Białe Mumio to unikalna, naturalna substancja z bardzo ciekawą historią. Znane było już kilkanaście wieków temu.
Używane przez uczonych, królów, cesarzy i arystokrację, jak również przez osoby ubogie, żyjące w górach. Doceniane szczególnie na Wschodzie. W różnych kulturach było różnie nazywane: w Tybecie znane jest jako Brakshun, w Egipcie jako Białe Mumio, w Chinach określane jako pokarmem nieśmiertelnych ludzi, w Rosji – olej kamienny. W tych kulturach znane jest i wykorzystywane od tysięcy lat.
Pierwsze informacje na temat tej substancji pochodzą z VI w. p.n.e., a historia stosowania Mumio w medycynie ludowej ma ponad 2 tysiące lat. Było stosowane w celu przyspieszenia regeneracji tkanki kostnej, w leczeniu astmy oskrzelowej, gruźlicy, przewlekłych chorób przewodu pokarmowego i dróg oddechowych oraz przy chorobach skóry, w leczeniu ran itp.
Czym właściwie jest Białe Mumio?
To minerał, który w Naturze może występować w postaci proszku, osadu, kamyczków lub płyt. Odkłada się on na ścianach jaskiń, w rozpadlinach, grotach oraz szczelinach skalnych. Jest zbierane ręcznie przez lokalnych mieszkańców.
Doktor mikrobiologii. Jeden z pierwszych specjalistów w dziedzinie liofilizacji biomateriałów. Od 1995 roku rozpoczął produkcję produktów z Lactobacillus acidophilus Er‑2 317 402 Narine. Od wielu lat działał w Armenii oraz współpracuje z naukowcami z Japonii. Jest prezesem Narine Academy skupiającej naukowców z całego świata pracujących nad medycznym zastosowaniem bakterii Lactobacillus acidophilus Er‑2 317 402 Narine.
Od 2018 roku regularnie przyjeżdża do Polski, gdzie wykłada i uczy o wpływie bakterii na zdrowie człowieka. Chętnie dzieli się swoją wiedzą na różnych spotkaniach, wykładach, konferencjach oraz webinarach.
Największe złoża Mumio znajdują się na obszarach górskich, wśród lasów świerkowych i jałowców, na wysokości 1500–3200 m npm. Białe Mumio jest substancją mineralną, która powstaje na skałach, w efekcie odprowadzania przez wody podziemne poszczególnych jej składników skalnych na powierzchnię. Jego skład to w ok. 90% siarczany magnezu, reszta substancji zależna jest od miejsca, z którego pochodzi. Najczęściej w największym stężeniu zawiera: sód, fosfor, mangan, chrom, kobalt, potas, żelazo, miedź, jod, selen, cynk. Warto podkreślić, że nie zawiera pierwiastków toksycznych, takich jak rtęć czy ołów. Według naukowców ze Wschodu w Mumio znajdują się związki białkowe, aminokwasy, kwasy organiczne, witaminy z grupy B.
Doceniane od tysięcy lat
Od ponad 2 tysięcy lat jest uznawane przez mieszkańców Wschodu za niesamowite, naturalne dobro, o wielu niezwykłych właściwościach. W krajach takich jak: Rosja, Indie, Mongolia czy Chiny jest to specyfik powszechnie znany, dostępny w aptekach, chętnie polecany przez lekarzy oraz naturopatów. Każda mama i babcia wie, że warto mieć je w zapasie, bo poradzi sobie z wieloma problemami, zarówno wewnętrznymi jak i wewnętrznymi, naszego organizmu.
- używano go w celu wzmocnienia organizmu oraz odporności
- substancja ta wspomagała gojenie się otwartych ran oraz oparzeń
- od zawsze uważano, że Białe Mumio świetnie wpływa na regeneracje skóry – zauważono, iż pobudza proces głębokiej i intensywnej odnowy zarówno tej podrażnionej, jak i uszkodzonej
- w krajach, z których pochodzi, było stosowane przy atopowym zapaleniu skóry, łuszczycy oraz do łagodzenia ran po ukąszeniach owadów
- pomagało wzmocnić kości i stawy
- z historycznych zapisków wynika, że Białe Mumio pozytywnie wpływa na prawidłową pracę jelit oraz wspomagało procesy trawienne
- dzięki wysokiej zawartości cynku, znalazło uznanie wśród mężczyzn (pozytywne działanie na potencję)
- kobiety doceniły Białe Mumio za poprawę kondycji włosów oraz przyspieszenie ich wzrostu, zaś w Chinach odnotowano, że spowalnia procesy starzenia.
Różnica między Mumio Białym a Czarnym
Najbardziej widoczna z nich to oczywiście kolor, co jest spowodowane stężeniem danych minerałów. Białe nie podlegało działaniu światła słonecznego, natomiast Czarne – przeciwnie, co przełożyło się także na ich zróżnicowany skład. Mumio Czarne, szczególnie to ałtajskie, jest bardziej znane i powszechnie stosowane w Europie, Białe natomiast jest dużo rzadsze, mało dostępne i niezwykle kosztowne w wydobyciu.
Oba świetnie wspierają regenerację kości oraz stawów, jak również je zabezpieczają, wzmacniają układ trawienny oraz odpornościowy, działają antyseptycznie, przeciwwirusowo, wzmacniają płodność.
Białe Mumio, dzięki większej zawartości cynku, sprawdza się w tym przypadku lepiej. Polecane jest w przypadku problemów ze skórą, przy ranach pooperacyjnych, oparzeniach lub skaleczeniach. Natomiast Mumio Czarne wspiera w oczyszczeniu organizmu z toksyn oraz metali ciężkich. Mumio Białe, nie posiada w swoim składzie kwasów fulwowych, które występują w Czarnym.
Można więc wywnioskować, że obie substancje są bardzo do siebie podobne, a ich właściwości mają niesamowity wpływ na nasze zdrowie. Warto przytoczyć badania A. Sz. Szakirowa z roku 1955, wykonane w ZSRR. Na podstawie informacji etnograficznych i rękopisów, naukowiec zaczął badać właściwości farmakologiczne Mumio.
Po przeprowadzonych analizach ustalono, że podczas jego stosowania, tworzenie nowej tkanki kostnej podczas fuzji złamań kości następuje ok. 2 razy szybciej, niż w przypadku konwencjonalnych metod leczenia. Natomiast po kilku sympozjach w Duszanbe, Piatigorsku, Taszkencie związanych z tematem właściwości Mumio, wykazano, że jest ono silnym stymulatorem procesów regeneracyjnych i naprawczych kości, tkanek nerwowych, tkanki mięśniowej, poprawia ogólne samopoczucie, zmniejsza ból oraz ma właściwości antybakteryjne.
Akademia Narine opracowała unikalną metodę produkcji Białego mumio w formie Acidofilnej. Produkty te cenione są wielu krajach, aktualnie dostępne także w Polsce.
Źródła:
- M.M. Konopleva Dziennik farmacji nr 1 (55) 2012, Surowce lecznicze pochodzenia zwierzęcego i produkty naturalne, Komunikat 3, Witebski Państwowy Uniwersytet Medyczny, str. 74–78.
- Yu.N. Nuraliev, Farmakologia shilajit: autoref. Diss. lekarz med.Nauk/Yu.N Nuraliev., Jarosław,1973.