Jak się zakochujemy?

Święty Walenty został patronem zakochanych dopiero w XV w. Wcześniej był czczony jako opiekun chorych na epilepsję. Za jego życia astrologia znajdowała się w rozkwicie, chociaż o typach i sposobach zakochiwania się interpretatorzy horoskopów wiedzą więcej dopiero dziś

Upu­blicz­nia­nie swo­ich uczuć w środ­kach maso­we­go prze­ka­zu stwa­rza nie­po­wta­rzal­ną oka­zję uczest­ni­cze­nia w czymś na kształt wene­zu­el­skie­go melo­dra­ma­tu, w któ­rym boha­te­ro­wie burz­li­wie prze­ży­wa­ją swe miło­sne unie­sie­nia. Walen­tyn­ki są nie­mal cał­ko­wi­cie akcep­to­wa­ne przez spo­łe­czeń­stwo, a jesz­cze chęt­niej przez biznes.

Począt­ki tego nie­po­wta­rzal­ne­go świę­ta się­ga­ją cza­sów antycz­nych. Według jed­nej z legend św. Walen­ty był kapła­nem chrze­ści­jań­skim, któ­ry za cza­sów cesa­rza rzym­skie­go Klau­diu­sza II Gota (214−270) pota­jem­nie udzie­lał zako­cha­nym ślu­bów. Robił to wbrew cesar­skie­mu edyk­to­wi zabra­nia­ją­ce­mu zawie­ra­nia mał­żeństw. Impe­rium potrze­bo­wa­ło wów­czas mło­dych męż­czyzn, któ­rych zmu­sza­no do służ­by w woj­sku. Zgod­nie z inną legen­dą, jako kapłan został uwię­zio­ny na roz­kaz Klau­diu­sza za sze­rze­nie nauk Chrystusa.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Astrologia przesilenia

Mistycyzm w astrologii