Realizuję program jedenastki

Tematyka czakr lub jak niektórzy wolą – czakramów, budzi zainteresowanie i emocje od tysięcy lat. Już sam spór o nazewnictwo jest bardzo interesujący. Ja rezerwuję nazwę czakra dla energii wewnątrz człowieka, a czakram dla miejsc energetycznych na Ziemi

Bo jaki czło­wiek, takie wyzwanie
i nikt nie unik­nie swo­je­go losu,
i nic za dar­mo tu nie dostaniesz,
a wszyst­ko według ziem­skie­go planu.

A. Mar­cin­kow­ska Ziem­ski plan
z tomi­ku Oswa­ja­nie świata

PRZECZYTAJ TAKŻE

Uświęcone stópki, czyli o czym mówią kamienie

Tajemnice snów (cz. 1)

Myślę, że przyj­ście na świat z mistrzow­ską licz­bą to wezwa­nie duszy, potrze­ba dal­sze­go roz­wo­ju ducho­we­go, a ja tę wewnętrz­ną potrze­bę odczu­wa­łam od naj­wcze­śniej­szych lat.

Jak malarz czu­je potrze­bę, aby malo­wać, a kom­po­zy­tor two­rzyć i grać, tak i mistrzow­ska licz­ba czy­ni to, co wypeł­nia jej duszę. Moż­na to nazwać powo­ła­niem, któ­re czę­sto wyda­je się wyzwa­niem losu

Nauczający wieczny uczeń

Dłu­go nie mia­łam poję­cia, że jestem mistrzow­ską licz­bą, gdyż nie­wie­le wie­dzia­łam o nume­ro­lo­gii. Dopie­ro ok. 40. roku życia prze­czy­ta­łam co nie­co na ten temat, ale byłam scep­tycz­na wobec nowej wie­dzy. Mimo bra­ku świa­do­mo­ści, cechy tej licz­by prze­ja­wia­ły się w moich pra­gnie­niach, i nie wie­dząc o tym, reali­zo­wa­łam pro­gram mistrzow­ski. Wystar­czy­ło mi prze­śle­dzić moje życie, aby się o tym przekonać.

Zada­niem jede­nast­ki jest naucza­nie innych, a ja od dzie­ciń­stwa marzy­łam, by być nauczy­ciel­ką. Ten zawód wyda­wał mi się pięk­ny, war­to­ścio­wy i god­ny wysiłku.

Ktoś mógł­by powie­dzieć, że to nicze­go nie dowo­dzi, bo dziec­ko od naj­wcze­śniej­szych lat sty­ka się przede wszyst­kim z dwo­ma zawo­da­mi: leka­rza i nauczy­cie­la, więc nie ma za duże­go wybo­ru. W moim przy­pad­ku marze­nia i pla­ny mia­ły duże zna­cze­nie, one wyzna­cza­ły mi cele w życiu, a moje pra­gnie­nia nie zmie­nia­jąc się z upły­wem cza­su, doma­ga­ły się reali­za­cji. I tak zosta­łam nauczy­ciel­ką, ale dopie­ro po wie­lu latach wie­dza z nume­ro­lo­gii uświa­do­mi­ła mi, że z tym pra­gnie­niem i z wie­lo­ma inny­mi przy­szłam na świat.

Z daty uro­dze­nia jestem 11. ( 8, 2, 1954, co po zsu­mo­wa­niu daje licz­bę 29), a zada­niem jede­nast­ki jest dzie­lić się wie­dzą, inspi­ra­cją i oświe­ce­niem, ze świa­do­mo­ścią wiecz­ne­go ucznia, ponie­waż oświe­ce­niem nie wol­no han­dlo­wać. Mistrzo­wie przy­cho­dzą po to, aby uczyć innych tech­nik uzdra­wia­nia, prak­tyk ducho­wych, aby odkry­wać wie­dzę otwie­ra­ją­cą ludz­ko­ści nowe dro­gi roz­wo­ju w dzie­dzi­nach nauki, reli­gii, peda­go­gi­ki, poli­ty­ki (Mał­go­rza­ta Brzo­za Esen­cja Nume­ro­lo­gii, Kato­wi­ce 2009).

Czułam, że jestem inna

Od naj­wcze­śniej­szych lat życia mia­łam poczu­cie, że jestem inna niż moi rówie­śni­cy. Przede wszyst­kim zauwa­ży­łam, że kole­żan­ki i kole­dzy szyb­ko się nudzą, zmie­nia­ją zabawy,