Spis tre­ści:

Co kryje woda?

Po otrzy­ma­niu mel­dun­ku o uto­nię­ciu mili­cja przy­jeż­dża­ła po Ste­fa­na Mar­ci­nia­ka radio­wo­zem, po czym podą­ża­li już wspól­nie nad wodę, gdzie extra­sens przez chwi­lę lustro­wał jezio­ro z brze­gu, po czym, z rzad­ka tyl­ko posłu­gu­jąc się waha­deł­kiem, wska­zy­wał punkt, w któ­rym, jego zda­niem, znaj­do­wał się topie­lec. Następ­nie pły­nął tam łodzią razem z mili­cyj­ną eki­pą i zarzu­cał spe­cjal­nie skon­stru­owa­ną przez sie­bie sieć. Trud­no uwie­rzyć, ale ów czło­wiek nie pomy­lił się ani razu, mimo że miej­sca, gdzie odnaj­dy­wa­no zwło­ki, były czę­sto znacz­nie odda­lo­ne od tych, w któ­rych, wedle rela­cji świad­ków, uto­nę­ła ofia­ra. W naszym cyklu „Parap­sy­cho­lo­gia i kry­mi­na­li­sty­ka” szcze­gól­nie pasjo­nu­ją­ca sekwen­cja dokumentalna. .

Taniec Białej Czapli

Istot­ną czę­ścią nauki jest taniec Kotu­ku. Pta­ki te były uwa­ża­ne na Hawa­jach za świę­te. Zazwy­czaj żyją samot­nie, ale raz do roku zbie­ra­ją się w okre­ślo­nym miej­scu. Tań­czą wte­dy swój taniec rado­ści tak dłu­go, aż zaczy­na­ją wzno­sić się do góry w for­mie spi­ra­li, sym­bo­lu ducho­we­go roz­wo­ju. Repor­taż z warsz­ta­tów HAWAIKI, zor­ga­ni­zo­wa­nych w skan­dy­naw­skiej wio­sce przez Insty­tut MA-URI.

Podróż astralna do świata dusz zwierząt

Takiej książ­ki jesz­cze nie było. Potra­fią­cy opusz­czać cia­ło fizycz­ne fran­cu­scy bada­cze Annę i Daniel Meu­ro­is Givau­dan twier­dzą, że zdo­ła­li na pla­nie astral­nym nawią­zać wer­bal­ny kon­takt ze zwie­rzę­ta­mi. – Cza­sa­mi Duch Życia, któ­ry nas oży­wia, mówi, aby­śmy wzię­li na sie­bie tro­chę wasze­go smut­ku i tego cię­ża­ru, któ­ry Was przy­gnia­ta. W takich chwi­lach jest na nas jak­by sza­re bło­to, tro­chę lep­kie, któ­re roz­wi­ja się na grzbie­cie i nic nie może­my zro­bić – opo­wia­da? komen­tu­je? jakich tu w ogó­le użyć słów? – pies Tom­my. A pod­czas wizy­ty w kolo­nii szczu­rów auto­rzy usły­szą: – Lud szczu­rów, nawet jeśli będzie to dla was zasko­cze­niem, jest pod wie­lo­ma wzglę­da­mi dupli­ka­tem ludzi. Peł­ni rolę śmie­cia­rzy i gra­ba­rzy waszych psy­chicz­nych odpad­ków na wszyst­kich pozio­mach życia. Cokol­wiek by o tym sądzić – obcu­je­my z bar­dzo cie­ka­wym i dają­cym wie­le do myśle­nia zapisem.

Miasto podziemne: bamanhur

Joan­na Bura­kow­ska odwie­dzi­ła wło­ską doli­nę Val­chiu­sel­la, gdzie ma swo­ją sie­dzi­bę mię­dzy­na­ro­do­wa Wspól­no­ta Wod­ni­ka. W skal­nym labi­ryn­cie wyku­to Świą­ty­nię Czło­wie­ka, w któ­rej znaj­du­ją się licz­ne magicz­ne sym­bo­le i przed­mio­ty, pod zie­mią zaś roz­cią­ga się prze­pięk­ne mia­sto, któ­re uzna­no za pomnik sztu­ki. Przez pięt­na­ście lat nikt o nim w ogó­le nie wie­dział. Nie­któ­rzy będą nam oczy­wi­ście mie­li za złe, że pro­pa­gu­je­my „ten okrop­ny New Age”, jed­nak to ich pro­blem, nie nasz. My po pro­stu chcie­li­śmy wie­dzieć, czym w isto­cie jest wło­ski Daman­hur. Odpo­wiedź oka­za­ła się niejednoznaczna.

Kaóa – Kaóa

Nie cho­dzi tu bynaj­mniej o kawę, lecz o bar­dzo dziw­ną rośli­nę rosną­cą w stre­fie Połu­dnio­we­go Pacy­fi­ku. Naukow­cy wzię­li ją pod lupę ze wzglę­du na syner­ge­tycz­ne dzia­ła­nie na orga­nizm czło­wie­ka, a Kavę-Kavę sto­su­ją już z powo­dze­niem w Insty­tu­cie Natu­ral­ne­go Lecze­nia w kana­dyj­skim Van­co­uver, nie mówiąc o spor­tow­cach, atle­tach, roz­luź­nia­ją­cych za jej pomo­cą mię­śnie. India­nie twier­dzą upo­rczy­wie, że Kavę-Kavę przy­nie­śli im z nie­ba bia­li bogowie.

Ponadto:

• W „Forum Nie­zwy­kłych Hipo­tez” – wiąz­ka sku­pio­nej ener­gii zwa­na życiem 
• Nie­za­ta­pial­na Heather – czy­li o austra­lij­skich kobie­tach – kor­kach, w zetknię­ciu z któ­ry­mi nauka roz­kła­da bez­rad­nie ręce. Nasz austra­lij­ski kore­spon­dent miał oka­zję uczest­ni­czyć w poucza­ją­cym eks­pe­ry­men­cie z ich udziałem 
• Zagad­ka sen­sa­cyj­ne­go zdję­cia z Pustel­ni­ka (zob. fot.) bliż­sza roz­wią­za­nia, choć nadal otwar­ta (bar­dzo licz­ne wypo­wie­dzi czy­tel­ni­ków oraz opi­nie ekspertów) 
• Widzie­li­śmy te pojaz­dy – mówi ame­ry­kań­ski astro­nau­ta Gor­don Cooper 
• W „Poczcie heale­rów pol­skich” „Sto­py jak ser­ce” i Beata Jachim 
• Jak spraw­dza­ją się pro­gno­zy pogo­dy – i te nauko­we i te w pew­nym stop­niu natu­ral­ne (nie­ste­ty, spraw­dza­ją się tak sobie) 
• Szmi­li­chow­ski zma­ga się ze Wszech­świa­tem, Weres z zodia­kiem, a Jagap z horo­sko­pem na lipiec