Spis tre­ści:

Nocni goście: przybysze z nierzeczywistego świata

Spo­tka­nia z noc­ny­mi gość­mi prze­bie­ga­ją zazwy­czaj według podob­ne­go sce­na­riu­sza. Świad­ko­wie budzą się w nocy, widząc dziw­ną postać (lub posta­ci) przy łóż­ku, albo w rogu sypial­ni. Nie­któ­rym przy­pad­kom towa­rzy­szy para­liż, pra­wie wszyst­kim zaś nie­po­kój, strach oraz prze­ko­na­nie, że to, co się wyda­rzy­ło, było jak naj­bar­dziej real­ne. Intru­zi (czę­sto zakap­tu­rze­ni) zwy­kle nie robią nic. Po pro­stu sto­ją i patrzą, a to prze­ra­ża naj­bar­dziej. Nie­któ­rzy uwa­ża­ją ich za przy­by­szów z głęb­szych warstw ludz­kiej psy­chi­ki – wytwór tzw. halu­cy­na­cji hip­na­go­gicz­nych wyzwa­la­nych przez zapa­da­ją­cy w sen mózg. Hipo­te­zy tej nie przyj­mu­ją jed­nak do wia­do­mo­ści ci, któ­rzy twier­dzą, że w chwi­li spo­tka­nia ze zja­wa­mi byli cał­ko­wi­cie świa­do­mi, a zda­rze­nie, jakie prze­ży­li, mia­ło cha­rak­ter rzeczywisty.

Śladami zaginionych plemion

Tajem­ni­cze kul­ty, zagad­ko­we rytu­ały, miej­sca mocy i kamien­ne ener­ge­ty­za­to­ry. Suwal­ska Fudzi – jama, jeden z naj­więk­szych na Mazu­rach kamien­nych gła­zów o obwo­dzie się­ga­ją­cym 12 m, cha­rak­te­ry­stycz­ne wibra­cje i kon­cen­tru­ją­ce się w pew­nych stre­fach nie­zwy­kłe ener­gie. Leszek Mate­la podą­żył tro­pem Pru­sów, Jadź­win­gów, Galin­dów oraz innych ludów zamiesz­ku­ją­cych w prze­szło­ści obszar pół­noc­no-wschod­niej Pol­ski. Co odkrył?

Współrzędne smutku, złe wróżby i znaki zapytania

Po 17 latach od kata­stro­fy rosyj­skie­go ato­mo­we­go okrę­tu pod­wod­ne­go Kursk wycho­dzą na jaw fak­ty, o któ­rych wcze­śniej nie mówio­no, gdyż zaha­cza­ły o świat meta­fi­zy­ki. Jak wiszą­cy w pomiesz­cze­niach dla zało­gi Kur­ska obraz Współ­rzęd­ne smut­ku poświę­co­ny zato­pio­ne­mu wcze­śniej inne­mu okrę­to­wi pod­wod­ne­mu Kom­so­mo­lec. Jak histo­ria psa, któ­ry żegnał mary­na­rzy za każ­dym razem, gdy ich jed­nost­ka uda­wa­ła się w rejs, a w sierp­niu 2000 r. po raz pierw­szy nie dotarł na nabrze­że, gdyż tra­gicz­nie zgi­nął. Jak pro­fe­tycz­ne sny człon­ków zało­gi i ich rodzin. Jak pamięt­na wróż­ba jasno­wi­dzą­cej z Petri­cza Wan­gi, któ­ra prze­po­wie­dzia­ła, że Kursk znaj­dzie się pod wodą, wszy­scy zaś wów­czas sądzi­li, że cho­dzi o histo­rycz­ne mia­sto o takiej nazwie, w pobli­żu któ­re­go roze­gra­ła się jed­na z naj­więk­szych bitew dru­giej woj­ny świa­to­wej. Nie­wy­ja­śnio­ne do dziś oko­licz­no­ści zato­nię­cia okrę­tu, któ­re zelek­try­zo­wa­ło cały świat. Co tam tak napraw­dę się stało?

„Na diecie u Shipibo” i „Ayahuasca: inne światy”

Dwie rela­cje z sza­mań­skich sesji, pod­czas któ­rych uczest­ni­cy zaży­wa­li ayahu­askę. Pierw­sza odby­ła się w peru­wiań­skiej dżun­gli – dru­ga gdzieś w Pol­sce, ale gdzie, nie wia­do­mo, gdyż autor publi­ka­cji, któ­ry w cere­mo­nia­le uczest­ni­czył, nie zde­cy­do­wał się tego ujaw­nić. Wnio­ski ze wspo­mnia­ne­go doświad­cze­nia, sfor­mu­ło­wa­ne przez obu piszą­cych, są odmien­ne, a ich oce­nę pozo­sta­wia­my czy­tel­ni­kom. Ze swej stro­ny ani nie zachę­ca­my do pod­da­nia się podob­nym eks­pe­ry­men­tom, ani od nich nie odwo­dzi­my. Po pro­stu reje­stru­je­my dwa róż­ne spoj­rze­nia doty­czą­ce ayahu­aski i jej medycz­ne­go oraz ducho­we­go działania.

