Siła wiary, magia wyobraźni i przyciąganie gór

W roku 2022 minęło 30 lat od zaginięcia Wandy podczas wspinaczki na Kanczendzondze, a w 2023 r. – 10 lat od śmierci jej brata Michała i matki, Marii Błaszczkiewicz, która do końca wierzyła w powrót córki.

– Jej mat­ka była nie­zwy­kła damą – wspo­mi­na Zbi­gniew Święch, uta­len­to­wa­ny gawę­dziarz i repor­ter, któ­re­go odwie­dza­ła jesz­cze, gdy rezy­do­wał na Wawel­skim Wzgó­rzu. – Zmar­ła 31.10.2013 r., w wie­ku 103 lat. Do koń­ca życia była prze­ko­na­na, że cór­ka prze­by­wa gdzieś w tybe­tań­skim klasztorze. 

Nigdy nie chcia­ła pogo­dzić się z jej śmier­cią. Nie przyj­mo­wa­ła, że zgi­nę­ła na sto­kach tej groź­nej góry. Gdy w 1996 r., 4 lata od zagi­nię­cia Wan­dy Rut­kie­wicz, sąd uznał 13.05.1992 r. za datę śmier­ci hima­la­ist­ki, mat­ka zło­ży­ła ape­la­cję od wyro­ku, któ­ra zosta­ła odrzu­co­na. Pani Maria przez wie­le lat aktyw­nie uczest­ni­czy­ła w Prze­glą­dach Fil­mów Alpi­ni­stycz­nych, prze­ka­zu­jąc mate­ria­ły doty­czą­ce Wan­dy i prze­ko­nu­jąc za każ­dym razem, iż w kolej­nym prze­glą­dzie cór­ka na pew­no weź­mie już udział.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Duchy i głosy: „Czerwona księga” Carla G. Junga i „Obłęd” Jerzego Krzysztonia (cz. I)

Nowy Świat na tle starego