsiedz­twie ame­ry­kań­skich par­ków narodowych.

Przyj­rzaw­szy się w swych publi­ka­cjach set­kom przy­pad­ków, Pau­li­des oży­wił zain­te­re­so­wa­nie tego rodza­ju zda­rze­nia­mi, choć ich przy­czy­ny są róż­no­rod­ne – od utra­ty orien­ta­cji w tere­nie, po nie­szczę­śli­we wypad­ki, samo­bój­stwa czy spra­wy natu­ry kry­mi­nal­nej. Nie­któ­re zda­rze­nia wyróż­nia­ją się jed­nak na tle innych, a o ich boha­te­rach moż­na powie­dzieć, że dosłow­nie roz­pły­nę­li się w powietrzu.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Szpital martwych dusz

Nawiedzone szpitale na świecie

Sprawa Kubackiego

Tajem­ni­czych zagi­nięć nie da się mie­rzyć jed­ną mia­rą. W obli­czu nie­wiel­kiej czę­ści spraw zdro­wy roz­są­dek jed­nak kapi­tu­lu­je. Tak jest w przy­pad­ku Ste­ve­na Kubac­kie­go (ur. 1954) – mło­de­go Ame­ry­ka­ni­na pol­skie­go pocho­dze­nia, któ­ry zagi­nął 19 lute­go 1978 r. 21-let­ni stu­dent spod Spring­field wyru­szył na samot­ną wędrów­kę przez sku­te lodem Jezio­ro Michi­gan w oko­li­cach Sau­ga­tuck (nie była to jego pierw­sza wypra­wa w trud­nych warunkach).

Kie­dy wie­czo­rem nie wró­cił, zna­jo­mi zgło­si­li jego zagi­nię­cie. Powia­do­mio­no Straż Przy­brzeż­ną; w akcji wzię­ły udział psy tro­pią­ce oraz wspar­cie z powie­trza. W koń­cu na brze­gu zna­le­zio­no ple­cak i nar­ty, a śla­dy w śnie­gu wska­zy­wa­ły, iż Ste­ven szedł ok. 200 m po zamar­z­nię­tym jezio­rze. Tro­py jed­nak nagle się ury­wa­ły. Zda­niem poli­cyj­nych eks­per­tów, zała­mał się pod nim lód i taki wnio­sek został wpi­sa­ny do akt spra­wy. Ste­ven prze­cież nie wzbił się w powietrze!