Sfinks, tunele i baza Obcych

Tajem­ni­ca Gór Buce­gi uwa­ża­nych za ezo­te­rycz­ne cen­trum Rumu­nii. Na naszą proś­bę Piotr Cie­le­biaś podą­żył śla­dem inter­ne­to­wych donie­sień o rze­ko­mym odkry­ciu w tym rejo­nie opusz­czo­nej pod­ziem­nej bazy przy­by­szy z innej pla­ne­ty. Nie­ste­ty wery­fi­ka­cja fak­tów, któ­rych nikt dotąd nie spraw­dził, bez­kry­tycz­nie kol­por­tu­jąc je w sie­ci, oka­za­ła się bez­li­to­sna. Pozwo­li­ła bowiem usta­lić, że Radu Cina­mar – autor ksią­żek Tran­syl­wań­ski wschód Księ­ży­ca i Tran­syl­wań­ski wschód Słoń­ca, opu­bli­ko­wa­nych w latach 2009 i 2011 – czło­wiek, któ­ry rze­ko­mo wspól­nie ze zna­nym eks­tra­sen­sem i domnie­ma­nym agen­tem rumuń­skich służb spe­cjal­nych miał eks­plo­ro­wać puste prze­strze­nie pod pła­sko­wy­żem, gdzie mie­li oni odkryć m.in. pół­ko­li­stą salę ze ścia­na­mi emi­tu­ją­cy­mi świa­tło oraz wypo­sa­żo­ną w tabli­ce z nie­zna­nym pismem i pro­jek­tor roz­świe­tla­ją­cy holo­gram – nie ist­nie­je. Tak twier­dzą tam­tej­si bada­cze, a wśród nich zna­ny rumuń­ski nauko­wiec, pisarz i… ufo­log (sic!) dr Dan Far­cas, z któ­rym skon­tak­to­wał się nasz dzien­ni­karz. Fra­pu­ją­cy – w punk­cie wyj­ścia – wątek oka­zał się więc ewi­dent­ną misty­fi­ka­cją. Nato­miast same Góry Buce­gi z ich słyn­nym rumuń­skim Sfink­sem, pod któ­rym współ­pra­cu­ją­ca z Ame­ry­ka­na­mi spec­gru­pa mia­ła jako­by odna­leźć skar­by poza­ziem­skiej tech­no­lo­gii pozo­sta­wio­ne przez sta­ro­żyt­nych astro­nau­tów, oka­zu­ją się bar­dzo cie­ka­we i wią­żą się z nimi licz­ne legen­dy. Co tu więc w osta­tecz­nym roz­ra­chun­ku jest praw­dą, a co ście­mą? Tyl­ko w Nie­zna­nym Świecie.

W oczekiwaniu na kosmiczną odpowiedź

A to ci histo­ria! Oka­zu­je się, że źró­dłem tajem­ni­czych impul­sów nazy­wa­nych pery­to­na­mi, któ­re radio­astro­no­mo­wie myl­nie zin­ter­pre­to­wa­li jako poten­cjal­ny sygnał z Kosmo­su, były włą­czo­ne pod­czas pra­cy radio­te­le­sko­pów kuchen­ki mikro­fa­lo­we! Tak sta­ło się m.in. w Austra­lii, gdzie w tam­tej­szym obser­wa­to­rium mię­dzy drzwicz­ka­mi mikro­fa­lów­ki a jej obu­do­wą umiesz­czo­no folię alu­mi­nio­wą do pie­cze­nia, co stwo­rzy­ło rodzaj ante­ny, wpro­wa­dza­ją­cej bada­czy odle­głych prze­strze­ni Kosmo­su w błąd. Wpad­ka ta jed­nak bynaj­mniej nie prze­są­dza, iż TAM niko­go nie ma.

Ponadto:

• Co nam leci na gło­wy? – zdu­mie­wa­ją­cy zbiór przy­pad­ków z róż­nych stron świa­ta oraz odle­głych i cał­kiem nie­daw­nych czasów
• W Poczcie heale­rów pol­skich Ryszard Legen­za z Pozna­nia i jego sesje hip­no­tycz­ne, któ­re poma­ga­ją ludziom odzy­skać zdro­wie oraz pozbyć się lęków i stresów
• Ciąg dal­szy pole­mik w spra­wie suple­men­tów die­ty i witamin
• W Odlo­to­wej teo­rii Bar­dzo Cięż­kie Niebo
• Szmi­li­chow­ski o tęsk­no­cie za Księ­ży­cem i cudach
• Horo­skop na sierpień