Nieznane wizje ojca Klimuszki

Ksiądz Czesław Klimuszko uważany jest za najbardziej skutecznego wizjonera (jasnowidza) w powojennej historii Polski. Przewidział krótki pontyfikat Jana Pawła I, wybór polskiego papieża, dwukrotne powstanie Solidarności i wiele innych wydarzeń, które później zaistniały. Szczególną pozycję zapewniły mu jednak wizje Polski jako wzorca dla innych narodów, po mającym nadejść okresie wojen i wstrząsów

Swe prze­po­wied­nie opi­sał w książ­ce Moje widze­nie świa­ta i oczy­wi­ście były one też zamiesz­cza­ne przez innych auto­rów. W jego histo­rii ude­rza jed­nak, że dla nie­go same­go zapo­wie­dzi przy­szło­ści (jak­kol­wiek olśnie­wa­ją­ce) nie oka­zy­wa­ły się wca­le naj­waż­niej­sze. Moż­na było odnieść wra­że­nie, że mówił o nich z pew­ną nie­śmia­ło­ścią. Zio­ło­lecz­nic­twu i sto­sun­ko­wi do Natu­ry poświę­cał zde­cy­do­wa­nie wię­cej uwa­gi. Trud­no dociec czy decy­do­wa­ły o tym kon­flik­ty z dok­try­ną Kościo­ła, ze świa­to­po­glą­dem władz świec­kich, czy coś zupeł­nie inne­go. Tak czy ina­czej, ilość spi­sa­nych wizji jest ude­rza­ją­co skrom­na. Nie zna­czy to jed­nak wca­le, że było ich mało, a jedy­nie, że nie­wie­le publikowano.

Od pew­ne­go cza­su docie­ra­ją do mnie jed­nak cał­ko­wi­cie wia­ry­god­ne sygna­ły wska­zu­ją­ce, że powsta­ło ich dużo wię­cej. Sam sio­strze­niec księ­dza, pan Janusz Pro­kop, stwier­dził zresz­tą kie­dyś w pro­gra­mie Nie do wia­ry, że na krót­ko przed śmier­cią Kli­musz­ko ujrzał wie­le obra­zów z przy­szło­ści, co naj­wy­raź­niej nie zosta­ło spi­sa­ne. Ale czy na pewno?

PRZECZYTAJ TAKŻE

Polscy piloci wojskowi kontra NOL: Czy teczka zjawisk niewyjaśnionych jest nadal otwarta?

Nieznane oblicze wody. Czwarty stan skupienia

Są dwa wska­za­nia na to, że spo­ro ich jed­nak utrwa­lo­no, tylko

mało kto o tym wie

Pierw­sze wska­zu­ją­ce na to zda­rze­nie mia­ło miej­sce na Jasnej Górze w sierp­niu 1980 lub 1981 r., sta­jąc się zwień­cze­niem jed­nej z corocz­nych piel­grzy­mek. Tysiąc­om zgro­ma­dzo­nych ludzi, sto­ją­cych na wiel­kim pla­cu, odtwo­rzo­no wte­dy z taśmy magne­to­fo­no­wej zapi­sy wizji ojca Kli­musz­ko doty­czą­ce Pol­ski i świa­ta. Nagra­nie trwa­ło mniej wię­cej godzi­nę. Znam oso­bę, któ­ra utrwa­li­ła je na kase­cie, któ­ra gdzieś w jej domu rodzin­nym się zawie­ru­szy­ła, albo zosta­ła przy­pad­ko­wo wyrzu­co­na. Czło­wiek ten nie­ste­ty nie pamię­tał wie­lu frag­men­tów, a doty­czy­ły one m.in. jakiejś wiel­kiej woj­ny; zapa­mię­tał też stwier­dze­nie, że gdy po wstrzą­sach na świat zacznie powra­cać pokój, przez Sta­ny Zjed­no­czo­ne wciąż będzie prze­ta­czać się krwa­wy kon­flikt wewnętrzny.

Do nie­daw­na utrzy­my­wa­łem rela­cję z pew­ną oso­bą z Kościo­ła, mają­cą dość roz­bu­do­wa­ne kon­tak­ty w obrę­bie tej insty­tu­cji (i nie­wia­ry­god­ną wręcz wie­dzę). Zapy­ta­łem ją, czy coś o tym sły­sza­ła. Przy­zna­ła, że tak, i dowie­dzia­ła się nawet, któ­ry z zakon­ni­ków czy księ­ży jasno­gór­skich to zor­ga­ni­zo­wał, ale po tym nasz kon­takt nie­ste­ty się urwał. Takie następ­stwa wywo­ła­ło zapew­ne moje wystą­pie­nie w stu­dio bra­ci Sekiel­skich.

Uzy­ska­łem jed­nak potwier­dze­nie, że samo zda­rze­nie mia­ło miej­sce, a tre­ści zawar­te w nagra­niu ewi­dent­nie nie sta­no­wi­ły powtó­rze­nia tego, co zna­la­zło się w książ­kach. Z inne­go źró­dła dowie­dzia­łem się zaś, że w dru­giej poło­wie lat 70. ub. w. ojciec Kli­musz­ko wygło­sił na zamknię­tym spo­tka­niu radie­ste­tów w Pozna­niu (względ­nie tam­tej­sze­go oddzia­łu Pol­skie­go Towa­rzy­stwa Psy­cho­tro­nicz­ne­go) dłu­gi refe­rat na temat swo­ich wizji. Ponie­waż znam póź­niej­sze­go pre­ze­sa tego Towa­rzy­stwa (nota­be­ne pro­fe­so­ra fizy­ki na Poli­tech­ni­ce War­szaw­skiej), to i w tym przy­pad­ku usły­sza­łem potwier­dze­nie, oraz infor­ma­cję, że nagra­nie praw­do­po­dob­nie trzy­mał w domu wcze­śniej­szy pre­zes PTP – Lech Emfa­zy Ste­fań­ski, któ­ry nie­ste­ty zmarł i nie wia­do­mo, co z jego dzie­dzic­twem się stało.

Nie uda­ło mi się dotrzeć ani do pierw­sze­go, ani do dru­gie­go nagra­nia, posia­dam tyl­ko frag­men­ta­rycz­ne wspo­mnie­nia świad­ków. Piszę to w cha­rak­te­rze ape­lu do Czy­tel­ni­ków Nie­zna­ne­go Świa­ta – proś­by o jakie­kol­wiek wska­zów­ki, infor­ma­cje. Jeśli ktoś ma takie nagra­nie, względ­nie wie o kimś, kto może nim dys­po­no­wać, był­bym bar­dzo wdzięcz­ny za podzie­le­nie się taki­mi infor­ma­cja­mi – albo poprzez redak­cję, albo bez­po­śred­nio ze mną, korzy­sta­jąc z adre­su mailo­we­go: contact@​igorwitkowski.​com. Nie dla mnie, ale po to, byśmy wszy­scy mogli te prze­ka­zy w peł­ni poznać.