Spis tre­ści:

Jesteśmy falą

W trak­cie ponad 10-let­nich już kon­tak­tów trans­ko­mu­ni­ka­cyj­nych, tj. nawią­za­nych za pomo­cą urzą­dzeń tech­nicz­nych, przede wszyst­kim radia, przez człon­ków rosyj­skie­go sto­wa­rzy­sze­nia RAIT uda­ło się zare­je­stro­wać wie­le dia­lo­gów z byta­mi z innej fre­kwen­cji ist­nie­nia. Roz­mów­cy eks­pe­ry­men­ta­to­rów prze­ka­zy­wa­li m.in. infor­ma­cje na temat pod­sta­wo­wych zagad­nień bytu, potwier­dza­jąc nie tyl­ko trwa­nie ludz­kie­go życia po śmier­ci fizycz­ne­go cia­ła, lecz tak­że odno­szą­ce się do funk­cjo­no­wa­nia innych cywi­li­za­cji. Na pyta­nie, jaką for­mę przy­bie­ra­ją ludzie w ich wymia­rze, odpo­wiedź brzmia­ła: Jeste­śmy podob­ni falom. Zda­rza­ły się też ostrze­że­nia o cha­rak­te­rze pre­ko­gni­cyj­nym. Doty­czy­ło to np. prze­po­wied­ni kata­stro­fy w Fuku­shi­mie na kil­ka mie­się­cy wcze­śniej, nim do niej doszło, oraz kry­zy­su na Ukra­inie, jaki wybuchł po upły­wie nie­speł­na roku od tej wypo­wie­dzi. Bar­dzo cie­ka­wy wywiad Woj­cie­cha Chu­dziń­skie­go z bada­czem gło­sów z zaświa­tów, dr Artem Michie­je­wem, któ­ry przy­zna­je, że Atmos­fe­ra reli­gij­ne­go i pań­stwo­we­go despo­ty­zmu w Rosji nie sprzy­ja podob­nym poszukiwaniom.

Rodzina na zawsze

Kolej­ny inte­re­su­ją­cy wywiad doty­czą­cy życia po życiu, jaki tym razem prze­pro­wa­dził Piotr Cie­le­biaś z bada­czem, współ­za­ło­ży­cie­lem ame­ry­kań­skiej Fun­da­cji Rodzi­na na Zawsze, Rober­tem Gins­ber­giem. W skład jej rady nauko­wej wcho­dzą leka­rze i ucze­ni repre­zen­tu­ją­cy róż­ne dzie­dzi­ny, m.in. neu­ro­chi­rurg dr Eben Ale­xan­der, autor książ­ki Dowód oraz dr Erlen­dur Haralds­son. Uwa­ża­my, że żyje­my po to, by odkry­wać „kon­ti­nu­um” życia oraz kana­ły, któ­re łączą teraź­niej­szość z prze­szło­ścią i przy­szło­ścią – mówi Gins­berg, doda­jąc, iż Nie da się wyklu­czyć, że ci, któ­rzy prze­nie­śli się do świa­ta duchów, przez cały czas pró­bu­ją prze­ka­zać „coś” miesz­kań­com nasze­go fizycz­ne­go wymia­ru. Kie­dy jed­nak czło­wiek nie jest goto­wy na tego rodza­ju zna­ki, nie roz­po­zna ich.

Obce satelity: casus Czarnego Księcia i inne

A przy oka­zji tak­że o kolej­nych orbi­tu­ją­cych tajem­ni­cach. Ilość zagad­ko­wych awa­rii, jakie doty­ka­ły ziem­skie son­dy oraz pojaz­dy kosmicz­ne, któ­re póź­niej w nie­wy­tłu­ma­czal­ny spo­sób oży­wa­ły, jest zbyt duża, by poło­żyć to jedy­nie na karb nie­do­sko­na­ło­ści tech­ni­ki. Nie­zi­den­ty­fi­ko­wa­ny obiekt, nazwa­ny Czar­nym Ryce­rzem czy też Księ­ciem, poja­wił się na orbi­cie już we wcze­snych latach 50. ub. wie­ku, kie­dy z Zie­mi nie wystrze­lo­no jesz­cze pierw­sze­go sput­ni­ka. Co widział ame­ry­kań­ski kosmo­nau­ta James Mac Divitt w 1965 r. z pokła­du Gemini‑4 i kto maj­stro­wał przed kil­ku laty przy opusz­czo­nej sta­cji orbi­tal­nej Mir, w efek­cie cze­go doszło do wyłą­cze­nia na niej – jed­nak tyl­ko na 24 godzi­ny – wszyst­kich kom­pu­te­rów pokła­do­wych? Czyż­by tajem­ni­czy wizy­ta­to­rzy posta­no­wi­li obej­rzeć na wła­sne oczy wypo­sa­że­nie Mira, a „awa­ria” kom­pu­te­rów była im potrzeb­na po to, by prze­ka­zy­wa­ne na Zie­mię obra­zy nie zare­je­stro­wa­ły ich obec­no­ści? I co dzie­je się z dziw­ny­mi zdję­cia­mi z Mar­sa, któ­re wyglą­da­ją nie­kie­dy tak, jak­by w kame­ry sond „wmon­to­wa­no” zupeł­nie inne uję­cia od nakręconych?

Przeziębienie i grypa

Mimo że mają pod­ło­że wiru­so­we, czę­sto, bar­dzo czę­sto leczo­ne są anty­bio­ty­ka­mi, któ­re oka­zu­ją się wobec nich bez­rad­ne, gene­ru­jąc jed­no­cze­śnie poważ­ne kon­se­kwen­cje dla ludz­kie­go zdro­wia. Wyni­ki rapor­tu ogło­szo­ne­go w 2003 r. przez Ame­ry­kań­ski Insty­tut Żywie­nia są szo­ku­ją­ce: oka­za­ło się, że 2,2 milio­na pacjen­tów prze­by­wa­ją­cych w okre­sie minio­nych dzie­się­ciu lat w szpi­ta­lach, wyka­za­ło nega­tyw­ne reak­cje na prze­pi­sy­wa­ne im leki, a ilość błęd­nie zaor­dy­no­wa­nych przez leka­rzy anty­bio­ty­ków osią­gnę­ła zawrot­ną licz­bę 20 milio­nów (!). Takie wyko­rzy­sty­wa­nie tych środ­ków, jak dowo­dzi prof. Sta­ni­sław Wiąc­kow­ski oraz inni auto­rzy, jest nie tyl­ko nie­wła­ści­we, lecz wręcz niebezpieczne.

Zagadkowe okaleczenia bydła

Po mie­sięcz­nej prze­rwie koń­czy­my trzy­czę­ścio­wy raport na temat cichej epi­de­mii zwią­za­nej z tzw. cho­ro­ba­mi prio­no­wy­mi, jakie­mu nada­li­śmy sta­tus Publi­ka­cji roku. Czy bul­wer­su­ją­ce zja­wi­sko, na temat któ­re­go uka­za­ły się set­ki publi­ka­cji, sta­no­wi rze­czy­wi­ście efekt aktyw­no­ści sił poza­ziem­skich, czy kry­je jesz­cze mrocz­niej­szą tajem­ni­cę zwią­za­ną z super­taj­ny­mi dzia­ła­nia­mi służb spe­cjal­nych i wete­ry­na­ryj­nych, pró­bu­ją­cy­mi zatu­szo­wać nie­wy­god­ne dla spo­łecz­ne­go zdro­wia fak­ty? Uprze­dza­my, że mate­riał jest wyjąt­ko­wo moc­ny i towa­rzy­szą mu dra­stycz­ne zdję­cia (wła­śnie dla­te­go nie zde­cy­do­wa­li­śmy się na jego druk w szcze­gól­nym, bo jubi­le­uszo­wym wyda­niu NŚ w październiku).

Ponadto:

• Jasno­widz Krzysz­tof Jac­kow­ski pró­bu­je odpo­wie­dzieć na pyta­nie Czy zmar­li idą do nie­ba? (to nie­wąt­pli­wie kon­tro­wer­syj­na publi­ka­cja, ale ze wzglę­du na oso­bę auto­ra uzna­li­śmy, że war­to, by z jego tokiem myśle­nia mogli zapo­znać się tak­że inni)
• Przy­pa­dek Stock­brid­ge – feno­men widy­wa­nych od wie­lu lat na pew­nej angiel­skiej obwod­ni­cy upio­rów, któ­re­go ana­li­zą zajął się zna­ny angiel­ski badacz dr David Clar­ce
• Leszek Mate­la na tro­pie tajem­ni­czych wie­rzeń czci­cie­li Mitry oraz Bogomilców
• W krę­gu rein­kar­na­cji – Regre­sja LBL: ducho­wa eks­pe­dy­cja do sfe­ry mię­dzy wcie­le­nia­mi (wyjąt­ko­wo suge­styw­ne ilu­stra­cje), w Okru­chach Wszech­świa­ta o Psach Słoń­ca nad Sko­czo­wem, a w Poczcie heale­rów pol­skich Tere­sa Szy­mu­ra z Ple­sze­wa, któ­ra odda­ła cho­rym całe swo­je serce
• Piotr Pio­trowski o pla­ne­tach pokoleniowych
• Horo­skop na listopad